Tak uznał 16 kwietnia 2019 r. Dyrektor Krajowej Informacji Skarbowej w indywidualnej interpretacji prawa podatkowego (sygn. akt 0111-KDIB1-2.4010.58.2019.1.BG).
Wątpliwości podatnika
Z wnioskiem o interpretację wystąpiła spółka zajmująca się dystrybucją towarów nabywanych w Szwajcarii.
Wątpliwości wnioskodawcy dotyczyły ewentualnego obowiązku w zakresie podatku u źródła, bowiem w umowie zakupu sprzedawca towarów wskazał, iż 3% ceny stanowi wynagrodzenie za korzystanie z należących do niego znaków towarowych.
Spółka przyjęła stanowisko, iż ze względu na to, że kwota ta nie została wskazana jako odrębna pozycja na fakturze, a ponadto cena została opłacona jednym przelewem, cała transakcja stanowi tzw. „świadczenie mieszane” z przeważającym znaczeniem transakcji zakupu kosmetyków, która nie podlega opodatkowaniu podatkiem u źródła. Dodatkowo we wniosku podniesiono, iż wynagrodzenie związane z korzystaniem ze znaków towarowych stanowi jedynie 3% łącznej ceny zakupu towarów, a więc ma marginalne znaczenie dla całości transakcji, co stanowi kolejną przesłankę przemawiającą za prawidłowością przyjętego przez wnioskodawcę stanowiska.
Stanowisko organów podatkowych
Dyrektor Krajowej Informacji Skarbowej nie podzielił jednak zdania spółki.
W uzasadnieniu wydanej interpretacji odwołał się do komentarza do Modelowej Konwencji OECD, który wskazuje, iż w przypadku umów mieszanych, z których nie wynika, że poszczególne jej elementy mają pomocniczy, uboczny charakter w stosunku do elementu głównego, należy dokonać rozbicia całej kwoty wynagrodzenia i dla każdego z tych elementów stosować odpowiednie, odrębne zasady opodatkowania.
W konsekwencji w przedmiotowej sprawie uznano, iż część wynagrodzenia związana z korzystaniem ze znaku towarowego nie stanowi elementu ubocznego umowy, a zatem powinna być opodatkowana podatkiem u źródła.
Oznacza to, że Spółka zobowiązana jest do uiszczenia 5% lub 20% podatku dochodowego, w zależności od tego, czy sprzedawca przedstawi jej certyfikat rezydencji.
Polecamy: CIT 2019. Komentarz
Polecamy: PIT 2019. Komentarz
PODSUMOWUJĄC
Przedmiotowa interpretacja wskazuje na konieczność dokładnego analizowania zapisów umów zawieranych z zagranicznymi podmiotami pod kątem stwierdzenia, czy część wynagrodzenia związana z wykonaniem czynności mogących podlegać opodatkowaniu podatkiem u źródła została wskazana wprost w umowie jako element uboczny, mający znikome znaczenie względem innego, głównego elementu świadczenia.
Artykuł pochodzi z bloga kontrolapodatkowa.pl