Celem rządowej ustawy jest uregulowanie zagadnień związanych z wymianą informacji podatkowych. Chodzi również o wdrożenie do polskiego prawa Dyrektywy Rady 2014/107/UE z 9 grudnia 2014 r. zmieniającej dyrektywę 2011/16/UE w zakresie obowiązkowej automatycznej wymiany informacji w dziedzinie opodatkowania (Dz. Urz. UE L 359 z 16.12.2014, str. 1), jak też wprowadzenie regulacji umożliwiających automatyczną wymianę informacji w dziedzinie opodatkowania z innymi niż unijne państwami w oparciu o procedury Common Reporting Standard (CRS), do czego Polska zobowiązała się w podpisanym w dniu 29 października 2014 r.
Jakie rozwiązania przewiduje ustawa?
Dział pierwszy ustawy zawiera zagadnienia o charakterze ogólnym. Przepisy te znajdą zastosowanie do regulacji przewidzianych w całości ustawy
Właściwym organem Polski w zakresie wymiany informacji podatkowych z innymi państwami jest minister finansów i w tym zakresie przysługują mu uprawnienia organu podatkowego. Dział drugi ustawy reguluje wymianę informacji podatkowych z państwami członkowskimi.
Organ podatkowy będzie występował z wnioskiem do obcej władzy UE o udzielenie informacji podatkowych oraz udzielał jej informacji podatkowych za pośrednictwem ministra finansów.
Wójt, burmistrz (prezydent miasta), starosta, marszałek województwa oraz samorządowe kolegium odwoławcze przekazywać będą wniosek i informacje podatkowe do ministra finansów za pośrednictwem dyrektora izby skarbowej właściwego miejscowo ze względu na siedzibę wójta, burmistrza (prezydenta miasta), starosty, marszałka województwa albo samorządowego kolegium odwoławczego.
Elementami wniosku są: dane identyfikujące podmiot, którego informacje mają dotyczyć, wskazanie zakresu żądanych informacji i celu ich wykorzystania, stwierdzenie, że wyczerpano możliwości uzyskania informacji na podstawie przepisów prawa krajowego państwa wnioskującego oraz zobowiązanie się do objęcia tajemnicą udzielonych informacji, zgodnie z przepisami prawa krajowego państwa wnioskującego.
Ustawa przewiduje możliwość zawarcia porozumienia w zakresie przebywania przedstawicieli obcej władzy UE w siedzibach organów podatkowych oraz ich obecności w toku postępowań podatkowych i czynności kontrolnych. Reguluje kwestię możliwości przekazania informacji podatkowych otrzymanych od obcej władzy UE innej obcej władzy UE, po uprzednim zawiadomieniu władzy, od której pochodzą te informacje o zamiarze ich przekazania i niewniesieniu przez tę władzę sprzeciwu w terminie 10 dni roboczych od dnia zawiadomienia.
Organ, który otrzymał informacje podatkowe od właściwego organu państwa członkowskiego będzie miał obowiązek niezwłocznego, nie później jednak niż w terminie 3 miesięcy od dnia otrzymania przez organ wiadomości o sposobie wykorzystania otrzymanych informacji podatkowych, przekazania informacji zwrotnej na temat wykorzystania otrzymanego materiału, w sytuacji, gdy właściwy organ państwa członkowskiego zwrócił się o taką informację. Wymiana informacji podatkowych następować będzie za pomocą środków komunikacji
Sprawdź: INFORLEX SUPERPREMIUM
Dyrektywa 2014/107/UE upoważnia każde państwo członkowskie do zezwolenia raportującym instytucjom finansowym na korzystanie z dostawców usług w celu wypełnienia obowiązków sprawozdawczych i dotyczących należytej staranności nałożonych na raportujące instytucje finansowe, zgodnie z prawem krajowym, ale obowiązki te pozostają w zakresie odpowiedzialności raportujących instytucji finansowych. Na podstawie wskazanego wyżej upoważnienia ustawa wprowadza możliwość korzystania przez raportujące instytucje finansowe z usług innych podmiotów.
Zobacz: etapy legislacyjne projektu ustawy o wymianie informacji podatkowych z innymi państwami
Ustawa ma wejść w życie po upływie 7 dni od dnia ogłoszenia, część zmian od 30 kwietnia i od 1 maja 2017 r.
Autorem jest: Kancelaria Prawna Skarbiec, specjalizująca się w przeciwdziałaniu bezprawiu urzędniczemu i w kontrolach podatkowych