1 stycznia 2023 r. weszła w życie kolejna nowelizacja przepisów o podatku dochodowym od osób prawnych. Część zmian dotyczy również tzw. estońskiego CIT. Przepisy o estońskim CIT obowiązują od początku 2021 r., jednak ta forma opodatkowania zaczęła cieszyć się większą popularnością dopiero od ubiegłego roku, kiedy weszło w życie wiele korzystnych zmian przepisów o estońskim CIT.
- Estoński CIT: Zmiana w definiowaniu obowiązku zatrudnienia przez spółkę zleceniobiorców
- Estoński CIT: Złagodzenie warunku odstąpienia od korekty wstępnej
- Estoński CIT: Doprecyzowanie zakresu wydatków niezwiązanych z działalnością gospodarczą
- Estoński CIT: Pojęcie przeciętnego miesięcznego wynagrodzenia
- Ustawodawca przychylny dla podatników
Estoński CIT: Zmiana w definiowaniu obowiązku zatrudnienia przez spółkę zleceniobiorców
W poprzednim stanie prawnym, w celu ustalenia, czy zaistniał warunek do skorzystania z estońskiego CIT polegający na zatrudnieniu co najmniej trzech pracowników / zleceniobiorców, podatnik musiał być zarówno płatnikiem podatku jak i składek od ich wynagrodzeń. W sytuacji gdy zleceniobiorcami były osoby objęte zwolnieniem PIT (przykładowo tzw. zwolnieniem dla młodych), stwarzało to problem. Po nowelizacji osoby takie będą traktowane jako pracownicy / zleceniobiorcy na potrzeby estońskiego CIT, a co za tym idzie, zostanie złagodzona jedna z przeszkód w korzystaniu z tej formy opodatkowania.
Estoński CIT: Złagodzenie warunku odstąpienia od korekty wstępnej
Dotychczas obowiązek korekty nie powstawał, jeżeli podatnik był objęty estońskim CIT przez więcej niż cztery lata. Po nowelizacji okres ten został skrócony do dokładnie czterech lat.
Estoński CIT: Doprecyzowanie zakresu wydatków niezwiązanych z działalnością gospodarczą
W myśl art. 28m ust. 1 pkt 3 ustawy o CIT, opodatkowaniu podlega dochód, na który składają się m.in. wydatki niezwiązane z działalnością gospodarczą.
Do tej kategorii nie zalicza się wydatków i odpisów amortyzacyjnych oraz odpisów z tytułu trwałej utraty wartości, związanych z używaniem samochodów osobowych, środków transportu lotniczego, taboru pływającego oraz innych składników majątku, które są wykorzystywane wyłącznie na cele działalności gospodarczej. W tym przypadku to na podatniku ciąży obowiązek wykazania, że warunek ten jest spełniony. W sytuacji gdy składniki majątku są wykorzystywane w działalności mieszanej (tj. np. na cele prywatne), do opodatkowania estońskim CIT zalicza się 50 proc. wspomnianych wydatków i odpisów.
Estoński CIT: Pojęcie przeciętnego miesięcznego wynagrodzenia
W celu uniknięcia wątpliwości interpretacyjnych dotyczących pojęcia przeciętnego miesięcznego wynagrodzenia w sektorze przedsiębiorstw ustawodawca określił, że oznacza to przeciętne miesięczne wynagrodzenie w sektorze przedsiębiorstw, włącznie z wypłatami z zysku, w trzecim kwartale roku kalendarzowego poprzedzającego pierwszy dzień roku podatkowego, ogłaszane przez Prezesa Głównego Urzędu Statystycznego w Dzienniku Urzędowym Rzeczypospolitej Polskiej „Monitor Polski”.
Ustawodawca przychylny dla podatników
Zmiany wprowadzone przez ustawodawcę mogą przyczynić się do zwiększenia przejrzystości w zakresie stosowania estońskiego CIT.
Mimo korzystnych zmian w przepisach (zarówno w nowelizacjach z 2022 r., jak i nowelizacji z 1 stycznia 2023 r.), regulacje opodatkowania estońskim CIT w dalszym ciągu budzą jednak pewne wątpliwości interpretacyjne, które przekładają się na rzeczywiste problemy w korzystaniu z tej formy opodatkowania, czego przykładem jest, chociażby pojęcie ukrytych zysków czy dochód z nieujawnionych operacji gospodarczych.
Biorąc pod uwagę aktualny kierunek zmian, w perspektywie kolejnych lat istnieje szansa, że ustawodawca będzie nadal kontynuował przychylną dla podatnika linię zmian w zakresie estońskiego CIT.
Autor: Remigiusz Fijak – Partner Associate ID Advisory