Ogólna reguła obwiązująca w obrocie krajowym stanowi, iż prawo do obniżenia kwoty podatku należnego powstaje w rozliczeniu za okres, w którym podatnik otrzymał fakturę bądź też w dwóch kolejnych okresach rozliczeniowych (art. 86 ust. 10 pkt 1 oraz ust. 11 ustawy o VAT).
Regulacja ta wydaje się nie budzić wątpliwości co do jej stosowania. W tym miejscu należy jednak zauważyć, iż ustawodawca w art. 86 ust. 10a tej ustawy przewidział również, że w przypadku, gdy nabywca towaru lub usługi otrzymał korektę faktury, jest on obowiązany do zmniejszenia kwoty podatku naliczonego w rozliczeniu za okres, w którym tę korektę faktury otrzymał.
A co z fakturami korygującymi „in plus” po stronie nabywcy towaru lub usługi?
Przepisy ustawy o VAT nie zawierają odrębnego uregulowania co do sposobu ujmowania przez nabywcę faktur korygujących podwyższających podstawę opodatkowania i kwotę podatku należnego.
Polecamy: Najczęstsze błędy w PIT-ach
Polecamy: Czy można wystawiać zbiorcze faktury korygujące?
W związku z powyższym zasadnym wydaje się przyjęcie analogicznego klucza rozliczeń omawianych faktur korygujących, jaki powszechnie przyjmowany jest dla wystawianych przez sprzedawcę faktur korygujących in plus podatek należny.
Warto zatem przybliżyć przyjęte przez doktrynę zasady rozliczania faktur korygujących przez sprzedawcę, w sytuacji gdy podstawa opodatkowania ulega podwyższeniu w stosunku do faktury pierwotnej.
Otóż faktura korygująca podwyższająca podatek należny w stosunku do faktury pierwotnej może być wystawiona:
1. w celu naprawienia błędu, który spowodował zaniżenie kwoty podatku wykazanego w pierwotnej fakturze (np. niewłaściwa stawka podatkowa, błąd rachunkowy, błędnie oszacowana ilość ostatecznie wydanych towarów), lub
2. z powodu innych przyczyn, np.: potransakcyjne podwyższenie ceny sprzedaży.
W pierwszym przypadku, poprawiając swój błąd poprzez wystawienie faktury korygującej sprzedawca winien ująć tę fakturę w rejestrze sprzedaży w miesiącu, w którym wystawiona została pierwotna faktura i jednocześnie skorygować deklarację VAT-7 za ten miesiąc.
Wystawienie faktury korygującej spowodowane jest bowiem faktem, że pierwotna faktura, w stosunku do której wystawiono fakturę korygującą nieprawidłowo odzwierciedlała stan faktyczny, który istniał już w miesiącu powstania obowiązku podatkowego z tytułu korygowanej sprzedaży.
Polecamy: Czy jedna faktura korygująca może korygować kilka faktur?
Polecamy: Korekta faktury wewnętrznej
Natomiast w drugim przypadku, gdy podwyższenie ceny sprzedaży następuje już po wystawieniu faktury pierwotnej, która wystawiona została prawidłowo, a wystawienie faktury korygującej podatek należny jest efektem zdarzenia, które wystąpiło po upływie danego okresu rozliczeniowego, np. w miesiącu następnym, dokonana korekta powinna zostać uwzględniona w rozliczeniu, w którym to zdarzenie nastąpiło.
Mając powyższe na uwadze należy stwierdzić, iż - na zasadzie analogii - nabywca otrzymujący fakturę korygującą in plus podatek naliczony powinien ocenić przyczynę jej wystawienia przez sprzedawcę.
Jeżeli powodem wystawianie faktury korygującej był błąd pierwotny, który istniał już w momencie wystawiania faktury pierwotnej, wówczas w naszej opinii Podatnik będzie uprawniony do skorygowania podatku naliczonego wstecz tj. odliczenia wykazanego na fakturze korygującej podatku naliczonego w miesiącu otrzymania faktury pierwotnej od sprzedawcy.
Jeżeli natomiast przyczyną wystawiania faktury korygującej było zdarzenie następcze (np. potransakcyjne podwyższenie ceny) wówczas Podatnik powinien ująć taką fakturę korygującą na bieżąco, w miesiącu jej otrzymania.
Jednocześnie wyjaśnić należy, że z uwagi na brak wyraźnych regulacji prawnych w tym zakresie, skorygowanie podatku naliczonego wstecz tj. odliczenie wykazanego na fakturze korygującej podatku naliczonego w miesiącu otrzymania faktury pierwotnej, jakkolwiek w pełni możliwe do obrony, może być narażone na ryzyko sporu z organami podatkowymi.
Najbezpieczniejszym i sugerowanym przez autora rozwiązaniem jest ujmowanie faktur korygujących in plus VAT naliczony każdorazowo w miesiącu ich otrzymania od sprzedawcy.
Co więcej, w myśl jednej z naczelnych zasad prawa podatkowego wyrażonej w łacińskiej sentencji „in dubio pro tributario” wątpliwości należy rozstrzygać na korzyść podatnika, a zatem wobec braku wyraźnego zakazu wykazywania faktury korygującej "in plus" w miesiącu jej otrzymania przyjąć należy dopuszczalność takiego rozwiązania.
Za poprawnością tej tezy przemawia gospodarcza wykładnia przepisów, bowiem przyjęcie odmiennego stanowiska skutkowałoby nieuzasadnioną rzeczywistym przebiegiem operacji gospodarczych koniecznością korygowania deklaracji VAT-7 za poprzednie okresy rozliczeniowe. Powyższe potwierdza interpretacja indywidualna z dnia 12 maja 2011 r. (sygn. IPPP1-443-285/11-4/EK).
Reasumując, w każdym przypadku, gdy podatnik (przedsiębiorca) otrzymuje od kontrahenta korektę faktury zwiększającą kwotę podatku naliczonego, prawo do odliczenia podatku naliczonego przysługuje w miesiącu otrzymania korekty faktury lub w dwóch kolejnych okresach rozliczeniowych.