Koszty uzyskania przychodów u korzystającego (leasingobiorcy)

Leasing nie jest jednak umową jednolitą. Biorąc pod uwagę podatkowe skutki umów leasingu obie ustawy wyodrębniają umowę leasingu operacyjnego, kapitałowego (w ustawach nie pojawiają się te nazwy) oraz leasing gruntów.

Zawarta umowa stanowi leasing operacyjny, jeśli spełnia następujące warunki:
- została zawarta na czas oznaczony, stanowiący co najmniej 40 % normatywnego okresu amortyzacji, jeżeli jej przedmiotem są podlegające odpisom amortyzacyjnym rzeczy ruchome (np. samochody, środki transportu) lub wartości niematerialne i prawne (np. licencje) albo na okres co najmniej 10 lat, jeżeli jej przedmiotem są podlegające odpisom amortyzacyjnym nieruchomości (np. budynki),
- suma ustalonych w niej opłat, pomniejszona o należny podatek od towarów i usług, odpowiada co najmniej wartości początkowej środków trwałych lub wartości niematerialnych i prawnych.

W przypadku leasingu operacyjnego przedmiot leasingu wykazywany jest jako składnik aktywów finansującego i to leasingodawca ten składnik majątkowy amortyzuje, zaliczając do kosztów podatkowych odpisy amortyzacyjne.

Korzystający zaliczy do kosztów uzyskania przychodów:
- wszelkie opłaty ustalone w umowie ponoszone w podstawowym okresie umowy z tytułu używania przedmiotu leasingu, czyli zarówno opłatę wstępną, opłaty manipulacyjne, prowizje, czynsz inicjalny, jak i raty leasingowe,
- koszty użytkowania leasingowanej rzeczy (konserwacja, energia, paliwo, naprawy) albo wartości niematerialnej i prawnej,
- wydatki dotyczące przystosowania przedmiotu leasingu do prowadzonej działalności gospodarczej (tzw. inwestycje w obcym środku trwałym),
- kosztem uzyskania przychodu będzie również cena określona w umowie leasingu, po której leasingobiorca ma prawo nabyć przedmiot umowy po zakończeniu podstawowego okresu umowy.

Warto zauważyć, że np. w przypadku samochodów wziętych w leasing operacyjny przedsiębiorcy (zarówno osoby fizyczne, jak i prawne - np. spółki z o.o.) mogą zaliczyć do kosztów uzyskania przychodów wszelkie wydatki eksploatacyjne. Nie ma tu znaczenia ilość przejechanych kilometrów i nie ma obowiązku prowadzenia ewidencji przebiegu (tzw. kilometrówki). Wynika to z art. 23 ust. 3b ustawy o PIT i art. 16 ust. 3b ustawy o CIT.

Kosztu uzyskania przychodu dla korzystającego nie stanowi natomiast kaucja, będąca w założeniu zabezpieczeniem przedmiotu umowy i podlegająca zwrotowi po jej wygaśnięciu.

Umowę potraktujemy jako leasing finansowy (kapitałowy), jeżeli spełnia następujące warunki:
- została zawarta na czas oznaczony,
- suma ustalonych w umowie leasingu opłat, pomniejszona o należny podatek od towarów i usług, odpowiada co najmniej wartości początkowej środków trwałych lub wartości niematerialnych i prawnych,
- umowa zawiera postanowienie, że odpisów amortyzacyjnych w podstawowym okresie umowy leasingu dokonuje korzystający.