Dofinansowanie przysługuje przedsiębiorcy, u którego wystąpił spadek obrotów gospodarczych w następstwie wystąpienia COVID-19. Przez spadek obrotów gospodarczych rozumie się spadek sprzedaży towarów lub usług, w ujęciu ilościowym lub wartościowym:
- nie mniej niż o 15%, obliczony jako stosunek łącznych obrotów w ciągu dowolnie wskazanych 2 kolejnych miesięcy kalendarzowych, przypadających w okresie po dniu 1 stycznia 2020 r. do dnia poprzedzającego dzień złożenia wniosku o przyznanie świadczeń, w porównaniu do łącznych obrotów z analogicznych 2 kolejnych miesięcy kalendarzowych roku poprzedniego; za miesiąc uważa się także 30 kolejno po sobie następujących dni kalendarzowych, w przypadku gdy dwumiesięczny okres porównawczy rozpoczyna się w trakcie miesiąca kalendarzowego, tj. w dniu innym niż pierwszy dzień danego miesiąca kalendarzowego;
- nie mniej niż o 25%, obliczony jako stosunek obrotów z dowolnie wskazanego miesiąca kalendarzowego, przypadającego po dniu 1 stycznia 2020 r. do dnia poprzedzającego dzień złożenia wniosku o przyznanie świadczeń, w porównaniu do obrotów z miesiąca poprzedniego; za miesiąc uważa się także 30 kolejno po sobie następujących dni kalendarzowych, w przypadku gdy okres porównawczy rozpoczyna się w trakcie miesiąca kalendarzowego, tj. w dniu innym niż pierwszy dzień danego miesiąca kalendarzowego.
Polecamy: Przedsiębiorca w kryzysie (PDF)
Polecamy: Tarcza antykryzysowa – Podatki i prawo gospodarcze. Pakiet 5 ebooków
Promocja: INFORLEX Twój Biznes Jak w praktyce korzystać z tarczy antykryzysowej Zamów już od 98 zł
Z pomocy mogą skorzystać przedsiębiorcy:
- wobec których nie zachodzą przesłanki do ogłoszenia upadłości, o których mowa w art. 11 lub art. 13 ust. 3 ustawy z dnia 28 lutego 2003 r. – Prawo upadłościowe (Dz. U. z 2019 r. poz. 498, z późn. zm.).
- którzy nie zalegają w uregulowaniu zobowiązań podatkowych, składek na ubezpieczenia społeczne, zdrowotne, Fundusz Gwarantowanych Świadczeń Pracowniczych, Fundusz Pracy lub Fundusz Solidarnościowy do końca trzeciego kwartału 2019 r., z wyjątkiem przypadku, gdy uprawniony podmiot zawarł umowę z Zakładem Ubezpieczeń Społecznych lub otrzymał decyzję urzędu skarbowego w sprawie spłaty zadłużenia i terminowo opłaca raty lub korzysta z odroczenia terminu płatności.
- którzy zawarli porozumienie w zakresie obniżenia wymiaru czasu pracy pracowników lub objęcia pracowników przestojem ekonomicznym.
Przyjęte rozwiązania mają chronić miejsca pracy w okresie wprowadzonego przez uprawniony podmiot:
- przestoju ekonomicznego lub
- obniżonego wymiaru czasu pracy.
Przestój ekonomiczny jest to okres niewykonywania pracy z przyczyn niedotyczących pracownika pozostającego w gotowości do pracy. Ustawa nie określa przesłanek wprowadzenia takiego przestoju. W trakcie przestoju pracownik otrzymuje wynagrodzenie obniżone nie więcej niż o 50% nie niższe jednak niż wynagrodzenie minimalne.
Obniżenie wymiaru czasu pracy pracownika musi nastąpić z przyczyn niedotyczących pracownika. Pracodawca może obniżyć wymiar czasu pracy pracownika maksymalnie o 20%, nie więcej niż do 0,5 etatu, przy czym wynagrodzenie nie może być niższe od minimalnego.
Wprowadzenie przestoju ekonomicznego lub obniżonego czasu pracy wymaga uprzedniego zawarcia porozumienia ze stroną społeczną tj. właściwą organizacją związkową lub przedstawicielami pracowników.
Porozumienie powinno określać warunki i tryb wykonywania pracy w okresie przestoju ekonomicznego lub obniżonego wymiaru czasu pracy. W imieniu pracowników porozumienie zawiera związek zawodowy, zakładowa organizacja związkowa lub przedstawiciele pracowników, wyłonieni w trybie przyjętym u danego pracodawcy - jeżeli u pracodawcy nie działa zakładowa organizacja związkowa. Pracodawca przekazuje kopię porozumienia właściwemu okręgowemu inspektorowi pracy w terminie 5 dni roboczych od dnia zawarcia porozumienia. W przypadku, gdy pracownicy zatrudnieni u pracodawcy byli objęci ponadzakładowym układem zbiorowym pracy, okręgowy inspektor pracy przekazuje informacje o porozumieniu do rejestru ponadzakładowych układów pracy.
Jaka jest wysokość dofinansowania?
W przypadku przestoju ekonomicznego jest to 50% minimalnego wynagrodzenia za pracę, z uwzględnieniem wymiaru czasu pracy.
W przypadku obniżonego wymiaru czasu pracy jest to dofinansowanie do wysokości połowy wynagrodzenia, jednak nie więcej niż 40% przeciętnego miesięcznego wynagrodzenia z poprzedniego kwartału ogłaszanego przez Prezesa Głównego Urzędu Statystycznego.
W skład dofinansowania wchodzą środki na sfinansowanie wynagrodzeń osób zatrudnionych na podstawie umowy o pracę, umowy zlecenia, a także umowy o świadczenie usług, do której stosuje się przepisy dot. zlecenia. W ramach dofinansowania przedsiębiorca otrzymuje także środki na opłacenie składek ZUS pracowników. Dofinansowanie nie przysługuje do wynagrodzeń pracowników, których wynagrodzenie uzyskane w miesiącu poprzedzającym miesiąc, w którym został złożony wniosek, było wyższe niż 300% przeciętnego miesięcznego wynagrodzenia z poprzedniego kwartału ogłaszanego przez Prezesa Głównego Urzędu Statystycznego.
Zachęcamy do pobrania publikacji „Dofinansowanie do wynagrodzeń w pytaniach i odpowiedziach”. Publikacja przedstawia odpowiedzi na pytania uczestników webinarium “COVID-19 – dofinansowanie wynagrodzenia pracowników”. Bezpłatny dostęp do materiału możliwy jest po dołączeniu do grona subskrybentów newslettera Business Tax Professionals. Zapisy na stronie: https://b-tax.pl/newsletter/
Poniżej prezentujemy przykładowe, wybrane pytania z publikacji:
Czy przy obniżonym wymiarze czasu pracy należy obniżyć wynagrodzenia pracowników?
Do kwestii obniżonego wymiaru czasu pracy odnosi się art. 15g ust. 8 Ustawy z dnia 2 marca 2020 r. o szczególnych rozwiązaniach związanych z zapobieganiem, przeciwdziałaniem i zwalczaniem COVID-19, innych chorób zakaźnych oraz wywołanych nimi sytuacji kryzysowych, zgodnie z którym przedsiębiorca może obniżyć wymiar czasu pracy pracownika maksymalnie o 20%, nie więcej niż do 0,5 etatu, z zastrzeżeniem, że wynagrodzenie nie może być niższe niż minimalne wynagrodzenie za pracę, z uwzględnieniem wymiaru czasu pracy. Powyższy przepis nie nakazuje wymogu obniżki wynagrodzenia wraz z obniżonym czasem pracy. Jednakże, zgodnie z wyjaśnieniami Wojewódzkich Urzędów Pracy obniżeniu wymiaru czasu pracy z reguły (choć nie jest to warunkiem koniecznym, niezbędnym) towarzyszy proporcjonalne obniżenie wymiaru czasu pracy.
Czy jeśli pracownicy pracują zdalnie, a w niektóre dni przychodzą na dyżury do pracy na kilka godzin, to można w tym przypadku zastosować obniżony wymiar czasu pracy?
Praca zdalna, zgodnie z wyjaśnieniami Ministerstwa Rodziny, Pracy i Polityki Społecznej to nic innego jak zmiana miejsca wykonywania pracy. W związku z tym, wprowadzenie w zakładzie pracy trybu pracy zdalnej (całkowitej lub częściowej) nie stanowi przeszkody do obniżenia wymiaru czasu pracy.
Jeżeli pracownik ma ustaloną stawkę godzinową, to wynagrodzenie wyliczamy jako iloczyn liczby godzin w miesiącu poprzedzającym złożenie wniosku i stawki godzinowej?
Ustawa nie reguluje tej kwestii. Jednakże z wyjaśnień WUP wynika, że należy przemnożyć liczbę godzin przepracowanych przez zleceniobiorcę przez wysokość godzinowej stawki wynagrodzenia. Naszym zdaniem te regulacje można stosować odpowiednio do pracowników.
Czy należy zwrócić dofinansowanie na osobę, która ma zasiłek „opieka Covid”, czy zasiłek na dziecko, a w momencie wnioskowania nie była na zasiłku ?
Zgodnie z art. 15g ust. 17 Ustawy COVID-19 do rozliczania dofinansowania stosuje się odpowiednio m.in. art. 7 ustawy z dnia 11 października 2013 r. o szczególnych rozwiązaniach związanych z ochroną miejsc pracy. Celem tego przepisu jest wyłączenie z dofinansowania pracowników pobierających świadczenia z ubezpieczenia chorobowego – w tym zasiłku opiekuńczego. Zatem, dofinansowanie przysługuje do dnia, w którym pracownik świadczył pracę - przed przejściem na zasiłek. W związku z tym, wg nas przedsiębiorca powinien proporcjonalnie wyliczyć, jakie dofinansowanie mu przysługuje za dni, w których pracownik jeszcze świadczył pracę. Pozostałą część środków – w naszej ocenie należy zwrócić do WUP. Rozliczeń z WUP (w tym zwrot części nienależnego dofinansowania) dokonuje się w terminach miesięcznych.
Interesuje mnie kwestia, czy na etapie przygotowania wniosku powinno się weryfikować, czy spadki obrotów były spowodowane tylko skutkami ekonomicznymi pandemii? W rzeczywistości może być bowiem sytuacja, że częściowo wynikają z kryzysu, natomiast dodatkowo wpływają na nie również inne zmiany w przedsiębiorstwie (przekształcenia, zmiana polityki firmy itd.).
Ustawa COVID-19 nie nakłada takiego obowiązku, co więcej mówi o porównywalności dowolnych okresów po 1 stycznia 2020 r., a powszechnie wiadomo, że pandemia rozpoczęła się formalnie nieco później. Jednocześnie należy wziąć pod uwagę, że w praktyce, bardzo trudne byłoby ustalenie w jakim stopniu spadek obrotów był spowodowany przez COVID-19, a w jakim przez inne zmiany. Niemniej jednak na dzień dzisiejszy trudno nam przewidzieć jakie będzie podejście organów w tym obszarze. Przepisy są naszym zdaniem w tym zakresie niejasne.
Czy w przypadku, gdy pracodawca wystąpił o dofinansowanie dla pracownika w obniżonym wymiarze czasu pracy a pracownik wystąpi z inicjatywą rozwiązania stosunku pracy, to czy pracodawca będzie musiał zwrócić otrzymane dotychczas dofinasowanie, czy będzie ono należne do końca okresu zatrudnienia tego pracownika?
Naszym zdaniem, pracodawca będzie zobowiązany do zwrotu dofinansowania, które otrzymał już po wypowiedzeniu przez pracownika umowy o pracę. W związku z tym, przedsiębiorca powinien proporcjonalnie wyliczyć, jakie dofinansowanie mu przysługuje za dni, w których pracownik świadczył pracę. Pozostałą część środków – w naszej ocenie należy zwrócić do WUP. Rozliczeń z WUP (w tym zwrotu części nienależnego dofinansowania) dokonuje się w terminach miesięcznych.
W jaki sposób należy dokumentować wypłacane wynagrodzenie i jak rozliczyć otrzymane środki?
Zgodnie z wyjaśnieniami WUP przedsiębiorca jest zobowiązany w terminie 30 dni po upływie okresu pobierania świadczenia oraz okresu odpowiadającemu długością liczbie miesięcy pobierania świadczenia, złożyć do właściwego WUP dokumenty potwierdzające prawidłowość wykorzystania środków oraz dokumenty potwierdzające zatrudnienie pracowników, na rzecz których otrzymał świadczenie. Wymagane dokumenty powinny być określone w umowie o dofinansowanie z właściwym WUP.
Zespół Business Tax Professionals