Podnoszenie kwalifikacji a koszty podatkowe
Zgodnie z art. 22 ust. 1 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych, (dalej jako ustawa o PIT), kosztami uzyskania przychodów są koszty poniesione w celu osiągnięcia przychodów lub zachowania albo zabezpieczenia źródła przychodów, z wyjątkiem kosztów wymienionych w art. 23 ust. 1 tej ustawy.
Dokonując analizy możliwości zaliczenia do kosztów uzyskania przychodów wydatków związanych z podnoszeniem kwalifikacji, w pierwszej kolejności należy zauważyć, że wydatki te nie zostały wymienione w katalogu kosztów niestanowiących kosztów uzyskania przychodów, zawartym w art. 23 ustawy o PIT. Należy podkreślić, że sam fakt nieobjęcia ustawowym wykazem wydatków niestanowiących kosztów uzyskania przychodów, zawartym w art. 23 ustawy o PIT, nie jest wystarczający do podatkowej kwalifikacji kosztu. Trzeba pamiętać, że wydatek musi bowiem ponadto spełniać ogólne przesłanki, o których mowa w art. 22 ust. 1 ustawy o PIT.
W tym miejscu należy wskazać, że zdobywanie nowych umiejętności, certyfikatów, czy uprawnień do wykonywania określonych rodzajów działalności, w oczywisty sposób przyczynia się nie tylko do poprawy jakości, ale nierzadko również do zwiększenia zakresu świadczonych usług. Jeżeli zatem podatnik świadczący określone usługi, ponosi wydatki związane z podnoszeniem swoich kwalifikacji, może zasadniczo zliczyć takie wydatki do kosztów uzyskania przychodów. Z całą pewnością, mogą się one bowiem przyczynić do zwiększenia osiąganych przez podatnika przychodów ze źródła jakim jest pozarolnicza działalność gospodarcza. Przesłanki z art. 22 ust. 1 ustawy o PIT są zatem spełnione (zob. interpretację indywidualną Dyrektora Krajowej Informacji Skarbowej z 16.01.2019 r., znak: 0115-KDIT2-3.4011.383.2018.2.AW).
Warto dodać, że poza wydatkami na opłaty z tytułu uczestnictwa w danym kursie, czy czesnego za studia, za koszt uzyskania przychodów mogą zostać uznane również wydatki z nimi powiązane, takie jak wydatki na zakup pomocy naukowych, czy biletów komunikacji miejskiej, nabywanych w celu dotarcia do miejsca prowadzenia zajęć. Takie stanowisko zostało zaaprobowane w interpretacji indywidualnej Dyrektora Krajowej Informacji Skarbowej z 10.09.2020 r., znak: 0113-KDIPT2-1.4011.566.2020.1.ISL oraz z 26.06.2019 r., znak: 0114-KDIP3-1.4011.278.2019.1.AC).
Trzeba mieć jednak na uwadze, że dla możliwości zaliczenia wydatków związanych z podnoszeniem kwalifikacji podatnika (przedsiębiorcy) istotne jest to, aby przedmiot odbywanych przez niego kursów, czy też szkoleń lub studiów, był związany z prowadzoną działalnością gospodarczą – przez co nabyte umiejętności oraz wiedza mogą okazać się pomocne w prowadzeniu tej działalności gospodarczej
Za koszt uzyskania przychodów nie zostaną bowiem uznane takie wydatki, które służą podnoszeniu ogólnego poziomu wiedzy i wykształcenia. Organy podatkowe twierdzą, że takie wydatki mają charakter osobisty. Z tego powodu nie można uznać, że pozostają one w związku przyczynowo-skutkowym z uzyskiwanymi przychodami z prowadzonej działalności gospodarczej (zob. interpretację indywidualną Dyrektora Krajowej Informacji Skarbowej z 16.09.2020 r., znak: KDIPT2-1.4011.611.2020.1.RK).
Przemysław Szwed, konsultant podatkowy w ECDP TAX Żuk Komorniczak i Wspólnicy sp. k.
Polecamy: PIT 2020. Komentarz