Obowiązek sporządzenia szczególnej dokumentacji podatkowej powstaje w związku
z:
a) transakcją lub transakcjami zawieranymi z podmiotami powiązanymi w rozumieniu art. 11 ust. 1 i 4 ustawy o podatku dochodowym od osób prawnych (ustawa o CIT) oraz
b) transakcją lub transakcjami, w związku z którymi zapłata należności wynikająca z takich transakcji dokonywana jest bezpośrednio lub pośrednio na rzecz podmiotu mającego miejsce zamieszkania, siedzibę lub zarząd na terytorium lub w kraju stosującym szkodliwą konkurencję podatkową – po przekroczeniu kwotowo określonych limitów (art. 9a ust. 2 i 3 ustawy o CIT).
Przepisy podatkowe w zakresie podatków dochodowych, jak również przepisy ustawy ordynacja podatkowa nie definiują pojęcia „transakcja”.
Polecamy: serwis Koszty
Polecamy: serwis Podatki osobiste
Dokumentacja, o której mowa w art. 9a ustawy o CIT jest źródłem informacji o transakcji (transakcjach) zawartej przez podatnika z podmiotem powiązanym.
W rozumieniu tego przepisu, dokumentacja ma dowodzić, że wynagrodzenie w transakcji zawartej pomiędzy podmiotami powiązanymi zostało określone na poziomie rynkowym.
Kiedy trzeba sporządzić szczególną dokumentację podatkową?
W przypadku dokonywania transakcji z podmiotami powiązanymi obowiązek sporządzenia dokumentacji powstaje jeżeli łączna kwota takiej (takich) transakcji (lub jej równowartość) wynikająca z umowy lub rzeczywiście zapłacona w roku podatkowym łączna kwota wymagalnych w roku podatkowym świadczeń przekracza równowartość:
- 100.000 EURO - jeżeli wartość transakcji nie przekracza 20% kapitału zakładowego, albo
- 30.000 EURO - w przypadku świadczenia usług, sprzedaży lub udostępnienia wartości niematerialnych i prawnych, albo
- 50.000 EURO - w pozostałych przypadkach (art. 9a ust. 2 ustawy o CIT).
Oznacza to, że podmioty powiązane, które dokonały transakcji o wartości powyżej 100.000 EURO, dokumentację podatkową sporządzają zawsze, bez względu na to, jaki posiadają kapitał zakładowy oraz czego transakcja dotyczy.
Jeżeli natomiast wartość dokonanej/-ych transakcji jest wyższa niż 50.000 EURO, ale niższa lub równa 100.000 EURO i transakcja/-e nie dotyczy/-ą świadczenia usług, sprzedaży lub udostępnienia wartości niematerialnych i prawnych podatnicy sporządzają dokumentację tylko wtedy, gdy wartość transakcji przekracza u nich 20% kapitału zakładowego.
W przeciwnym razie dokumentacji nie sporządzają.
Nie sporządzają dokumentacji podatnicy, którzy dokonali transakcji o wartości nie wyższej niż 50.000 EURO, pod warunkiem, że transakcje te nie dotyczą świadczenia usług, sprzedaży lub udostępnienia wartości niematerialnych i prawnych.
Obowiązek sporządzania dokumentacji dla transakcji dot. świadczenia usług, sprzedaży lub udostępnienia wartości niematerialnych i prawnych powstaje po przekroczeniu kwoty 30.000 EURO. W przypadku tego rodzaju transakcji bez znaczenia pozostaje wysokość kapitału zakładowego podmiotu zawierającego transakcję.
W przypadku transakcji w związku z którymi zapłata należności dokonywana jest bezpośrednio lub pośrednio na rzecz podmiotu mającego miejsce zamieszkania, siedzibę lub zarząd na terytorium lub w kraju stosującym szkodliwą konkurencję podatkową - limit wynosi 20.000 EURO.
Wartość transakcji ustala się w kwocie brutto, tj. z uwzględnieniem podatku od towarów i usług.
Fakt dokonania transakcji z określonymi podmiotami o wartości przekraczającej ustawowe limity nakłada obowiązek sporządzenia szczególnej dokumentacji podatkowej, co oznacza, iż powinna być sporządzana na bieżąco.
Natomiast jej okazanie następuje na żądanie organu podatkowego lub organu kontroli skarbowej w terminie 7 dni od dnia doręczenia żądania (art. 9a ust. 4 ustawy o CIT).
Wykazywanie obowiązku sporządzenia dokumentacji
Obowiązek sporządzenia w danym roku podatkowym dokumentacji, o której mowa w art. 9a ust. 1 ustawy o CIT podlega wykazaniu w zeznaniu rocznym CIT-8 w poz. 21.
Skutki niesporządzania dokumentacji i jej nieprzedłużenia
Jeżeli podatnik dokonał transakcji, w związku z którymi powstał obowiązek sporządzenia dokumentacji z podmiotami powiązanymi i nie przedstawił na wezwanie organu podatkowego (organu kontroli skarbowej) wymaganej dokumentacji podatkowej, a w związku z dokonaniem tych transakcji organ podatkowy (organ kontroli skarbowej) określił dochód podatnika w wysokości wyższej (stratę w wysokości niższej) od zadeklarowanej – różnica pomiędzy dochodem zadeklarowanym a określonym przez organy jest opodatkowana stawką wynoszącą 50% (art. 19 ust. 4 ustawy o CIT).