Na podstawie art. 17b ust. 1 ustawy o CIT opłaty ustalone w umowie leasingu, ponoszone przez korzystającego w podstawowym okresie umowy z tytułu używania środków trwałych oraz wartości niematerialnych i prawnych stanowią przychód finansującego i odpowiednio koszt uzyskania przychodów korzystającego, z zastrzeżeniem ust. 2, jeżeli umowa ta spełnia następujące warunki:
- została zawarta na czas oznaczony, stanowiący co najmniej 40% normatywnego okresu amortyzacji, jeżeli jej przedmiotem są podlegające odpisom amortyzacyjnym rzeczy ruchome lub wartości niematerialne i prawne, albo została zawarta na okres co najmniej 10 lat, jeżeli jej przedmiotem są podlegające odpisom amortyzacyjnym nieruchomości, oraz
- suma ustalonych w niej opłat, pomniejszona o należny podatek od towarów i usług, odpowiada co najmniej wartości początkowej środków trwałych lub wartości niematerialnych i prawnych.
Ponadto zgodnie z art. 17b ust. 2 ustawy o CIT jeżeli finansujący w dniu zawarcia umowy leasingu korzysta ze zwolnień w podatku dochodowym przysługujących na podstawie:
1) art. 6,
2) przepisów o specjalnych strefach ekonomicznych,
3) art. 23 i 37 ustawy z dnia 14 czerwca 1991 r. o spółkach z udziałem zagranicznym – do umowy tej stosuje się zasady opodatkowania określone w art. 17f- 17h.
Oznacza to, że jeżeli umowa leasingowa zawarta przez przedsiębiorcę spełnia warunki określone w art. 17b ust. 1 ustawy o CIT oraz finansujący nie korzysta z wymienionych w ust. 2 tego artykułu zwolnień, wówczas wszystkie opłaty ponoszone przez korzystającego w podstawowym okresie umowy z tytułu używania w/w środków trwałych mogą stanowić koszt uzyskania przychodu.
Zobacz: Koszty uzyskania przychodów u korzystającego (leasingobiorcy)
Należy dodać, ze obowiązujący obecnie podział na koszty bezpośrednie i pośrednie, istotny z punktu widzenia momentu obciążenia kosztów uzyskania przychodów rodzi szczególne obowiązki po stronie przedsiębiorcy.
Nie ulega wątpliwości, iż wstępna rata leasingowa i opłata manipulacyjna ustalona jako procent wartości początkowej przedmiotu leasingu nie ma bezpośredniego odzwierciedlenia w osiąganych przychodach, lecz jej poniesienie warunkuje możliwość korzystania z danej rzeczy, a więc warunkuje uzyskanie przychodu.
Zgodnie z art. 15 ust. 4d ustawy o CIT koszty uzyskania przychodów, inne niż koszty bezpośrednio związane z przychodami, są potrącalne w dacie ich poniesienia.
Jeżeli koszty te dotyczą okresu przekraczającego rok podatkowy, a nie jest możliwe określenie, jaka ich część dotyczy danego roku podatkowego, w takim przypadku stanowią koszty uzyskania przychodów proporcjonalnie do długości okresu, którego dotyczą.
Zawierając więc umowę leasingu operacyjnego przedsiębiorca powinien podzielić koszty poniesienia opłaty manipulacyjnej i wstępnej raty proporcjonalnie do długości okresu którego dotyczą i w tej proporcji zaliczyć do kosztów uzyskania przychodów poszczególnych okresów.
Polecamy: Czy opłaty za licencje znaków towarowych są kosztem podatkowym