Potwierdził to Dyrektor IS w Katowicach w interpretacji, której fragment zamieszczamy.
(...) Podkreślić w tym miejscu należy, że, jak wynika z opisu sprawy, Wnioskodawca dokonał rejestracji jako czynny podatnik VAT wykazując datę przystąpienia do VAT na miesiąc utraty zwolnienia (czyli październik 2015 r.) [podatnik ten wcześniej korzystał ze zwolnienia podmiotowego, prawo to utracił, a rejestracji dokonał z opóźnieniem – przy. red.]. Zatem w omawianej sprawie Wnioskodawca od października 2015 r. posiada status podatnika VAT czynnego, a tym samym Wnioskodawca za ten okres w odniesieniu do wykonywanych czynności na rzecz innych podatników powinien wystawiać faktury dokumentujące wykonane czynności.
Wnioskodawca wskazał, że jako podatnik korzystający ze zwolnienia wystawiał faktury z kwotą brutto (bez nazwy FAKTRUA VAT) przeznaczone dla podatników korzystających ze zwolnienia z podatku VAT. Wystawiane faktury zawierały dane osobowe (Wnioskodawcy oraz kontrahenta) oraz kwotę brutto oraz nazwę usługi.
W rezultacie w niniejszej sprawie w celu prawidłowego rozliczenia wykonanych przez Wnioskodawcę usług, do wystawionych faktur powinien wystawić w myśl art. 106j ust. 1 pkt 5 ustawy faktury korygujące. W wystawionych fakturach korygujących, zgodnie z zapisami art. 106j ust. 2 pkt 4 i 5 ustawy należy wskazać przyczynę korekty oraz odpowiednio kwotę korekty podstawy opodatkowania lub kwotę korekty podatku należnego z podziałem na kwoty dotyczące poszczególnych stawek podatku i sprzedaży zwolnionej. Tym samym Wnioskodawca w wystawianych fakturach korygujących przed korektą powinien wskazać sprzedaż zwolnioną z art. 113 ust. 1 lub 9 ustawy, natomiast po korekcie należy wskazać prawidłową podstawę opodatkowania oraz podatek należny od wykonanej usługi.
W związku z powyższym stanowisko Wnioskodawcy, że ma on prawo skorygować wystawione za okres od miesiąca października 2015 r. do lipca 2016 r. faktury „uproszczone” jako wystawione niezgodnie z prawem i zastąpić je fakturami VAT, należało uznać za prawidłowe. (...)
Interpretacja indywidualna Dyrektora Izby Skarbowej w Katowicach z 22 grudnia 2016 r. sygn. 2461-IBPP1.4512.751.2016.2
Od redakcji:
Sprawa rozstrzygnięta w przywołanej interpretacji dotyczy podatnika, który przekroczył limit obrotów uprawniający go do korzystania ze zwolnienia podmiotowego, co zostało jednak stwierdzone przez organ podatkowy dopiero po pewnym czasie. W okresie od daty przekroczenia limitu do momentu, w którym podatnik dowiedział się o utracie prawa do zwolnienia, podatnik zachowywał się nadal jak korzystający ze zwolnienia, czyli nie rejestrował się do VAT, nie składał deklaracji, nie odprowadzał należnego VAT, a faktury wystawiał „uproszczone” – bez kwoty należnego VAT. Po stwierdzeniu utraty prawa do zwolnienia, w ustaleniach pokontrolnych podatnik został zobowiązany do złożenia zaległych deklaracji i odprowadzenia zaległego podatku (wraz z odsetkami). Mimo że w ustaleniach pokontrolnych tego nie było, jego obowiązkiem jest też wystawienie faktur korygujących do wystawionych faktur uproszczonych. W fakturach tych zamiast zwolnienia powinna być wykazana podstawa opodatkowania, stawka podatku i kwota należnego VAT. Co istotne, obowiązek wystawienia faktur korygujących ciąży na podatniku z mocy samego prawa. Nie musi być wskazany w ustaleniach pokontrolnych organu kontroli podatkowej.
Polecamy: Monitor Księgowego – prenumerata
Ewa Sławińska
prawnik, redaktor naczelna „MONITORA księgowego”