Diety z tytułu zagranicznej podróży służbowej przedsiębiorcy w kosztach podatkowych

Tak wynika z interpretacji indywidualnej Dyrektora Krajowej Informacji Skarbowej z 15 grudnia 2018 r., 0113-KDIPT2-3.4011.525.2018.3.AC.

Sprawa dotyczyła inżyniera, który zawarł ze spółką umowę o współpracy, której przedmiotem było świadczenie usług polegających na pełnieniu funkcji asystenta inżyniera przy rozbudowie portu morskiego zlokalizowanego w państwie spoza UE. Podatnik wykonywał usługi korzystając z narzędzi zapewnionych przez zleceniodawcę i przez klienta. Z uwagi na konieczność fizycznego wykonywania usług na terytorium innego państwa, zleceniodawca zobowiązał się do zapewnienia podatnikowi noclegu w tym państwie, poprzez wypłatę sumy pieniężnej odpowiadającej iloczynowi uzgodnionej stawki dziennej ryczałtu na pokrycie kosztów noclegu i liczbę dni. Ponadto, zleceniodawca zobowiązał się do zapewnienia biletów lotniczych, ubezpieczenia podróżnego oraz od następstw nieszczęśliwych wypadków, ubezpieczenia medycznego.

Na tym tle podatnik zapytał organ, czy kwota wynagrodzenia z tytułu usług objętych umową, powiększona o wartość świadczeń zleceniodawcy przekazanych lub zapewnionych podatnikowi celem wykonywania usług na terytorium innego państwa, stanowi dla niego przychód oraz czy w związku z przebywaniem poza granicami Polski celem wykonywania usług, wartość diet określona w oparciu o odrębne przepisy stanowić powinna koszty uzyskania przychodu podatnika.

Podatnik stał na stanowisku, że jego przychodem w tej sytuacji będzie jedynie kwota netto wynagrodzenia bez uwzględniania wartości świadczeń zleceniodawcy, przekazanych lub zapewnionych celem wykonywania usług na terytorium innego państwa. Wskazał przy tym, że świadczenia, do których zobowiązał się zleceniodawca nie powinny stanowić przychodu dla podatnika, bowiem nie stanowią one zapłaty za wykonane usługi, a mają na celu stworzenie warunków do ich świadczenia. Zdaniem podatnika, w szczególności nie powinny one stanowić przychodu tytułem nieodpłatnego lub częściowo odpłatnego świadczenia.

Podatnik uznał również, że wartość diet powinna stanowić koszt uzyskania przychodu z działalności podatnika, stosownie do art. 23 ust. 1 pkt 52 ustawy o PIT. Zdaniem podatnika, za okresy świadczenia usług w państwie zagranicznym, w tym również z dni przebywania w państwach ościennych z powodów wizowych, podatnik jest uprawniony do ujmowania w kosztach wartości diet, jakie byłyby należne z tytułu zagranicznej podróży służbowej. W ocenie podatnika, powinien on naliczać diety w wysokości należnej dla podróży zagranicznej od chwili startu samolotu w drodze za granicę, do dnia zakończenia podróży powrotnej na pierwszym lotnisku w Polsce.

Organ podatkowy potwierdził stanowisko podatnika w zakresie zaliczania diet do kosztów uzyskania przychodu, jednakże w odniesieniu do braku powstania przychodu z tytułu zapewnionych przez zleceniodawcę świadczeń, uznał stanowisko podatnika za nieprawidłowe.

Polecamy: Monitor Księgowego – prenumerata

Wskazał przy tym, że świadczenia te będą stanowić dla podatnika nieodpłatne przysporzenie. Organ wskazał, że otrzymywanych świadczeń nie można traktować w oderwaniu od usługi świadczonej przez podatnika. Otrzymane świadczenia są wynagrodzeniem za usługę, w związku z czym stanowią przychód z działalności gospodarczej. W konsekwencji organ uznał, że wskazana należność, w całości będzie stanowiła przychód z działalności gospodarczej, podlegający opodatkowaniu podatkiem dochodowym od osób fizycznych.

Stanisław Nidecki

Źródło: taxonline.pl