W załączniku II do konkluzji, obejmującym jurysdykcje z zaległymi zobowiązaniami, odzwierciedlono przedłużenie terminów przyznane 12 jurysdykcjom po to, by mogły one przeprowadzić niezbędne reformy w celu realizacji swoich zobowiązań. Większość przedłużonych terminów dotyczy krajów rozwijających się nieposiadających centrum finansowego, które już poczyniły znaczące postępy w realizacji swoich zobowiązań.
16 jurysdykcjom (Antigua i Barbuda, Armenia, Bahamy, Barbados, Belize, Bermudy, Brytyjskie Wyspy Dziewicze, Curaçao, Czarnogóra, Nauru, Niue, Republika Zielonego Przylądka, Saint Kitts i Nevis, Wietnam, Wyspy Cooka, Wyspy Marshalla) udało się wdrożyć wszystkie niezbędne reformy w celu zapewnienia zgodności z unijnymi zasadami dobrego zarządzania w kwestiach podatkowych przed upływem uzgodnionego terminu i dlatego usunięto je z załącznika II.
„Prace nad wykazem jurysdykcji niechętnych współpracy podatkowej opierają się na dogłębnym procesie oceny, monitorowania i dialogu z około 70 jurysdykcjami państw trzecich. Od kiedy rozpoczęliśmy ten proces, 49 państw wdrożyło niezbędne reformy podatkowe w celu zapewnienia zgodności z kryteriami UE. To niekwestionowany sukces. Jednak prace te to także proces dynamiczny, w którym nasze kryteria i metodologia są wciąż poddawane przeglądowi” – powiedział Zdravko Marić, chorwacki wicepremier i minister finansów.
Wykaz jurysdykcji niechętnych współpracy podatkowej, będący częścią zdefiniowanej przez Radę strategii zewnętrznej UE na rzecz efektywnego opodatkowania, ma wspomagać ciągłe starania o promowanie dobrego zarządzania w kwestiach podatkowych na skalę światową.
Sporządzono go po raz pierwszy w grudniu 2017 r. Jego podstawą jest stały i dynamiczny proces, na który składają się:
- kształtowanie kryteriów zgodnych z międzynarodowymi standardami podatkowymi
- ocenianie krajów na podstawie tych kryteriów
- rozmowy z krajami, które ich nie spełniają
- umieszczanie w wykazie i usuwanie z niego krajów, które zobowiązały się do podjęcia działań w celu zapewnienia zgodności z kryteriami lub takie działania podejmują
- monitorowanie, które ma zapewniać, by jurysdykcje nie cofnęły wprowadzonych reform.
Wykaz obejmuje jurysdykcje, które nie zaangażowały się w konstruktywny dialog z UE na temat zarządzania w kwestiach podatkowych lub w terminie nie wywiązały się ze zobowiązań do podjęcia reform, które miały zapewnić zgodność z kryteriami UE.
Jurysdykcje, które nie spełniają jeszcze wszystkich międzynarodowych standardów podatkowych, ale zobowiązały się do podjęcia reform, uznaje się za gotowe do współpracy i wymienia w dokumencie określającym aktualny stan współpracy (załącznik II). Działająca w Radzie Grupa ds. Kodeksu Postępowania (opodatkowanie działalności gospodarczej) monitoruje, czy jurysdykcje w ustalonym terminie wprowadziły niezbędne reformy. Gdy dana jurysdykcja wypełni wszystkie zobowiązania, zostaje usunięta z załącznika II.
Większość zobowiązań podjętych przez pozaunijne jurysdykcje miała zostać ostatecznie wykonana do końca 2019 r. Ich wprowadzenie do prawa krajowego było starannie monitorowane na szczeblu technicznym przez Grupę ds. Kodeksu Postępowania (opodatkowanie działalności gospodarczej) do początku bieżącego roku. Rada przyjęła zmieniony unijny wykaz jurysdykcji niechętnych współpracy podatkowej, który powstał w wyniku tych prac. Zatwierdziła też aktualny stan realizacji pod kątem zaległych zobowiązań.
Rada będzie nadal regularnie dokonywać przeglądu i aktualizacji wykazu w nadchodzących latach, uwzględniając zmieniające się terminy realizacji zobowiązań podjętych przez jurysdykcje i ewolucję kryteriów umieszczania w wykazie stosowanych przez UE przy jego ustalaniu.
Jednocześnie jeśli chodzi o środki ochronne wobec jurysdykcji niechętnych współpracy wymienionych w wykazie, w grudniu 2019 r. Rada opracowała wskazówki dotyczące dalszej koordynacji środków ochronnych w dziedzinie podatków, podejmowanych na poziomie krajowym wobec tych jurysdykcji. Wskazówki te są zachętą dla wszystkich państw członkowskich do stosowania – od 1 stycznia 2021 r. – ustawodawczych środków ochronnych w obszarze opodatkowania względem jurysdykcji wymienionych w wykazie. Ma to skłonić te jurysdykcje do przestrzegania kryteriów oceny określonych w kodeksie postępowania dotyczących sprawiedliwego opodatkowania i przejrzystości.