Ustawa o podatku dochodowym od osób fizycznych (ustawa o PIT) w art. 23 par. 1 nie wyklucza zarachowania kosztu wyjazdu do kosztów uzyskania przychodu. Podatnik powinien jednak zadbać o udokumentowanie wyjazdu z odniesieniem do prowadzonej przez siebie działalności gospodarczej. Musi bowiem móc wykazać związek ponoszonych przez siebie wydatków z osiąganymi przychodami. Czy zatem istnieje możliwość by wyjazd wakacyjny stał się kosztem podatkowym?
Urlop ze szkoleniem
Wiele firm szkoleniowych oferuje wyjazdy egzotyczne połączone ze specjalistycznym szkoleniem. Co ważne, szkolenie nie jest fikcją. Podatnik bierze udział w zajęciach, które merytorycznie odnoszą się do prowadzonej przez niego działalności gospodarczej. A po kilku godzinach wykładów może korzystać z czasu wolnego, wycieczek. Jeśli szkolenie przewiduje kilka dni przeznaczonych na atrakcje wakacyjne, organy podatkowe również nie podważą zaliczenia w koszty uzyskania przychodu.
Powiązanie szkolenia z działalnością potwierdził Wojewódzki Sąd Administracyjny w Szczecinie w wyroku z 16 kwietnia 2015 r., (I SA/Sz 159/15), który utrzymał w mocy decyzję Dyrektora Izby Skarbowej w Szczecinie w sprawie zaliczenia do kosztów uzyskania przychodu wyjazdu na specjalistyczne szkolenie językowe dla lekarzy ginekologów w ramach wycieczki Ekskluzywne szkolenie dla lekarzy stomatologów na Kubie. W ocenie Dyrektora Izby Skarbowej w Szczecinie, o tym, że wyjazd miał charakter turystyczny i był ukierunkowany na zwiedzanie Kuby, nie zaś na szkolenie językowe, świadczył napięty plan dnia, zapewnione atrakcje turystyczne, przemieszczanie się z hotelu do hotelu jak również fakt, że podatnik wyjechał z żoną. Dyrektor Izby Skarbowej stwierdził także, że istniały podstawy do przeprowadzenia przez organ I instancji badania rynku kursów językowych w kraju, aby wykazać dużą różnicą pomiędzy ceną 1 godziny lekcji języka angielskiego w Polsce i na Kubie.
Wyjazd w znane nieznane
Do kosztów zaliczyć można także wydatki na wyjazd zagraniczny, pod warunkiem, że miejsce jest uzasadnione specyfiką działalności podatnika. Np. restaurator udający się do Francji, jeśli wyjazd związany jest z oceną nowych gatunków sera i wina, które planuje wprowadzić do swoich lokali. Właściciel firmy budowlanej wyjeżdżający do Szwajcarii na targi budowlane, który chce nawiązać kontakty biznesowe z producentem maszyn budowlanych. Kosztem nie będzie natomiast wyjazd na Bali dla właściciela warsztatu samochodowego, jeżeli nie będzie w stanie racjonalnie wykazać związku tego wyjazdu ze swoją działalnością gospodarczą.
Naczelny Sąd Administracyjny w wyroku z 16 marca 2011 roku (sygn. akt II FSK 1907/09) zakwestionował zasadność zaliczenia do kosztów wydatków przedsiębiorcy poniesionych na wyjazd do krajów Afryki oraz bliskiego Wschodu. Jako argument NSA podał, że była to oferta biura turystycznego w opcji „last minute” i nie miała żadnego związku z działalnością podatnika.
W przypadku, kiedy podatnik nie korzysta ze zorganizowanego szkolenia, ale sam organizuje wyjazd ma prawo do zaliczenia w koszty uzyskania przychodów kosztów biletów, dojazdów czy też zakwaterowania.
Szczególną uwagę trzeba zwrócić na udokumentowanie wyjazdu. Poza fakturami mogą być to materiały ze spotkania z kontrahentami, bilety wstępu, oferty czy nawet zdjęcia.
Podsumowując: podatnik ma prawo do zaliczenia do kosztów uzyskania przychodów wydatku pod warunkiem, że ma on związek z prowadzoną działalnością gospodarczą, a ich poniesienie ma, bądź też może mieć wpływ na wielkość osiąganych przychodów lub służyć zachowaniu albo zabezpieczeniu źródła przychodów. Warunkiem koniecznym zaliczenia poniesionych wydatków do kosztów uzyskania przychodów jest także to, aby dany wydatek nie był zawarty w katalogu wydatków, których nie uważa się za koszty uzyskania przychodów – art. 23 ust. 1 ustawy o PIT. Oraz co najważniejsze, podatnik musi być w stanie udokumentować poniesiony wydatek.
Patrycja Majzner
Polecamy: CIT 2019. Komentarz
Polecamy: PIT 2019. Komentarz