Procedura unijna
Jest to procedura, dzięki której podatnik posiadający siedzibę lub stałe miejsce prowadzenia działalności gospodarczej, może rozliczyć VAT należny w tytułu:
- usług świadczonych na rzecz konsumentów w państwach członkowskich, w których usługodawca nie posiada siedziby (B2C);
- wewnątrzwspólnotowej sprzedaży towarów na odległość;
- dostaw krajowych ułatwianych przez operatorów interfejsów elektronicznych, uznanych za dostawców.
Należy pamiętać, że podatnik rejestrując się w ramach tej procedury wykorzystuje posiadany już numer identyfikacji podatkowej (NIP).
Procedura nieunijna
Kolejna procedura przeznaczona jest dla podatników, którzy nie posiadają siedziby ani stałego miejsca prowadzenia działalności gospodarczej na terytorium Unii Europejskiej, w ramach której zyskają możliwość rozliczenia podatku VAT należnego z tytułu usług świadczonych na rzecz konsumentów w państwach członkowskich (B2C).
Chcącym skorzystać z tej procedury nadany zostaje indywidualny numer identyfikacyjny VAT np.: EU616xxxxxxx.
Procedura importu
Ostatnia z procedur umożliwia, za pośrednictwem państwa członkowskiego identyfikacji, rozliczyć zobowiązanie wynikłe z tytułu VAT należnego państwu członkowskiemu konsumpcji (innemu niż państwo identyfikacji), które powstało w wyniku sprzedaży na odległość dla towarów importowanych (przesyłka o wartości nieprzekraczającej 150 EUR) .
Procedura importu umożliwia rejestrację w ramach której, możliwe będzie rozliczenie podatku VAT należnego:
- samodzielnie,
- za pomocą reprezentacji (przez pośrednika),
- jako pośrednika, który działał będzie w imieniu i na rzecz podatnika korzystającego z tej procedury.
Podatnikom, który chcą skorzystać z procedury importu nadawany jest indywidualny numer identyfikacyjny VAT np. IM616xxxxxxx.
Główne założenia
Brak rejestracji jako czynny podatnik VAT w państwie konsumpcji, nie jest przeszkodą, aby zadeklarować i zapłacić należny podatek w każdym państwie konsumpcji. Można to zrobić za pomocą ww. procedur z wykorzystaniem portalu internetowego państwa członkowskiego, w którym podatnik zidentyfikowany jest dla celów VAT (państwo członkowskie identyfikacji).
Warto wiedzieć, że procedury te nie są obowiązkowe. Jednak niezastosowanie żadnej z tych procedur skutkować będzie obowiązkiem rejestracji oraz rozliczenia VAT należnego w państwie konsumpcji.
Wymagania odnośnie dostaw
Decydując się na korzystanie z procedury OSS, podatnik musi stosować daną procedurę w odniesieniu do wszystkich swoich dostaw, we wszystkich państwach konsumpcji. W konsekwencji czego, niemożliwym jest skorzystanie z procedury OSS tylko w odniesieniu do dostaw dokonywanych w niektórych (wybranych) państwach członkowskich, bowiem, ma ona zastosowanie do wszystkich dostaw dokonanych na rzecz konsumentów.
Jeżeli podatnik zdecyduje się na skorzystanie tylko z jednej z procedur, musi zadeklarować wszystkie dostawy objęte tą konkretną procedurą.
Deklaracje
W praktyce oznacza to, że podatnik dokonując rejestracji w punkcie kompleksowej obsługi (OSS) w państwie członkowskim, w którym zarejestrowany jest dla celów podatku VAT ( tzw. państwo członkowskie identyfikacji) dla potrzeb OSS, z wykorzystaniem drogi elektronicznej, składał będzie deklaracje VAT, które zawierać muszą szczegółową listę dostaw (wraz z należną kwotą VAT), które powinny zostać zadeklarowane w ramach danej procedury.
W konsekwencji czego, państwo członkowskie identyfikacji, za pośrednictwem bezpiecznej sieci komunikacyjnej, przekazuje do odpowiednich państw członkowskich konsumpcji, deklaracje VAT na potrzeby OSS wraz z zapłaconą kwotą VAT.
W przypadku procedury nieunijnej i unijnej - deklarację VAT składa się kwartalnie, w terminie do końca miesiąca następującego po kwartale objętym obowiązkiem rozliczenia.
W przypadku procedury importu – miesięcznie, w terminie do końca miesiąca następującego po każdym kolejnym miesiącu.
Deklaracja VAT na potrzeby OSS ma tylko i wyłącznie charakter dodatkowy i nie może zastąpić deklaracji VAT składanej w swoim państwie członkowskim w ramach krajowych obowiązków w zakresie podatku od towarów i usług (VAT).
Kurs euro w deklaracji VAT na potrzeby OSS
Co do zasady, wypełniając deklarację VAT na potrzeby OSS, stosować należy jedną określoną walutę - euro. Państwa członkowskie identyfikacji, które nie przyjęły jeszcze waluty euro, mogą wymagać sporządzania deklaracji w walucie krajowej.
Dla dostaw, których rozliczenie nastąpiło z wykorzystaniem innych walut, przeliczenia dokonuje się za pomocą kursu wymiany opublikowanego przez Europejski Bank Centralny w ostatnim dniu okresu rozliczeniowego.
Podstawa prawna:
Przepisy odnoszące się do punktu kompleksowej obsługi można znaleźć w następujących aktach prawnych:
- Dyrektywa Rady 2006/112/WE w sprawie wspólnego systemu podatku od wartości dodanej (zmieniona dyrektywami Rady (EU) 2017/2455 i (UE) 2019/1995 oraz decyzją Rady (UE) 2020/1109),
- Dyrektywa Rady 2009/132/WE określająca zakres stosowania art. 143 lit. b) i c) dyrektywy 2006/112/WE w odniesieniu do zwolnienia z podatku od wartości dodanej przy ostatecznym imporcie niektórych towarów (zmieniona dyrektywą Rady (UE) 2017/2455), • Rozporządzenie Rady (UE) nr 904/2010 w sprawie współpracy administracyjnej oraz zwalczania oszustw w dziedzinie podatku od wartości dodanej (zmienione rozporządzeniami Rady (UE) 2017/2454 i (UE) 2020/1108),
- Rozporządzenie wykonawcze Rady (UE) nr 282/2011 ustanawiające środki wykonawcze do dyrektywy 2006/112/WE w sprawie wspólnego systemu podatku od wartości dodanej (zmienione rozporządzeniami wykonawczymi Rady (UE) 2017/2459, (UE) 2019/2026 i (UE) 2020/1112),
- Rozporządzenie wykonawcze Komisji (UE) 2020/194 z dnia 12 lutego 2020 r. ustanawiające szczegółowe zasady stosowania rozporządzenia Rady (UE) nr 904/2010 w odniesieniu do procedur szczególnych dla podatników, którzy świadczą usługi na rzecz osób niebędących podatnikami, prowadzą sprzedaż towarów na odległość i dokonują niektórych krajowych dostaw towarów (zmienione rozporządzeniem wykonawczym Komisji (UE) 2020/1318).
Anna Pukocz, Głowna księgowa z długoletnim stażem w przedsiębiorstwach o profilu produkcyjnym