Tak wynika z interpretacji indywidualnej Dyrektora Krajowej Informacji Skarbowej z 9 stycznia 2019 r., 0111-KDIB2-1.4010.469.2018.1.JK.
Sprawa dotyczyła podatnika funkcjonującym w międzynarodowej strukturze podmiotów powiązanych działających w szeroko rozumianej branży opakowaniowej i papierniczej. W ramach struktury grupy, podatnik prowadzi swoją podstawową działalność w zakresie produkcji przemysłowych worków papierowych. W związku z prowadzoną działalnością podatnik zawarł umowę licencyjną z podmiotem powiązanym. Na podstawie umowy, spółka uzyskała niewyłączne prawo do używania, na określonym w umowie terytorium, znaku towarowego i znaku graficznego. Na podstawie zawartej umowy, podatnik ponosi opłaty licencyjne z tytułu licencji na rzecz podmiotu powiązanego. Wynagrodzenie należne licencjodawcy za zostało ustalone jako procent wartości sprzedaży spółki z wyłączeniem sprzedaży do podmiotów powiązanych, w odniesieniu do prawa używania znaków licencjonowanych.
Na tym tle podatnik zapytał organ podatkowy, czy koszty opłat z tytułu licencji stanowią koszty, o których mowa w art. 15e ust. 11 pkt 1 ustawy o CIT, a w konsekwencji czy koszty te podlegają ograniczeniu na podstawie art. 15e ust. 1 ustawy o CIT i mogą zostać zaliczone do kosztów uzyskania przychodów podatnika w pełnej wysokości?
Polecamy: CIT 2019. Komentarz
Prezentując własne stanowisko podatnik wskazał, że koszty licencji znaku towarowego mają bezpośredni związek z wytwarzaniem i sprzedażą przez spółkę danej kategorii produktów, a przemawia za tym fakt, że brak nabycia licencji spowodowałby uniemożliwienie produkcji i sprzedaży towarów (produktów) klientom na określonym terytorium. Co także istotne, bez nabycia tej licencji a nie mogłaby prowadzić działalności w przyjętym przez siebie modelu, mając na uwadze specyfikę rynku opakowaniowego i papierniczego. Jako, że znaki licencjonowane są wykorzystywane w toku produkcji przez spółkę m.in. poprzez sygnowanie opakowań produktów, zdaniem podatnika, zachodzi bezpośredni związek pomiędzy kosztem nabycia licencji do używania znaku towarowego z wytwarzanymi wyrobami.
Organ uznał to stanowisko za prawidłowe.
Patrycja Łukasiewicz
Źródło: taxonline.pl