Podatek u źródła 2019 - nowe zasady poboru już od 1 lipca
Dodatkowo, płatnik zobowiązany jest do złożenia następujących informacji podatkowych:
- CIT-10Z w terminie do końca pierwszego miesiąca roku podatkowego następującego po roku, w którym powstał obowiązek zapłaty podatku oraz IFT-2/IFT-2R do końca trzeciego miesiąca po zakończeniu roku podatkowego – w przypadku, gdy płatność dokonana została na rzecz podatników podatku dochodowego od osób prawnych;
- PIT-8AR w terminie do końca stycznia oraz IFT-1/IFT-1R do końca lutego roku następnego roku podatkowego – w przypadku, gdy płatność została dokonana na rzecz podatników podatku dochodowego od osób fizycznych.
Przepisy ustaw o podatkach dochodowych przewidują jednak możliwość zastosowania zwolnienia, bądź też niższej stawki podatkowej, wynikającej z właściwej umowy o unikaniu podwójnego opodatkowania (dalej: UPO).
W myśl regulacji wchodzących w życie od 1 lipca br., w przypadku płatności na rzecz jednego podatnika przekraczających 2 mln zł w ciągu roku podatkowego, możliwość zastosowania zwolnienia z obowiązku poboru podatku, czy też niższej stawki, wynikającej z UPO, będą drastycznie ograniczone. Zgodnie ze znowelizowanymi regulacjami, preferowanym modelem jest tzw. refund on request to znaczy płatnik zobowiązany będzie wpłacić pobrany podatek, a następnie podatnik, a więc podmiot zagraniczny, będzie mógł wystąpić z wnioskiem o jego zwrot. Uprawnienie do złożenia wniosku o zwrot podatku przysługiwać będzie również płatnikowi, o ile ten poniesie ekonomiczny ciężar podatku, na przykład poprzez ubruttowienie należności.
Polecamy: CIT 2019. Komentarz
Polecamy: INFORLEX Ekspert
Opinia o stosowaniu zwolnienia
W celu wyeliminowania potencjalnych zarzutów dotyczących niezgodności polskich rozwiązań z prawem unijnym, ustawodawca zdecydował się wprowadzić możliwość dalszego niepobierania podatku, nawet po przekroczeniu progu 2 mln zł, w zakresie płatności z tytułów, które korzystały ze zwolnienia na podstawie przepisów implementujących Dyrektywy Parent-Subsidiary oraz Royalties-Interest.
Opinia wydawana jest na wniosek podatnika (zagranicznego podmiotu, będącego odbiorcą należności) lub też polskiego płatnika (o ile to płatnik poniósł ciężar ekonomiczny podatku).
Jak wspomniano powyżej, opinia o zwolnieniu może być wydana jedynie dla wypłat z tytułu: dywidend, odsetek, oraz szeroko rozumianych należności licencyjnych (m. in. z praw autorskich lub praw pokrewnych, z praw do projektów wynalazczych, znaków towarowych czy wzorów zdobniczych. Oznacza to, że pozostałe płatności m.in. za usługi niematerialne, takie jak usługi doradcze, księgowe, badania rynku, prawne, reklamowe, zarządzania i kontroli, przetwarzania danych, rekrutacji pracowników i pozyskiwania personelu, gwarancji i poręczeń oraz świadczeń o podobnym charakterze nie mogą być przedmiotem opinii o stosowaniu zwolnienia.
Otrzymanie opinii uprawniać będzie płatnika do stosowania zwolnienia z obowiązku poboru podatku u źródła dla płatności przekraczających próg 2 mln zł przez okres 36 miesięcy, o ile oczywiście w tym czasie nie ulegną istotnej zmianie okoliczności objęte opinią. Niestety, ustawodawca nie definiuje pojęcia „istotnej zmiany okoliczności”, co rodzić może ryzyko przyszłych sporów z organami podatkowymi w tym zakresie.
W myśl nowych regulacji, próg 2 mln zł dotyczy łącznej kwoty należności podlegających opodatkowaniu podatkiem u źródła, wypłacanych na rzecz tego samego podatnika. W rezultacie, wartość ta obejmuje zarówno wynagrodzenie objęte opinią o stosowaniu zwolnienia, jak też inne należności podlegające opodatkowaniu podatkiem u źródła.
Nietrudno sobie wyobrazić, że obok wypłaty dywidendy czy odsetek, polski podmiot w tym samym czasie wypłacać będzie na rzecz tego samego podatnika wynagrodzenie z tytułu nabycia usług doradczych, prawnych, zarządzania i kontroli.
Przykład:
Polska spółka wypłaca – objęte opinią o zwolnieniu - dywidendy w kwocie 3 mln zł na rzecz swojego zagranicznego udziałowca. Jednocześnie, od tego samego podmiotu nabywa usługi doradcze, o wartości 10.000 zł. Jednak przez fakt, że łącznie wypłaty do tego podmiotu przekraczają 2 mln zł, będzie ona obowiązana do poboru podatku według stawki 20% od zapłaty za nabywane usługi, mimo iż mogłoby znaleźć zastosowanie zwolnienie, bądź niższa stawka podatku, wynikająca z właściwej UPO.
Oczywiście, płatnik może złożyć do urzędu skarbowego oświadczenie o posiadaniu dokumentów wymaganych dla stosowania zwolnienia, bądź niższej stawki podatku, wynikającej z UPO. Niemniej, złożenie takiego oświadczenia, pod odpowiedzialnością karną, może być bardzo uciążliwe (przykładowo, gdy zarząd spółki-płatnika jest wieloosobowy, wówczas bowiem każdy z członków zarządu zobowiązany jest do złożenia odpowiedniego oświadczenia).
Wprowadzane przepisy spowodują przede wszystkim wzrost kosztów administracyjnych oraz zmniejszenie płynności finansowej polskich przedsiębiorstw. Dodatkowo, na urzędy skarbowe, które już borykają się z nadpodażą pracy, nałożone zostaną dodatkowe, skomplikowane obowiązki.
Wśród ekspertów podnoszone są głosy, że do problemu można podejść w dwojaki sposób. Można wyłączyć z limitu 2 mln zł wypłaty będące przedmiotem uzyskanej opinii, albo też rozszerzyć zakres stosowania opinii na wszystkie wypłaty podlegające podatkowi u źródła. Z punktu widzenia przedsiębiorców istotne jest tylko to, by przepisy były jak najbardziej przejrzyste i proste w stosowaniu.
Michał Szczech, konsultant podatkowy, RSM Poland.
Komentarze(0)
Pokaż:
NajnowszePopularneNajstarsze