MDR-1 kto i dla jakich schematów składa
Przepisy jasno wskazują, że obowiązek przekazania informacji o schemacie podatkowym (MDR-1) ma korzystający, który spełnia kryterium kwalifikowanego korzystającego. Kryterium kwalifikowanego korzystającego uważa się za spełnione, jeżeli:
- przychody lub koszty korzystającego albo wartość aktywów tego podmiotu w rozumieniu przepisów o rachunkowości, ustalone na podstawie prowadzonych ksiąg rachunkowych, przekroczyły w roku poprzedzającym lub w bieżącym roku obrotowym równowartość 10 000 000 euro lub
- jeżeli udostępniane lub wdrażane uzgodnienie dotyczy rzeczy lub praw o wartości rynkowej przekraczającej równowartość 2.500.000 euro lub
- jeżeli korzystający jest podmiotem powiązanym.
Kryterium kwalifikowanego korzystającego nie ma zastosowania wyłącznie w przypadku obowiązku zgłoszenia schematów podatkowych transgranicznych.
Podsumowując, obowiązek złożenia do Szefa KAS informacji MDR-1 ma każdy korzystający, który spełnił kryterium kwalifikowanego korzystającego, a realizowany przez niego schemat podatkowy występuje pomiędzy podmiotami krajowymi, a tym samym nie spełnia kryterium transgranicznego.
MDR-1 i co dalej?
Zgodnie z przepisami, każdy kwalifikowany korzystający, który zgłosi do Szefa KAS schemat podatkowy, otrzymuje numer schematu podatkowego, potwierdzający prawidłowe zgłoszenie schematu. Na tym obowiązki korzystającego się nie kończą.
Zgodnie bowiem z treścią ordynacji podatkowej, jeżeli korzystający dokonywał w danym okresie rozliczeniowym jakichkolwiek czynności, które są elementem schematu podatkowego lub uzyskiwał wynikającą z takiego schematu podatkowego korzyść podatkową, jego drugim obowiązkiem będzie przekazanie informacji do Szefa KAS, że zastosował w danym okresie rozliczeniowym schemat podatkowy (MDR-3). Informacja taka powinna zawierać:
- NSP schematu podatkowego – a w przypadku gdy schemat podatkowy nie posiada NSP, informacja składana do Szefa KAS powinna zawierać dane dotyczące schematu podatkowego składane na formularzu MDR-1 (art. 86f Ordynacji podatkowej);
- wysokość korzyści podatkowej, która wynika ze schematu podatkowego – jeśli korzystający uzyskiwał w danym okresie rozliczeniowym taką korzyść.
MDR-1 tylko dla kwalifikowanych korzystających, a MDR-3 dla wszystkich – problemy interpretacyjne
Zgodnie z literalnym brzmieniem powołanych powyżej przepisów, obowiązek zgłoszenia schematów podatkowych krajowych mają wyłącznie kwalifikowani korzystający, natomiast obowiązek złożenia informacji o wysokości korzyści podatkowej uzyskanej wskutek stosowania danego schematu podatkowego mają już wszyscy korzystający, tj. wszyscy podatnicy.
Analiza powyższych przepisów prowadzi do wniosku, że podmiot może posiadać schemat podatkowy, którego nie będzie miał obowiązku zgłosić do Szefa KAS (MDR-1), ale pomimo braku obowiązku zgłoszenia schematu będzie na nim ciążył obowiązek złożenia okresowej informacji MDR-3 o wysokości osiągniętej korzyści podatkowej (MDR-3).
Powyższa interpretacja chodź zgodna z literalnym brzmieniem ustawy, wydaje się być sprzeczna z celem jaki miał ustawodawca umyślnie wprowadzając ograniczenia w zakresie obowiązku raportowania krajowych schematów podatkowych i obejmując tym obowiązkiem wyłącznie kwalifikowanych korzystających.
Pojawia się jednak pytanie, czy brak przy obowiązku złożenia MDR-3 pojęcia „kwalifikowany korzystający” to zwykła luka i błąd w treści przepisu, na co wskazywałaby celowościowa wykładania przepisów o MDR czy jednak celowe działanie ustawodawcy, o którym większość podatników nie ma pojęcia.
Za drugim podejściem przemawia bowiem fakt, że w treści objaśnień Ministerstwo Finansów podkreśla, iż obowiązek złożenia MDR-1 jest niezależny od obowiązku przekazania informacji o schemacie podatkowym (MDR-1) – co jest pierwszym argumentem przemawiającym za tym, iż brak pojęcia „kwalifikowany korzystający” przy obowiązku złożenia MDR-3 może jednak być celowym działaniem ustawodawcy.
Drugi argument to sama budowa bramki do zgłaszania MDR. Wypełniając informację MDR-3 podatnik ma obowiązek odpowiedzieć na pytanie „Czy składający (korzystający) posiada NSP schematu podatkowego, którego dotyczy uzupełnienie informacji?” Powyższe pytanie prowadzi do wniosku, że żeby móc złożyć MDR-3 korzystający wcale najpierw nie musi zgłosić schematu podatkowego na MDR-1, a tym samym uzyskać NSP. Zaznaczając odpowiedź „NIE” korzystający będzie miał obowiązek uzupełnić w informacji MDR-3 wszystkie informacje, które standardowo znajdują się w MDR-1.
Podsumowanie
Przepisy o schematach podatkowych to klasyczny przypadek, do którego zastosowanie może znaleźć powiedzenie „im dalej w las tym więcej drzew”. Aktualnie, choć przepisy o schematach obowiązują już ponad pół roku wszyscy mają coraz więcej wątpliwości w zakresie ich prawidłowego stosowania, a Ministerstwo Finansów i duże opóźnienia KAS w rejestracji schematów nie ułatwiają działania.
Polecamy: Elektroniczna dokumentacja podatkowa
Na chwilę obecną, Ministerstwo Finansów nie odniosło się do prezentowanych powyżej wątpliwości, a co więcej poinformowało, iż KIS nie będzie wydawał interpretacji indywidualnych z zakresu schematów podatkowych.
Biorąc jednak pod uwagę cel przepisów o schematach podatkowych należałoby raczej przychylić się do pierwszego stanowiska i stwierdzić, że skoro celowo ograniczono obowiązek raportowania krajowych schematów podatkowych tylko przez kwalifikowanych korzystających to bezcelowym byłoby nałożenie na te same podmioty obowiązku składania MDR-3 pomimo braku obowiązku składania MDR-1.
Anna Kubicz
Doradca podatkowy, Partner Kancelarii LTCA odpowiedzialny za Dział Cen Transferowych i Compliance