Przez długi czas umowy o dożywocie – przynajmniej według wykładni organów skarbowych – wiązały się z koniecznością zapłaty podatku. Ale po uchwale NSA w 2014 roku, w której sędziowie stwierdzili, że przy umowie dożywocia nie da się wyliczyć przychodu, fiskus zmienił zdanie i zrezygnował z podatku. Resort finansów zmienił wówczas sporo interpretacji podatkowych, które z niekorzystnych dla podatników stawały się korzystne. Taka zmiana miała jednak wymierne konsekwencje.
Odsetki 2016 – rewolucyjne zmiany
Fiskus zmienił błędną interpretację
O skutki zmiany interpretacji zapytał podatnik. W 2013 r. zawarł on umowę dożywocia. Zgodnie z informacją uzyskaną w urzędzie skarbowym oraz z udzieloną mu indywidualną interpretacją podatkową z tamtego okresu, zapłacił on podatek.
Ale w listopadzie ubiegłego roku wydana podatnikowi interpretacja podatkowa została zmieniona. Z nowej wynikało, że skoro przy umowie dożywocia nie da się wyliczyć przychodu, to nie ma także podatku. To oznaczało, że podatnik nie musiał niczego płacić, a więc powstała nadpłata, którą powinien mu oddać urząd skarbowy.
Urząd oddał nadpłaconą kwotę, ale nie chciał zapłacić odsetek. Podatnik po próbach przekonania urzędników do wypłaty zdecydował się wysłać wniosek o interpretację w tej sprawie. We wniosku zasugerował, że odsetki od nadpłaconej kwoty mu się należą na takim samym poziomie jak w przypadku zaległości podatkowych.
Polecamy: Monitor Księgowego – prenumerata
Odsetki tylko w przypadku decyzji lub wyroków
Izba Skarbowa w Katowicach uznała jednak, że stanowisko podatnika jest błędne. Według interpretacji z 30 czerwca (sygnatura IBPB-2-2/4518-7/16/MM), w przypadku zmiany indywidualnej interpretacji podatkowej, wskutek czego powstaje nadpłata, odsetki się nie należą.
Urzędnicy stwierdzili, że zapisany w art. 78 § 3 Ordynacji podatkowej katalog sytuacji, w których podatnikowi należy się zwrot nadpłaty, jest spisem zamkniętym. A więc nadpłata powstaje tylko i wyłącznie wtedy, jeśli zajdzie zdarzenie wymienione w przepisie. Tymczasem – zdaniem urzędników – żaden z jego fragmentów nie odwołuje się do zmiany interpretacji podatkowej, tylko do decyzji podatkowej ewentualnie do wyroków sądowych.
Fiskus uznał także, że art. 14h Ordynacji podatkowej, dotyczący interpretacji, w żadnym miejscu nie odnosi się do nadpłaty. Dla urzędników to dodatkowy argument, aby do konsekwencji zmiany interpretacji nie zaliczać odsetek.
Marek Siudaj, Tax Care