W przypadku podatku od nieruchomości przedsiębiorca płaci więcej niż osoba prywatna. A dokładniej, mamy do czynienia z wyższymi stawkami tego podatku, jeśli daną nieruchomość wykorzystujemy na potrzeby związane z prowadzonym biznesem. Górne graniczne wartości, jakie wyznaczył ustawodawca dla podatku od nieruchomości, to aktualnie odpowiednio:
● 23,13 zł od 1 mkw. powierzchni użytkowej za rok – od budynku związanego z prowadzeniem działalności gospodarczej,
● 0,75 zł od 1 mkw. powierzchni użytkowej za rok – od budynku mieszkalnego,
● 0,90 zł od 1 mkw. powierzchni za rok – od gruntu pod działalność gospodarczą,
● 0,47 zł od 1 mkw. powierzchni za rok – od gruntu pod budynek mieszkalny.
Polecamy: Umowy terminowe po zmianach (książka)
W poszczególnych gminach stawki podatku od nieruchomości mogą być niższe, ponieważ każda właściwa rada gminy uchwala wysokości stawek podatków i opłat lokalnych odrębnie dla swojego terenu. W Krakowie to obecnie 0,74 zł za 1mkw. od budynków mieszkalnych, a 23,03 zł za 1 mkw. powierzchni użytkowej budynku mieszkalnego przeznaczonego na działalność gospodarczą. Zatem tutaj właściciel domu o powierzchni przykładowo 200 mkw. w 2015 r. z tytułu podatku od nieruchomości za dom zapłaci 148 zł. Jeśli całą tę powierzchnie przeznaczył na prowadzoną przez siebie firmę (czyli przede wszystkim rozlicza z niej koszty), zapłaci 4606 zł. Różnica jest znaczna.
Nic więc dziwnego, że przedsiębiorcy starają się doszukać możliwości zaoszczędzenia. Aktualnie art. 1a ust. 1 pkt 3 ustawy o podatkach i opłatach lokalnych mówi, że grunty, budynki i budowle związane z prowadzeniem działalności gospodarczej to grunty, budynki i budowle będące w posiadaniu przedsiębiorcy lub innego podmiotu prowadzącego działalność gospodarczą (z wyjątkiem budynków mieszkalnych i gruntów pod jeziorami zajętych m.in. na elektrownie wodne), chyba że przedmiot opodatkowania nie jest i nie może być wykorzystywany do prowadzenia tej działalności ze względów technicznych. W takim wypadku można opodatkować go stawką niższą niż właściwa dla przedsiębiorców lub w przypadku budowli całkowicie odejść od tego opodatkowania. Do tej pory nie wiadomo jednak było, co to są te względy techniczne, gdyż ww. ustawa nie zawiera ich definicji.
Zmiany w podatkach i opłatach lokalnych od 2016 roku
Od stycznia 2016 r. zapis o „względach technicznych” znika z definicji nieruchomości związanych z prowadzeniem firmy. Natomiast obok budynków mieszkalnych i gruntów pod jeziorami zajętych m.in. na elektrownie wodne, których nie zalicza się do gruntów, budynków i budowli związanych z biznesem, pojawią się „budynki, budowle lub ich części, w odniesieniu do których została wydana decyzja ostateczna nadzoru budowlanego, o której mowa w art. 67 ustawy z dnia 7 lipca 1994 r. Prawo budowlane (Dz. U. Z 2013 r. poz. 1409, z późn. zm.), lub decyzja ostateczna organu nadzoru górniczego, na podstawie której trwale wyłączono budynek, budowlę lub ich części z użytkowania” (nowo dodany art. 2a pkt 3).
Zdaniem sądów administracyjnych budynek lub budowla może być wyłączona z opodatkowania podatkiem od nieruchomości lub objęta niższą stawką, o ile trwale nie nadają się do użytkowania. A to oznacza, że w grę nie wchodzi przejściowe odstąpienie od opodatkowania ze względu na remont, jaki przedsiębiorca przeprowadza w firmowym obiekcie. Nie można też tłumaczyć nie nadawania się do użytkowania budynku lub budowli problemami finansowymi. Analizując przywołany przepis prawa budowlanego, od nowego roku niezwiązanymi z działalnością będą obiekty z potwierdzoną decyzją o rozbiórce.
Katarzyna Miazek
Źródło: Tax Care
Zobacz więcej aktualności na IFK Platformie Księgowych i Kadrowych >>