- Zwolnienie z rozliczenia PIT
- Bez PIT przed 26. rokiem życia dla określonego limitu
- Zerowy PIT - składać czy nie składać?
- Niezłożenie PIT w terminie - konsekwencje
Zwolnienie z rozliczenia PIT
Zgodnie z treścią ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych, deklaracji nie składa się w przypadku przychodów zwolnionych z opodatkowania. Co ważne, podatkowe przepisy zawierają bardzo pokaźny katalog takich dochodów oraz przychodów. Zaliczają się do nich między innymi dodatkowe środki pieniężne wypłacane rodzicom, jak chociażby jednorazowy zasiłek z tytułu narodzin dziecka, dofinansowanie do opłaty za pobyt dziecka w żłobku, rodzinny kapitał opiekuńczy czy pozostałe świadczenia rodzinne.
Zwolnione z podatku są też niektóre nagrody w grach liczbowych, loteriach pieniężnych, grze telebingo, zakładach wzajemnych, loteriach promocyjnych, loteriach audiotekstowych i loteriach fantowych - niemniej tylko wtedy, gdy jednorazowa wartość tych wygranych nie przekracza kwoty 2280 złotych.
- Szeroki katalog zwolnień obejmuje także odprawy pośmiertne, zasiłki pogrzebowe, jak również niektóre stypendia i świadczenia wypłacane przez uczelnie wyższe. „Abolicją” objęte są również diety oraz kwoty stanowiące zwrot kosztów, otrzymywane przez osoby wykonujące czynności związane z pełnieniem obowiązków społecznych i obywatelskich, ale tylko do wysokości nieprzekraczającej miesięcznie kwoty 3000 złotych – wylicza Szymon Kwasigroch z Systim.pl.
Bez PIT przed 26. rokiem życia dla określonego limitu
Obowiązek złożenia rocznego rozliczenia PIT za 2021 rok przez osoby do 26. roku życia uzależniony jest od tego, jakie dochody uzyskały one w omawianym okresie. Jeżeli uzyskały one wyłącznie dochody zwolnione z podatku PIT - na przykład ze stosunku pracy (umowa o pracę), z umowy cywilnoprawnej (umowy zlecenie) czy z tytułu odbywania praktyki absolwenckiej i stażu uczniowskiego - to zwolnione są one również z obowiązku sporządzania rocznego rozliczenia PIT za 2021 rok. Warto podkreślić, że w myśl ustawy o podatku PIT „ulga dla młodych” podlega limitom. Obejmuje ona przychody ze stosunku służbowego, stosunku pracy, pracy nakładczej, spółdzielczego stosunku pracy oraz umów zlecenia, otrzymane przez podatnika do ukończenia 26. roku życia, do wysokości nieprzekraczającej w roku podatkowym kwoty 85 528 złotych.
Zerowy PIT - składać czy nie składać?
Osoby fizyczne, które nie osiągnęły żadnych przychodów w zeszłym roku (tj. niepracujące osoby będące na utrzymaniu współmałżonka, a także studenci na utrzymaniu rodziców), nie mają obowiązku składania zeznania rocznego. Jak twierdzi jednak Szymon Kwasigroch, nic nie stoi na przeszkodzie, aby taki dokument sporządzić i złożyć. - W świetle prawa podatkowego nie jest to działanie zabronione. Często podatnicy decydują się na złożenie zerowej deklaracji PIT, ponieważ chcą uzyskać z Urzędu Skarbowego zaświadczenie o braku dochodów. Jak bowiem stanowi art. 306i § 1 Ordynacji podatkowej, podstawą do wydania tego zaświadczenia jest właśnie złożona deklaracja roczna – dodaje.
Niezłożenie PIT w terminie - konsekwencje
W przypadku niezłożenia zeznania podatkowego PIT w terminie podatnikowi - zgodnie z ustawą z dnia 10 września 1999 r. kodeks karny skarbowy (Dz.U. z 2007 r. Nr 111, poz. 765, dalej KKS) - grozi odpowiedzialność karno-skarbowa, co oznacza, że może być on ukarany za wykroczenie lub nawet przestępstwo skarbowe. Kwasigroch tłumaczy, że z wykroczeniem skarbowym mamy do czynienia w określonej i jasno zdefiniowanej przepisami sytuacji.
- Kwota, na którą została uszczuplona lub narażona należność publiczno-prawna nie może przekraczać 5-krotności minimalnego wynagrodzenia, czyli obecnie 9 250 złotych. Kara grzywny wyniesie wtedy od 185 złotych do 37 000 złotych.
Jeśli jednak omawiane uszczuplenie przekroczyło owe 9 250 złotych, to podatnik może zostać oskarżony już o przestępstwo skarbowe. W takiej sytuacji grozi mu grzywna od 616,60 złotych do 4 932 800 złotych, a nawet kara pozbawienia lub ograniczenia wolności. W przypadku, gdy nie wystąpiło żadne uszczuplenie należności, za niezłożenie deklaracji podatkowej można zostać ukaranym mandatem, którego wysokość może wahać się od jednej dziesiątej do dwudziestokrotnej wysokości płacy minimalnej.