Wydatki na cele rehabilitacyjne
Jak wynika z art. 26 ust. 1 pkt 6 ustawy o PIT, podstawę obliczenia podatku, z zastrzeżeniem art. 29-30c, art. 30e i art. 30f, stanowi dochód ustalony zgodnie z art. 9, art. 24 ust. 1, 2, 3b-3e, 4-4e i 6 lub art. 24b ust. 1 i 2, lub art. 25, po odliczeniu wydatków na cele rehabilitacyjne oraz wydatków związanych z ułatwieniem wykonywania czynności życiowych, poniesionych w roku podatkowym przez podatnika będącego osobą niepełnosprawną lub podatnika, na którego utrzymaniu są osoby niepełnosprawne.
Natomiast, stosownie do treści art. 26 ust. 7 pkt 4 powołanej ustawy, wysokość wydatków na cele określone w ust. 1, z zastrzeżeniem ust. 7c, ustala się na podstawie dokumentu stwierdzającego ich poniesienie, zawierającego w szczególności: dane identyfikujące kupującego (odbiorcę usługi lub towaru) i sprzedającego (towar lub usługę), rodzaj zakupionego towaru lub usługi oraz kwotę zapłaty - w przypadkach innych niż wymienione w pkt 1-3.
Z kolei rodzaje wydatków na cele rehabilitacyjne uprawniające do odliczeń od dochodu przed opodatkowaniem zawiera art. 26 ust. 7a ww. ustawy, zaś zasady i warunki dokonywania tych odliczeń określone zostały w ust. 7b - 7g tego artykułu.
Ważne!
Za wydatki na cele rehabilitacyjne oraz wydatki związane z ułatwianiem wykonywania czynności życiowych uważa się wydatki poniesione na adaptację i wyposażenie mieszkań oraz budynków mieszkalnych stosownie do potrzeb wynikających z niepełnosprawności. Przy czym, wydatki na adaptację i wyposażenie mieszkań (budynków mieszkalnych), w przeciwieństwie do wydatków z tytułu zakupu sprzętu, urządzeń i narzędzi technicznych nie muszą mieć indywidualnego charakteru. Istotne jest jedynie, czy wydatki te są podyktowane potrzebami osoby niepełnosprawnej związanymi z tą niepełnosprawnością.
Wydatki podlegają odliczeniu w ramach ulgi rehabilitacyjne, jeżeli nie zostały sfinansowane (dofinansowane) ze środków zakładowego funduszu rehabilitacji osób niepełnosprawnych, zakładowego funduszu aktywności, Państwowego Funduszu Rehabilitacji Osób Niepełnosprawnych lub ze środków Narodowego Funduszu Zdrowia, zakładowego funduszu świadczeń socjalnych albo nie zostały zwrócone podatnikowi w jakiejkolwiek formie. W przypadku gdy wydatki były częściowo sfinansowane (dofinansowane) z tych funduszy (środków), odliczeniu podlega różnica pomiędzy poniesionymi wydatkami a kwotą sfinansowaną (dofinansowaną) z tych funduszy (środków) lub zwróconą w jakiejkolwiek formie.
Warunkiem odliczenia wydatków jest posiadanie przez osobę, której dotyczy wydatek:
1) orzeczenia o zakwalifikowaniu przez organy orzekające do jednego z trzech stopni niepełnosprawności lub
2) decyzji przyznającej rentę z tytułu całkowitej lub częściowej niezdolności do pracy, rentę szkoleniową albo rentę socjalną, albo
3) orzeczenia o niepełnosprawności osoby, która nie ukończyła 16 roku życia, wydanego na podstawie odrębnych przepisów.
Należy również podkreślić, że wydatki w ramach ulgi rehabilitacyjnej mogą podlegać odliczeniu od dochodu jedynie w roku podatkowym w którym zostały poniesione, poprzez złożenie rocznego zeznania podatkowego.
Ulga rehabilitacyjna w korekcie zeznania rocznego
Natomiast kwestię złożenia korekty zeznania rocznego reguluje ustawa Ordynacja podatkowa. W myśl art. 81 § 1 tej ustawy, jeżeli odrębne przepisy nie stanowią inaczej, podatnicy, płatnicy i inkasenci mogą skorygować uprzednio złożoną deklarację. Skorygowanie deklaracji następuje przez złożenie korygującej deklaracji (art. 81 § 2 ww. ustawy).
Z kolei zgodnie z art. 3 pkt 5 Ordynacji podatkowej, ilekroć w ustawie jest mowa o deklaracjach - rozumie się przez to również zeznania, wykazy, zestawienia oraz informacje, do których składania obowiązani są, na podstawie przepisów prawa podatkowego, podatnicy, płatnicy i inkasenci.
W związku z powyższym podatnik ma możliwość złożenia korekty zeznania podatkowego PIT w związku z odliczeniami od dochodu wydatków w ramach ulgi rehabilitacyjnej. Konieczne jest jednak spełnienie jednego z warunków, tj. posiadanie dokumentów stwierdzających poniesienie wydatków.
Polecamy: Przewodnik po zmianach przepisów 2019/2020
Polecamy: PIT 2020. Komentarz
Takie stanowisko znajduje potwierdzenie m.in. w interpretacji indywidualnej Dyrektor Krajowej Informacji Skarbowej z dnia 13 stycznia 2020 r. (0113-KDIPT2-2.4011.584.2019.2.BO), w której organ skarbowy stwierdził, że "poniesione przez Wnioskodawczynię wydatki, związane z dostosowaniem kuchni, łazienki i przedpokoju do potrzeb wynikających z Jej niepełnosprawności, stanowią wydatki na adaptację i wyposażenie budynku mieszkalnego, przyczyniają się bowiem do ułatwienia wykonywania codziennych czynności życiowych przez Wnioskodawczynię. W konsekwencji powyższego, wydatki poniesione przez Wnioskodawczynię na ww. remont, będą mogły zostać zaliczone do wydatków poniesionych na cele rehabilitacyjne, o których mowa w art. 26 ust. 7a pkt 1 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych, na podstawie dokumentów stwierdzającego ich poniesienie przez Wnioskodawczynię. Tym samym Wnioskodawczyni będzie mogła odliczyć przedmiotowe wydatki od dochodu w zeznaniu rocznym za 2015 r., 2016 r. i 2017 r. poprzez złożenie korekty zeznań podatkowych za ww. lata".
Przy czym, jak podkreślił Dyrektor KIS, korekta będzie możliwa i podatnik będzie mógł odliczyć jedynie te wydatki, na które posiada dokument (fakturę) stwierdzający ich poniesienie, jako spełnienie jednego z koniecznych warunków odliczenia.