Podatnicy prowadzący działalność gospodarczą ponoszą szereg wydatków związanych z promocją i reklamą a rozróżnienie tych pojęć jest istotne z punktu widzenia zaliczenia poniesionych wydatków do kosztów uzyskania przychodów.
Zgodnie z art. 22 ustawy o PIT ( a także analogicznie art. 15 ust. 1 ustawy o CIT ) kosztami uzyskania przychodów są koszty poniesione w celu osiągnięcia przychodów lub zachowania albo zabezpieczenia źródła przychodów, z wyjątkiem kosztów wymienionych w art. 23 ustawy o PIT ( art. 16 ust. 1 ustawy o CIT).
Generalną zasadą jest zliczanie wydatków poniesionych na reklamę do kosztów uzyskania przychodów o ile spełnione są warunki wymienione w art. 22 ust. 1 ustawy o PIT i art. 15 ust. 1 ustawy o CIT.
Natomiast wydatki poniesione na reprezentację nie stanowią kosztów podatkowych co wynika z art. 23 ust. 1 pkt 23 ustawy o PIT i art. 16 ust. 1 pkt 28 ustawy o CIT.
W myśl powyższych przepisów nie uważa się za koszty uzyskania przychodów kosztów reprezentacji, w szczególności poniesionych na usługi gastronomiczne, zakup żywności oraz napojów, w tym alkoholowych.
Przepisy prawa podatkowego nie zawierają definicji reprezentacji ani reklamy w związku z czym przyjmuje się wykładnię językową tych pojęć. W jednym z ostatnich wyroków (wyroku z dnia 25 maja 2012 r. sygn. II FSK 2200/10) NSA rozumiejąc reprezentację jako wystawność, wytworność, uznał, iż o tym czy dany wydatek (w szczególności na usługę gastronomiczną) podlega wyłączeniu z kosztów uzyskania przychodów mocą art. 16 ust. 1 pkt 28 ustawy o CIT decyduje to, czy działania te w sposób ponadstandardowy kreują pozytywny wizerunek firmy, w tym wobec innych podmiotów, z którymi współpracuje.
Pojęcie reprezentacji powinno być rozumiane jako okazałość, wystawność w czyimś sposobie życia, związana ze stanowiskiem, pozycją społeczną. Przy takiej wykładni tego pojęcia możliwa jest obrona stanowiska, że wydatki poniesione na symboliczny poczęstunek, który nie cechuje wytworność czy okazałość mogą stanowić koszt uzyskania przychodów.
Z drugiej jednak strony nie sposób wyznaczyć punktu, od którego dany wydatek byłyby reprezentacją. Nie sposób wskazać, czy granicą tą miałaby być wartość posiłku czy też może jego rodzaj. Trudności może sprawić nawet zdefiniowanie zwyczajowości poczęstunku, gdyż to co w danej branży uchodzi za zwyczajny poczęstunek, w innej może już być uznane za wystawne. Ponadto zwyczaje jak i rzeczywistość gospodarcza ulegają zmianie, tak więc na każdy moment poniesienia wydatku należałby na nowo definiować granicę wystawności.
Poczęstunek dla kontrahenta – koszt podatkowy, czy reprezentacja?
Posiłek w restauracji to reprezentacja – wydatki nie są kosztem uzyskania przychodu
Reklamą jest natomiast każda czynność zmierzająca do promocji sprzedaży towarów i usług lub innych form korzystania z towarów i usług. Reklama jest to rozpowszechnianie informacji o przedsiębiorcy, o towarach, ich zaletach, wartości, miejscach i możliwościach dokonania transakcji, chwalenie kogoś, zalecanie czegoś przez środki służące temu celowi. Za reklamę należy uznać działania, których celem jest zachęcenie do zawarcia umów handlowych właśnie z tym, a nie innym podmiotem gospodarczym.
Wydatki na skromny poczęstunek dla potencjalnych klientów, czyli organizacja spotkań promocyjnych jest formą reklamy mogą więc być zaliczone do kosztów uzyskania przychodu. Należy jednak pamiętać aby nie przekraczały one zwyczajowo przyjętych norm wystawności bądź okazałości.
Podobną do powyższej jest sytuacja poczęstunku dla klientów np. w serwisie samochodowym, gdzie jak stwierdziły organy podatkowe ( np. w interpretacji Dyrektora Izby Skarbowej w Katowicach z dnia 15 lipca 2008 r. , sygn. IBPB1/415-313/08/MW) wydatki poniesione na kawę, herbatę, cukier nie mają cech wystawności lub okazałości.
Joanna Litwińska,
ECDDP Spółka Doradztwa Podatkowego