Czym są „Koszty Stałe” w Tarczy Finansowej PFR 2.0?
Jak wyjaśnia PFR, zdefiniowane na potrzeby programu rządowego „Tarcza finansowa 2.0 Polskiego Funduszu Rozwoju dla mikro, małych i średnich firm” („Program”) „Koszty Stałe” oznaczają stratę brutto Wnioskodawcy kwalifikującego się jako MŚP, tj.: ujemny wynik finansowy przed opodatkowaniem,
- poniesioną w okresie od dnia 1 listopada 2020 r. do dnia 31 marca 2021 r. i
- wykazaną przez Wnioskodawcę kwalifikującego się jako MŚP w rachunku zysków i strat lub innych dokumentach sprawozdawczych (w przypadku wnioskodawców niesporządzających rachunku zysków i strat),
- z wyłączeniem kosztów aktualizacji wartości aktywów oraz
- uwzględniającą przychody z tytułu pomocy publicznej uzyskane z innych źródeł (zarówno otrzymane, jak i oczekiwane we wskazanym powyżej okresie).
Jak obliczyć „Koszty Stałe” w Tarczy Finansowej PFR 2.0?
W praktyce powyższe oznacza, że na potrzeby wyliczenia wnioskowanej kwoty Subwencji Finansowej wnioskodawca powinien, na podstawie dokumentów księgowych, ustalić faktyczną stratę brutto osiągniętą w listopadzie i grudniu 2020 r. oraz prognozowaną stratę brutto w I kwartale 2021 r..
Otrzymany wynik należy skorygować o koszty aktualizacji wartości aktywów (poniesione i prognozowane) oraz oczekiwaną pomoc publiczną, którą wnioskodawca otrzyma w I kwartale 2021. W powyższej kalkulacji Wnioskodawca kwalifikujący się jako MŚP powinien uwzględnić wyłącznie dane za miesiące objęte Programem, tj.: XI-XII 2020 oraz I-III 2021 r.
Wnioskodawca kwalifikujący się jako MŚP powinien pomniejszyć stratę brutto o wszelką:
a) pomoc publiczną, którą otrzymał na wydatki kwalifikowalne, których poniesienie przypada w okresie od 1 listopada 2020 r. do 31 grudnia 2020 r. lub od 1 stycznia 2021 r. do 31 marca 2021 r. (okres kwalifikowany) - jeśli nie została dotychczas ujęta w ewidencji księgowej,
b) otrzymaną operacyjną pomoc publiczną, która nie została spożytkowana przez Wnioskodawcę do momentu występowania o Subwencję Finansową w ramach Programu, ale będzie stanowiła przychód Wnioskodawcy w okresie kwalifikowanym oraz
c) oczekiwaną przez Wnioskodawcę pomocą publiczną, która miałaby pokryć stratę brutto w okresie kwalifikowanym.
Nie należy uwzględniać w kalkulacji „Kosztów Stałych” Subwencji Finansowej otrzymanej przez wnioskodawcę od PFR w ramach Programu Tarczy Finansowej dla MMŚP 1.0 oraz Programu Tarczy Finansowej dla MMŚP 2.0.
Wynik powyższej kalkulacji stanowią „Koszty Stałe” w rozumieniu programu.
Przykłady obliczania
Przykład 1.
W przypadku Wnioskodawców kwalifikujących się jako MŚP, którzy stosują ustawę rachunkowości z 29 września 1994 r. i sporządzają rachunek zysków i strat (wariant kalkulacyjny) zgodnie z Załącznikiem nr 1, do kalkulacji kosztów stałych należy przyjąć:
Koszty stałe = (poz L.) Strata brutto – (poz K.III.) Aktualizacja wartości aktywów finansowych + wartość oczekiwanych przychodów z pomocy publicznej
Przykład liczbowy:
Strata brutto = (10.000)
Aktualizacja wartości aktywów finansowych (koszt) = (900)
wartość oczekiwanych przychodów z pomocy publicznej (nieujętych w ewidencji księgowej) = 1.200
Koszty Stałe = -10.000 - (- 900)+1.200 = -7.900
Przykład 2.
W przypadku Wnioskodawców kwalifikujących się jako MŚP, którzy stosują KPiR do kalkulacji kosztów stałych należy przyjąć:
Koszty stałe = strata z działalności gospodarczej (przychód – wydatki (koszty)) + wartość oczekiwanych przychodów z pomocy publicznej
Przykład liczbowy:
Strata z działalności gospodarczej = (5.000)
wartość oczekiwanych przychodów z pomocy publicznej (nieujętych w KPiR) = 100
Koszty Stałe = -5.000 +100 = -4.900
W kalkulacji kosztów stałych w KPiR nie uwzględnia się różnicy między wartościami remanentów (z początku i końca roku)
Wydatki na zakup składników majątku kwalifikujących się do środków trwałych, które będą wykorzystywane w działalności gospodarczej MŚP, nie stanowią „Kosztów Stałych” w rozumieniu Programu.
Wszelkie wyrażenia pisane wielką literą, a niezdefiniowane w niniejszej informacji mają znaczenie nadane im w regulaminie ubiegania się o udział w Programie.