Wątpliwości co do rozliczenia faktur korygujących a zasada in dubio pro tributario

Tak orzekł Wojewódzki Sąd Administracyjny w Łodzi w wyrokach z 14 grudnia 2016 r., sygnatury: I SA/Łd 898/16, I SA/Łd 899/16.

Sprawa dotyczyła spółki, której przedmiotem działalności gospodarczej jest m.in. wydobywanie węgla brunatnego oraz wytwarzanie energii elektrycznej i ciepła. W ramach prowadzonej działalności spółka dokonuje zakupu od podmiotów krajowych towarów ujętych w załączniku nr 11 do ustawy o podatku od towarów i usług, stosując do zawieranych transakcji mechanizm odwrotnego obciążenia w VAT. Wskazane transakcje są dokumentowane fakturami wystawianymi przez kontrahentów spółki. Zdarzają się sytuacje, w których do otrzymanych przez spółkę faktur pierwotnych kontrahenci wystawiają faktury korygujące zarówno takie, które powodują zmniejszenie obrotu jak i takie, które wywołują skutki odwrotne. Faktury wymagają korekty na skutek wskazania nieprawidłowej ilości towaru, błędu rachunkowego, wskazania na fakturze pierwotnej nieprawidłowej stawki VAT etc.

Polecamy książkę: VAT 2017. Komentarz

Na tym tle spółka zapytała organ podatkowy, za jaki okres w deklaracji VAT jest zobowiązana wykazać wystawione przez kontrahentów faktury korygujące zmniejszające oraz zwiększające, dotyczące dokonanych krajowych dostaw towarów, do których ma zastosowanie procedura odwrotnego obciążenia.

Autopromocja

Szkolenie:
Jak się przygotować do najnowszej wersji KSeF?

Sprawdź

Prezentując własne stanowisko spółka wskazała, że faktury korygujące zmniejszające należy ująć w deklaracji VAT w bieżącym okresie rozliczeniowym, a więc w okresie, w którym spółka otrzymuje fakturę korygującą. Natomiast faktury korygujące zwiększające należy ująć w deklaracji VAT - z chwilą otrzymania faktury korygującej - bądź w okresie ujęcia faktury pierwotnej, w zależności od przyczyny ich korekty.

Organ uznał to stanowisko za nieprawidłowe. W uzasadnieniu wskazał, że sposób rozliczenia przez wystawcę faktur korygujących uzależniony jest od okoliczności powodujących konieczność skorygowania faktur dokumentujących dostawę towarów, czy też świadczenie usług. Faktura korygująca poprawiająca błąd, powinna być rozliczona w okresie rozliczeniowym, w którym powstał obowiązek podatkowy, tj. w terminie rozliczenia faktury pierwotnej. Gdy faktura korygująca wystawiana jest zasadniczo z powodu okoliczności, które zaistniały po dokonaniu pierwotnej sprzedaży, rozlicza się ją na bieżąco i ujmuje w rejestrze sprzedaży w dacie, w której powstała przyczyna korekty oraz w deklaracji VAT-7 za ten okres rozliczeniowy.

Sprawa trafiła do WSA w Łodzi, który nie zgodził się ze stanowiskiem organu. W podsumowaniu WSA podkreślił, iż uchylenie interpretacji następuje po pierwsze z tego powodu, że organ nie do końca rozpoznał stan faktyczny w kontekście innych interpretacji, które zostały wskazane przez spółkę (sygn. IPTPP1/443-879/14-4/MW, sygn. IPPP3/443-1089/14-2/KT). Jako kolejny powód uchylenia interpretacji sąd wskazał naruszenie art. 2a ordynacji podatkowej, ponieważ jeżeli organ podnosi, że nie ma przepisu regulującego przedmiot pytania podatnika i konieczna jest interpretacja całego systemu, wobec tego podatnik powinien zdecydować, który z zaproponowanych przez niego sposobów ujęcia faktur korygujących jest dla niego korzystniejszy.

Patrycja Łukasiewicz

Autopromocja

Jak przygotować się do zmian 2025.
Podatki. Rachunkowość. ZUS

Sprawdź