Przygotowania do inwestycji
Przykład uznania wydatków poniesionych przed inwestycją, której podatnik ostatecznie nie przeprowadził za koszt podatkowy znajdziemy w interpretacji indywidualnej z 19 grudnia 2008 r. wydanej przez Dyrektora Izby Skarbowej w Poznaniu (sygn. ILPB3/423-629/08-2/ŁM).
O interpretację wystąpiła spółka kapitałowa działająca na rynku hotelarskim w Polsce. W ramach tej działalności było planowane otworzeniu hotelu. Podatnik nawiązał kontakt z potencjalnym kontrahentem, który wyraził zainteresowanie tym projektem biznesowym.
W trakcie negocjacji nad ostateczną treścią umowy o wybudowanie obiektu hotelowego oraz przedwstępnej umowy jego sprzedaży projekt biznesowy upadł z uwagi na zbyt duże różnice zdań pomiędzy stronami.
Jednak w trakcie trwających ponad kilka miesięcy rozmów podatnik dokonał szeregu wydatków mających służyć projektowi, np.:
- opłacił w banku pozyskaną promesę na kredyt, z którego miał finansować zakup obiektu hotelowego,
- zlecał podmiotom zewnętrznym wykonanie opinii, dotyczących kwestii technicznych obiektu,
- uzyskał odpis z księgi wieczystej nieruchomości,
- udzielał w formie aktu notarialnego pełnomocnictw osobom mających fizycznie podpisać umowy z kontrahentem.
Polecamy: Czy sporządzenie przez firmę zewnętrzną wniosku o dofinansowanie stanowi koszt uzyskania przychodu?
Polecamy: Koszty podatkowe pracownika zwolnionego z obowiązku świadczenia pracy
Oceniając ten stan faktyczny organ podatkowy wskazał, że inwestycje oznaczają środki trwałe w budowie w rozumieniu ustawy o rachunkowości. Uznał, że wydatki związane z prowadzeniem negocjacji, nie stanowią inwestycji w rozumieniu ustawy o podatku dochodowym od osób prawnych, gdyż nie były związane z wytworzeniem środka trwałego zaliczanego do aktywów trwałych spółki.
I w konsekwencji wydatki związane z tymi negocjacjami (ekspertyzy, promesa kredytowa) uznać należy za koszty uzyskania przychodu.
Podobnie uznał na gruncie ustawy o CIT Naczelny Sąd Administracyjny w wyroku z 8 sierpnia 2008 r., (sygn. II FSK 744/07):
(…) Wydatki poniesione przed rozpoczęciem inwestycji w rozumieniu art. 4a pkt 1 ustawy z dnia 15 lutego 1992 r. o podatku dochodowym od osób prawnych (Dz. U. z 2000 r., Nr 54, poz. 654 ze zm.), jeżeli inwestycja, o której w przepisie tym mowa, nie rozpocznie się, nie mogą stanowić kosztów zaniechanej inwestycji unormowanych w art. 16 ust. 1 pkt 41 wymienionej ustawy podatkowej.(…)
W rozważonym stanie rzeczy, ponieważ wydatki w przedmiocie zaniechanych planów inwestycji, która nigdy się nie rozpoczęła, nie podlegają wyłączeniu z kosztów uzyskania przychodu na zasadzie art. 16 ust. 1 pkt 41 u.p.d.o.p., w odniesieniu do stanu faktycznego konkretnej indywidualnej sprawy podatkowej należy ustalać, badać i oceniać - czy poniesione zostały w celu osiągnięcia przychodu podatnika, tak jak tego wymaga art. 15 ust. 1 u.p.d.o.p. Należy mieć przy tym na uwadze, że warunkiem zastosowania art. 15 ust. 1 u.p.d.o.p. jest działanie w celu uzyskania przychodu, nie zaś tylko i wyłącznie efektywne osiągnięcie przychodu. Jeżeli więc podatnik poniósł racjonalnie - gospodarczo uzasadnione wydatki, w celu uzyskania możliwego do osiągnięcia - według uzasadnionej w tym czasie oceny - przychodu, to, w przypadku braku wyłączeń unormowanych w art. 16 u.p.d.o.p., stanowić będą one mogły koszt uzyskania przychodu na podstawie art. 15 ust. 1 przywoływanej ustawy podatkowej, nawet, jeżeli zamierzony i przewidywany przychód nie wystąpił.
Polecamy: serwis Koszty
Zaniechana inwestycja, a koszty uzyskania przychodu
Także jednak w przypadku uznania tego typu wydatków za związane z inwestycją jest możliwe uznanie wydatków za koszt uzyskania przychodu. Przykładem jest interpretacja indywidualna z 9 marca 2011 r. Dyrektora Izby Skarbowej w Katowicach (sygn. IBPBI/2/423-1828/10/AK).
Organ podatkowy zauważył w niej, że zgodnie z art. 15 ust. 4f ustawy o CIT, koszty zaniechanych inwestycji są potrącalne w dacie zbycia inwestycji lub ich likwidacji.
Zatem wydatki poniesione na niedokończoną inwestycję, mogą być kosztami uzyskania przychodów w dwóch sytuacjach:
- sprzedaży niedokończonej inwestycji,
- zlikwidowania zaniechanej inwestycji.
Organ podatkowy zaprezentował stanowisko, że likwidacja powinna być działaniem nieodwracalnym i trwałym. Dyrektor Izby Skarbowej w Katowicach uznał, że wtedy musi dojść do fizycznej likwidacji.
Polecamy: Czy obiad z kontrahentem w restauracji to reprezentacja, czy koszt uzyskania przychodu
W powołanej interpretacji zaniechana inwestycja może jednak dotyczyć poniesionych kosztów dokumentacji zadania inwestycyjnego sporządzonej na etapie wstępnych prac badawczych.
Wydatki te obejmują też wartości intelektualne i niematerialne, które mogą być zawarte w dokumentacjach, analizach, ekspertyzach i opiniach.
W takim przypadku wystarczające do uznania kosztów zaniechanej inwestycji jest podjęcie decyzji o zaniechaniu inwestycji i sporządzenie protokołu likwidacyjnego, dokumentującego skutki decyzji o zaniechaniu inwestycji.
Warunkiem uznania tych wydatków za koszty podatkowe jest, aby efekt nakładów poniesionych na zaniechaną inwestycję nie był wykorzystywany w przyszłości.