Zmiany w podatkach i opłatach lokalnych od 2016 roku

Poniżej prezentujemy ważniejsze zmiany wynikające z tej nowelizacji.

PODATEK OD NIERUCHOMOŚCI

Nadal niezdefiniowany garaż

W swoim projekcie, rząd zaproponował dodanie do art. 1a ust. 1 pkt 2a, który definiowałby pojęcie garażu. Chodziło o wyjątek od stosowania zasady odpowiedzialności solidarnej w przypadku współwłasności w częściach ułamkowych garaży, stanowiących odrębny przedmiot własności. Niestety punkt ten nie został zaakceptowany przez Sejm i nie ma go w już uchwalonej ustawie. Poza tym, w ustawie wprowadzono kosmetyczne doprecyzowanie pojęć „grunty, budynki i budowle związane z prowadzeniem działalności gospodarczej” oraz  „działalność gospodarcza”.

„Względy techniczne”

W kolejnym punkcie, uchwalono dookreślenie pojęcia „względy techniczne” przez ograniczenie stosowania go wyłącznie w odniesieniu do budynków i budowli lub ich części, w przypadkach gdy została wydana decyzja ostateczna organu nadzoru budowlanego nakazująca rozbiórkę obiektu budowlanego na podstawie art. 67 ust. 1 ustawy z dnia 7 lipca 1994 r. – Prawo budowlane lub decyzja ostateczna organu nadzoru górniczego, na podstawie której trwale wyłączono budynek, budowlę lub ich części z użytkowania.

Zmiany w Prawie Pracy 2015 (Komplet 4 książek) + Kodeks pracy 2015 z komentarzem gratis

50 Ściąg Księgowego z aktualizacją online

Wody płynące

Zmieniło się także brzmienie art. 1a ust. 3 pkt 7, uwzględnione zostały w nim teraz  grunty pod wodami powierzchniowymi stojącymi, co związane jest ze zmianą treści art. 2 ust. 3 pkt 2 oraz art. 5 ust. 1 pkt 1 lit. b, które posługują się tym pojęciem. Art. 2 ust. 3 pkt. 2 otrzymał obecnie brzmienie „grunty pod wodami powierzchniowymi płynącymi, z wyjątkiem gruntów pod wodami jezior lub zbiorników sztucznych”. Projektodawca miał na celu utrzymać zakres wyłączenia dla niektórych rodzajów wód płynących, z czym zgodził się Sejm. Jest to także konsekwencją zmiany art. 5 ust. 1 pkt 1 lit. b. Zmiana redakcji przepisu była również niezbędna ze względu na fakt, że z dniem 1 stycznia 2014 r. zmianie uległy przepisy rozporządzenia w sprawie ewidencji gruntów i budynków, które w zakresie określania i klasyfikacji wód odnoszą się obecnie do przepisów ustawy z dnia 18 lipca 2001 r. – Prawo wodne. Ustawa uchyla poza tym pkt. 6 ustępu trzeciego mówiący o „gruntach zadrzewionych i zakrzewionych na użytkach rolnych”.

Opodatkowanie współwłasności

Zmienia się sformułowanie art. 3 ust. 4 ustawy, brzmi on obecnie: „Jeżeli nieruchomość lub obiekt budowlany stanowi współwłasność lub znajduje się w posiadaniu dwóch lub więcej podmiotów, to stanowi odrębny przedmiot opodatkowania, a obowiązek podatkowy od nieruchomości lub obiektu budowlanego ciąży solidarnie na wszystkich współwłaścicielach lub posiadaczach, z zastrzeżeniem ust. 4a i 5.” Rząd planował usunąć zastrzeżenie do ust. 5, jednak Sejm pozostawił je w mocy.

.W art. 3 ust. 4 określa się zasady opodatkowania współwłasności garażu. Obecnie, jeżeli nieruchomość lub obiekt budowlany stanowi współwłasność lub znajduje się w posiadaniu dwóch lub więcej podmiotów, to stanowi odrębny przedmiot opodatkowania, a obowiązek podatkowy ciąży solidarnie na wszystkich współwłaścicielach lub współposiadaczach. Oznacza to, że każdy ze współwłaścicieli jest zobowiązany do zapłaty podatku od całej nieruchomości (a nie według swojego udziału), a zapłacenie podatku przez któregokolwiek ze współwłaścicieli zwalnia z tego obowiązku pozostałych. Powoduje to wiele konfliktów, szczególnie w przypadku garaży wielostanowiskowych w budownictwie wielomieszkaniowym. Dlatego rząd zaproponował, aby obowiązek podatkowy ciążył na współwłaścicielach w zakresie odpowiadającym ich udziałowi w prawie własności. Oczywiście następuje tutaj konieczność wyłączenia stosowania w takim przypadku art. 6 ust. 11 określającego zasady płatności podatku w przypadku współwłasności (wspólnego posiadania) osób fizycznych oraz osób prawnych, jednostek organizacyjnych (w tym spółek) nieposiadających osobowości prawnej. Sejm uchwalił te zmiany.

Dalej, nadanie nowego brzmienia art. 3 ust. 5 umożliwi objęcie podatkiem całej powierzchni stanowiącej współwłasność istniejącą w związku z odrębną własnością lokali. Zmiana przepisu polega na doprecyzowaniu, iż w przypadku wyodrębnienia własności lokali, obowiązek podatkowy w zakresie podatku od gruntu oraz od części budynku, stanowiących nieruchomość wspólną w rozumieniu art. 3 ust. 2 ustawy z dnia 24 czerwca 1994 r. o własności lokali (Dz. U. z 2000 r. Nr 80, poz. 903, z późn. zm.), ciąży na właścicielach lokali w zakresie odpowiadającym ich udziałowi w nieruchomości wspólnej, ustalonemu na podstawie art. 3 ust. 3 ustawy o własności lokali.

Grunty pod wodami stojącymi

Nowe brzmienie otrzymuje art. 5 ust. 1 pkt 1 lit. b, aby objąć określoną w nim stawką wszystkie grunty pod wodami stojącymi tj. grunty pod wodami powierzchniowymi stojącymi lub pod wodami powierzchniowymi płynącymi w jeziorach i zbiornikach sztucznych. Gdyż obecnie występują wątpliwości co do podstawy opodatkowania w tym zakresie. Projektowaną przez rząd stawką było 4,56 zł od 1 ha powierzchni, Sejm uchwalił opłatę w wysokości 4,58 zł od 1 ha powierzchni.

Nowe zasady płatności

Do art. 6 ustawy zostały dodane ust. 8a i ust. 11a. Chodzi o wprowadzenie nowych zasad płatności podatku od nieruchomości. Po pierwsze, nie będzie się wszczynać postępowania, a wszczęte postępowania zostaną umorzone, jeżeli wysokość zobowiązania podatkowego nie przekraczałaby określonych na dzień 1 stycznia roku podatkowego, najniższych kosztów doręczenia w obrocie krajowym przesyłki poleconej za potwierdzeniem odbioru przez operatora wyznaczonego w rozumieniu ustawy z dnia 23 listopada 2012 r. – Prawo pocztowe (Dz. U. poz. 1529). Koszty te wynoszą obecnie 6,10 zł. Decyzję umarzającą będzie się pozostawiać w aktach sprawy, a organ będzie nią związany od chwili wydania. Po drugie, wprowadza się także jednorazową płatność podatku, w przypadkach gdy kwota podatku nie przekracza 100 zł – w terminie płatności pierwszej raty. Powyżej tej kwoty płatność podatku pozostaje na dotychczasowych zasadach.

Zwolnienia z podatku dla stowarzyszeń

 Znowelizowanie formuły art. 7 ust. 1 pkt 5 pozwala na rozwianie wątpliwości dotyczących tego, kiedy można zwolnić od podatku od nieruchomości stowarzyszenia, których grunty są jednocześnie wykorzystywane na prowadzenie działalności objętej zwolnieniem z podatku od nieruchomości oraz do działalności gospodarczej, która z takiego zwolnienia nie korzysta. Zwolnione od podatku będą teraz grunty i budynki lub ich części, które są zajęte wyłącznie na prowadzenie działalności statutowej wśród dzieci i młodzieży w zakresie określonym w tym przepisie. Tak więc nie podlegają zwolnieniu nieruchomości wykorzystywane nawet częściowo do celów gospodarczych.

Dalej, zmiana art. 7 ust. 1 pkt 8 ma na celu zawężenie przypadków zwolnienia z podatku od nieruchomości przedmiotów opodatkowania znajdujących się w parkach narodowych. Zredagowany art. 7 ust. 1 pkt 8a ma na celu wyłączenie stosowania zwolnienia w sytuacji, gdy Skarb Państwa będący właścicielem gruntów zajętych pod sztuczne zbiorniki wodne, przekazuje te grunty innym podmiotom niż wymienione w art. 217 Prawa wodnego, w posiadanie zależne. Ograniczenie nie będzie dotyczyć gruntów stanowiących własność Skarbu Państwa pod powierzchniowymi wodami płynącymi jezior, gdyż oczywiście nie podlegają one obrotowi cywilnoprawnemu.

VAT po zmianach od 1 lipca 2015 r.

PODATEK OD ŚRODKÓW TRANSPORTOWYCH

Ograniczenie kompetencji Ministra Finansów

W celu zniesienia upoważnienia dla Ministra Finansów do określania, w drodze rozporządzenia, formatu elektronicznego deklaracji na podatek od środków transportowych oraz układu informacji i powiązań między nimi (w porozumieniu z ministrem właściwym do spraw informatyzacji), gdyż uniemożliwia to upowszechnienie wzoru deklaracji w centralnym repozytorium wzorów prowadzonym w ramach elektronicznej Platformy Usług Administracji Publicznej. A także, w celu ułatwienia zarówno organom podatkowym, jak i podatnikom korzystania z tańszych środków komunikacji elektronicznej w miejsce tradycyjnych deklaracji papierowych nadaje się nowe brzmienie art. 9 ust. 9 i uchylony zostaje ust. 10. Po nowelizacji elektroniczny wzór deklaracji będzie upowszechniany w centralnym repozytorium wzorów zgodnie z art. 19b ustawy z dnia 17 lutego 2005 r. o informatyzacji działalności podmiotów realizujących zadania publiczne

Autobusy do 22 miejsc

Przepis art. 10 ust. 1 pkt 7 zmienia podstawę opodatkowania i wysokość podatku od poszczególnych klas autobusów. Sztuczny podział na autobusy do 30 miejsc i autobusy o liczbie miejsc równej lub wyższej niż 30 został zastąpiony podziałem na autobusy z liczbą miejsc mniejszą niż 22 poza kierowcą oraz autobusy z liczbą miejsc równą lub większą niż 22. Wysokość podatku wynosi dla nich odpowiednio 1918,50 zł i 2425,51 zł. Rząd w swoim projekcie przewidywał nieznacznie niższe stawki.

Załączniki

W ustawie doprecyzowano także treści Załączników nr 2 i nr 3 zawierających stawki minimalne podatku od środków transportowych przez dodanie w rubryce „Trzy osie” zwrotu „i więcej”, co usunie wątpliwości interpretacyjne.

OPŁATY LOKALNE

Nadano nowe brzmienie odpowiednio: art. 15 ust. 1 oraz art. 17 ust. 1 i 1a, które wprowadzają możliwość fakultatywnego poboru przez gminy opłat lokalnych: targowej, miejscowej i uzdrowiskowej. W niektórych gminach opłaty te mają marginalne znaczenie, mimo to gminy są zobowiązane do ich poboru, co często generuje koszty (pobór ww. opłat najczęściej odbywa się w drodze inkasa). A wpływy z tych opłat nie są brane pod uwagę przy wyliczaniu kwot subwencji ogólnej dla gmin. Ponadto doprecyzowane zostały przepisy dotyczące poboru opłaty uzdrowiskowej i miejscowej, tak, aby opłaty te były pobierane za każdą rozpoczętą dobę pobytu, przy utrzymaniu zasady, że pobiera się je od osób fizycznych przebywających w danej miejscowości dłużej niż dobę.

Wejście w życie

20 lipca 2015 r. prezydent podpisał uchwaloną przez Sejm ustawę, wejdzie ona w życie 1 stycznia 2016 r.. Pełny tekst nowelizacji i przebieg procedury legislacyjnej dostępny jest pod adresem: http://orka.sejm.gov.pl/proc7.nsf/ustawy/2656_u.htm  .

Oprac. Anna Kozakiewicz