Zaliczki na PIT w 2022 roku - objaśnienia podatkowe Ministra Finansów

OBJAŚNIENIA PODATKOWE
(wydane na podstawie art. 14a § 1 pkt 2 ustawy z dnia 29 sierpnia 1997 r. – Ordynacja podatkowa)

z dnia 20 stycznia 2022 r.

POBÓR I PRZEKAZANIE ZALICZEK NA PODATEK DOCHODOWY OD OSÓB FIZYCZNYCH PRZEZ NIEKTÓRYCH PŁATNIKÓW W 2022 ROKU

1. Czego dotyczą objaśnienia?

Objaśnienia dotyczą rozporządzenia Ministra Finansów z dnia 7 stycznia 2022 r. w sprawie przedłużenia terminów poboru i przekazania przez niektórych płatników zaliczek na podatek do chodowy od osób fizycznych (Dz. U. poz. 28), zwanego dalej „rozporządzeniem”. Rozporządzenie weszło w życie 8 stycznia 2022 r. i przedłużyło niektórym płatnikom terminy poboru i przekazania zaliczek na podatek dochodowy, począwszy od zaliczek za styczeń 2022 r.

Przedłużenie terminów, o których mowa w rozporządzeniu, ma zastosowanie do przychodów uzyskanych od dnia 1 stycznia 2022 r. do dnia 31 grudnia 2022 r.

2. Istota rozporządzenia

Rozporządzenie przedłuża terminy pobrania i przekazania części zaliczek na podatek dochodowy od osób fizycznych przez płatników będących zakładami pracy w rozumieniu ustawy PIT, organami rentowymi oraz zleceniodawcami od podatników uzyskujących za pośrednictwem tych płatników podlegające opodatkowaniu przychody:

• ze stosunku służbowego, stosunku pracy, pracy nakładczej lub spółdzielczego stosunku pracy, zasiłki pieniężne z ubezpieczenia społecznego wypłacane przez zakłady pracy, a w spółdzielniach pracy - wypłaty z tytułu udziału w nadwyżce bilansowej,
• z emerytur i rent, świadczeń przedemerytalnych i zasiłków przedemerytalnych, nauczycielskich świadczeń kompensacyjnych, zasiłków pieniężnych z ubezpieczenia społecznego, rent strukturalnych, rent socjalnych oraz rodzicielskich świadczeń uzupełniających,
• z umów zlecenia określonych w art. 13 pkt 8 ustawy PIT.

Zakład pracy w rozumieniu ustawy PIT - to osoba fizyczna, osoba prawna oraz jednostka organizacyjna nieposiadająca osobowości prawnej, która jest obowiązana jako płatnik obliczać i pobierać w ciągu roku zaliczki na podatek dochodowy od osób, które uzyskują od tego zakładu przychody ze stosunku służbowego, stosunku pracy, pracy nakładczej lub spółdzielczego stosunku pracy, zasiłki pieniężne z ubezpieczenia społecznego wypłacane przez zakład pracy, a w spółdzielniach pracy – wypłaty z tytułu udziału w nadwyżce bilansowej.

Przychody z umów zlecenia określone w art. 13 pkt 8 ustawy PIT, to przychody z tytułu wykonywania usług, na podstawie umowy zlecenia uzyskiwane wyłącznie od:
a) osoby fizycznej prowadzącej działalność gospodarczą, osoby prawnej i jej jednostki organizacyjnej oraz jednostki organizacyjnej niemającej osobowości prawnej,
b) właściciela (posiadacza) nieruchomości, w której lokale są wynajmowane, lub działającego w jego imieniu zarządcy albo administratora - jeżeli podatnik wykonuje te usługi wyłącznie dla potrzeb związanych z tą nieruchomością,
c) przedsiębiorstwa w spadku
- z wyjątkiem przychodów uzyskanych na podstawie umów zawieranych w ramach prowadzonej przez podatnika pozarolniczej działalności gospodarczej oraz przychodów, o których mowa w art. 13 pkt 9 ustawy PIT.

Zdaniem Ministerstwa Finansów rozporządzenie z 7 stycznia 2022 r. nie zmienia zasad opodatkowania, w tym zasad poboru zaliczek na podatek, określonych w ustawie PIT, a jedynie przesuwa w czasie terminy poboru i przekazania zaliczek na podatek. Rozporządzenie określa w jakiej sytuacji płatnik nie pobierze części zaliczki miesięcznej oraz w jakim miesiącu ma ona zostać pobrana i przekazana.

3. Kiedy stosujemy rozporządzenie

Rozporządzenie ma zastosowanie, gdy miesięczne przychody, o których mowa w pkt 2 objaśnień, uzyskane przez podatnika za pośrednictwem płatnika nie przekroczą 12 800 zł; przy czym limit ten stosuje się odrębnie dla każdego źródła przychodów.

Co zaliczamy do odrębnych źródeł przychodów, na potrzeby rozporządzenia, z odrębnym limitem przychodów w wysokości 12 800 zł

Przykład 1
Podatnik otrzymał w lutym trzy wypłaty ze stosunku pracy (wynagrodzenie, premię i dodatek motywacyjny), każdą w innym terminie, łącznie na kwotę 12 900 zł. Jak należy obliczyć zaliczkę na podatek za luty? Do pierwszych dwóch wypłat zastosowano rozporządzenie? Co zrobić po przekroczeniu limitu 12 800 zł?
Podstawą obliczenia miesięcznej zaliczki na podatek z zastosowaniem rozporządzenia jest miesięczny przychód. Limit przychodów określony w rozporządzeniu (12 800 zł) nie pozwala na jego zastosowanie w sytuacji, gdy miesięczny przychód pracownika go przekracza i wynosi 12 900 zł. Zatem od całości przychodu należy obliczyć zaliczkę z Polskiego Ładu. Każda kolejna wypłata w danym miesiącu musi uwzględniać wcześniejsze, i każda kolejna zaliczka musi uwzględniać wcześniej pobraną. Tym samym w ostatniej liście płac, która spowodowała przekroczenie kwoty przychodu 12 800 zł, należy obliczyć zaliczkę na podatek narastająco od całości dochodu uzyskanego w danym miesiącu i pomniejszyć go o zaliczki pobrane w poprzednich listach płac.

Przykład 2
Czy pobrana w styczniu nadwyżka zwrócona podatnikowi 4 lutego 2022 r. stanowi jego przychód, który należy doliczyć przy ustalaniu miesięcznego limitu? Czy od zwróconej nadwyżki należy pobrać zaliczkę na podatek?
Nie. Zwrócona „styczniowa” nadwyżka nie jest przychodem podatnika, nie wpływa zatem na limit przychodu ustalany na potrzeby rozporządzenia i nie należy jej opodatkowywać.

Przykład 3
Na miesięczny przychód podatnika, otrzymany w trzech różnych dniach składa się wynagrodzenie za pracę w kwocie 10 000 zł, kwartalna premia 2 800 zł oraz zwolnione z opodatkowania świadczenie pieniężne z ZFŚS w wysokości 1 000 zł. Łączny miesięczny przychód pracownika ze stosunku pracy wyniósł 13 800 zł. Czy płatnik powinien zastosować rozporządzenie oraz czy ze względu na przekroczenie limitu (12 800 zł) ma pobrać zaliczkę na ten miesiąc według Polskiego Ładu?
Tak. Płatnik powinien zastosować rozporządzenie. Do limitu przychodów z rozporządzenia uwzględnia się tylko przychody podlegające opodatkowaniu (bez zwolnionych od podatku), czyli 12 800 zł. Otrzymane przez podatnika świadczenie z ZFŚS w wysokości 1 000 zł w całości jest objęte zwolnieniem od podatku i jako takie nie będzie brane pod uwagę przy obliczaniu limitu przychodów.

Przykład 4
Podatnik uzyskał w lutym przychód ze stosunku pracy w kwocie 12 000 zł oraz 1 250 zł zasiłku chorobowego wypłaconego przez zakład pracy. Czy na potrzeby rozporządzenia należy zsumować kwotę przychodu z pracy z kwotą zasiłku?

Tak. Zarówno przychód ze stosunku pracy, jak i zasiłki z ubezpieczenia społecznego (mimo, że te ostatnie stanowią przychód z innych źródeł w rozumieniu art. 20 ust. 1 ustawy PIT) zostały wypłacone przez zakład pracy i zgodnie z art. 32 ust. 2 ustawy PIT łącznie stanowią dochód. Rozporządzenie nie zmieniło zasad poboru zaliczek na podatek określonych w art. 31 ustawy PIT. Zatem, ustalając limit określony w rozporządzeniu, należy zsumować obie kwoty. W tym przypadku limit miesięczny przychodu został przekroczony i rozporządzenie nie będzie miało zastosowania. Płatnik pobierze zaliczkę miesięczną według Polskiego Ładu.

Przykład 5
Podatnik w marcu 2022 r. otrzymał dwie wypłaty ze stosunku pracy, jedną z nich 10 marca w kwocie 10 000 zł oraz 27 marca w kwocie 1 200 zł. Przy czym 20 marca podatnik ukończył 26 lat. Czy do limitu określonego rozporządzeniem należy zsumować powyższe przychody, czy należy uwzględniać jedynie te opodatkowane?
Ustalając limit przychodów określony w rozporządzeniu, należy brać pod uwagę jedynie przychody podlegające opodatkowaniu. W tym przypadku opodatkowaniu podlega jedynie 1 200 zł i od tej kwoty należy obliczać zaliczki na dwa sposoby.

Przykład 6
7 kwietnia podatnik otrzymał wynagrodzenie za marzec w wysokości 7 000 zł, a 28 kwietnia premię kwartalną w kwocie 2 000 zł. 17 kwietnia żona podatnika urodziła ich czwarte dziecko. Najstarsze z pozostałej trójki ma 16 lat. Podatnik złożył pracodawcy 18 kwietnia oświadczenie, że spełnia warunki do stosowania „ulgi dla rodzin 4+”(czyli zwolnienia od podatku, o którym mowa w art. 21 ust. 1 pkt 153 ustawy PIT). Płatnik chce uwzględnić to oświadczenie już w tym miesiącu, ale jak ma postąpić w tej sytuacji? Czy powinien skorygować wcześniej pobraną zaliczkę od wynagrodzenia?
Czwarte dziecko podatnika urodziło się 17 kwietnia i złożone przez podatnika oświadczenie 18 kwietnia o spełnieniu warunków do zwolnienia od podatku upoważnia płatnika do jego stosowania od tego dnia. Płatnik uwzględnia oświadczenie w tym samym miesiącu lub najpóźniej od następnego miesiąca od otrzymania oświadczenia. Skoro płatnik chce je uwzględnić już w kwietniu, to zwolnienie zastosuje do przychodu wypłaconego po otrzymaniu oświadczenia, czyli do premii w kwocie 2 000 zł, od której już nie pobierze zaliczki na podatek. Płatnik nie koryguje również wcześniej pobranej zaliczki od wynagrodzenia wypłaconego 7 kwietnia.

Przykład 7
Podatnik w kwietniu uzyskał u tego samego płatnika przychody ze stosunku pracy w wysokości 8 500 zł oraz z umowy zlecenia 4 500 zł (łącznie 13 000 zł). Podatnik wiele lat temu złożył PIT-2. Czy należy zastosować rozporządzenie w sytuacji, gdy limit miesięczny przychodu został przekroczony?
Tak, rozporządzenie należy zastosować, ponieważ w tym przypadku mamy do czynienia z przychodami z dwóch różnych źródeł i dwoma odrębnymi limitami z rozporządzenia. Płatnik występuje też w dwóch różnych rolach, tj. pracodawcy i zleceniodawcy, co oznacza, że oblicza zaliczki na podatek w odmienny sposób.

Przykład 8
Podatniczka będąca na rencie otrzymuje od organu rentowego jednocześnie zasiłek macierzyński. Czy limit przychodu określony w rozporządzeniu obejmuje obydwa świadczenia, czy do każdego jest odrębny?
W tym przypadku (zasiłku wypłacanego przez organ rentowy, a nie przez zakład pracy) limit 12 800 zł stosuje się do każdego źródła odrębnie. Tak też na potrzeby rozporządzenia należy traktować te dwa rodzaje przychodów i stosować do nich odrębny limit. Jest to tym bardziej uzasadnione, że organ rentowy od tych świadczeń oblicza zaliczki na podatek w odmienny sposób.

4. Ustalenie zaliczki na podatek dochodowy zgodnie z rozporządzeniem

Rozporządzenie przedłuża termin poboru i przekazania zaliczek na podatek dochodowy od osób fizycznych w określonej części, która jest wyznaczana poprzez porównanie zaliczek na podatek obliczonych według dwóch metod:

- według zasad obowiązujących w 2022 r., tj. po wejściu w życie Polskiego Ładu, dalej „zaliczka z Polskiego Ładu” oraz
- według zasad obowiązujących w 2021 r., dalej „zaliczka na starych zasadach”.

Obliczanie zaliczki z Polskiego Ładu

Zaliczka obliczona na zasadach obowiązujących w 2022 r., czyli przy uwzględnieniu przez płatnika kosztów uzyskania przychodów (chyba, że podatnik zrezygnował z ich stosowania, składając płatnikowi wniosek), ulg (np. składek na ubezpieczenia społeczne w części finansowanej przez podatnika, ulgi dla klasy średniej chyba, że podatnik zrezygnował z jej stosowania) i zwolnień (w tym: „ulgi dla rodzin 4+”, „ulgi na powrót” czy „ulgi dla seniora”, o ile podatnik zawnioskował o ich stosowanie przez płatnika), a także przy zastosowaniu parametrów nowej skali podatkowej (ze stawkami 17% i 32%, progiem dochodu w kwocie 120 000 zł oraz 1/12 kwoty zmniejszającej podatek w wysokości 425 zł – o ile płatnik jest uprawniony do jej odliczania).

Obliczanie zaliczki na starych zasadach

Zaliczka obliczona na zasadach obowiązujących w 2021 r., czyli przy uwzględnieniu przez płatnika kosztów uzyskania przychodów (chyba, że podatnik zrezygnował z ich stosowania składając płatnikowi wniosek), składek na ubezpieczenia społeczne w części finansowanej przez podatnika, a także przy zastosowaniu parametrów skali podatkowej z 2021 r. (ze stawkami 17% i 32%, z progiem dochodu w kwocie 85 528 zł oraz 1/12 kwoty zmniejszającej podatek w wysokości 43,76 zł, o ile płatnik jest uprawniony na moment obliczania zaliczki do jej odliczania), a także pomniejszoną o kwotę składki zdrowotnej podlegającej odliczeniu od podatku (7,75% podstawy wymiaru tej składki). Należy także pamiętać, że kwotę zmniejszającą podatek w wysokości 43,76 zł płatnik stosował w latach ubiegłych o ile dochody pracownika (licząc od początku roku) nie przekroczyły 85 528 zł. Zasadę tę należy uwzględniać również przy obliczaniu zaliczki na starych zasadach.

Ważne!
Płatnik, obliczając zaliczki na podatek na dwa sposoby, stosuje stan faktyczny występujący u konkretnego podatnika na dzień obliczania zaliczki w 2022 r.

Przykład 9
3 stycznia 2022 r. pracownik powiadomił pracodawcę o „wycofaniu” PIT-2. Czy obliczając zaliczki zgodnie z rozporządzeniem według zasad z 2021 r., uwzględnia ten fakt?
Tak. Obliczając zaliczkę na dwa sposoby, zatem także według zasad z 2021 r., płatnik uwzględnia to, że podatnik poinformował go o rezygnacji z odliczania od zaliczki na podatek 1/12 kwoty zmniejszającej podatek (43,76 zł).

Zaliczka obliczona na dwa sposoby i co dalej?

Po obliczeniu zaliczki na dwa sposoby, należy je porównać. Jeżeli zaliczka z Polskiego Ładu przewyższa zaliczkę obliczoną na starych zasadach, powstaje nadwyżka, która podlega odroczeniu w czasie. Płatnik pobiera od podatnika zaliczkę niższą, czyli obliczoną na starych zasadach.

Do kiedy trwa odroczenie nadwyżki?

Odroczenie nadwyżki trwa aż do miesiąca, w którym z porównania wysokości zaliczek obliczonych na dwa sposoby okaże się, że powstanie ujemna różnica, czyli zaliczka z Polskiego Ładu okaże się niższa od zaliczki obliczonej na starych zasadach. Wówczas płatnik pobiera od podatnika zaliczkę z Polskiego Ładu oraz nadwyżkę z poprzednich miesięcy, ale nie więcej niż do kwoty zaliczki obliczonej na starych zasadach.

Co zrobić jeśli pozostała część odroczonej nadwyżki, której nie pobrano w całości?

Jeżeli nie pobrano w całości kwoty odroczonej nadwyżki, odroczenie tej części nadwyżki przedłuża się na kolejne miesiące, w których wystąpi ujemna różnica.

Przykład 10
Z porównania zaliczek miesięcznych za wrzesień 2022 r. obliczonych na dwa sposoby wynika, że zaliczka z Polskiego Ładu (400 zł) jest niższa od zaliczki na starych zasadach (700 zł), zatem wystąpiła ujemna różnica w kwocie 300 zł. Nadwyżka z poprzednich miesięcy wynosi 740 zł. Jaką zaliczkę należy pobrać od podatnika za wrzesień?
We wrześniu, czyli w miesiącu, w którym wystąpiła ujemna różnica płatnik pobiera zaliczkę z Polskiego Ładu w wysokości 400 zł i nadwyżkę z poprzednich miesięcy, ale nie więcej niż wynosi zaliczka obliczona na starych zasadach, czyli 700 zł. Oznacza to, że może uwzględnić jedynie 300 zł nadwyżki z poprzednich miesięcy, a pozostałą kwotę nadwyżki (440 zł, czyli 740 zł– 300 zł) pobierze w następnych miesiącach, w których wystąpi kolejna ujemna różnica.

Przykład 11
Podatnik oprócz umowy o pracę zawarł z pracodawcą umowę zlecenia. W jednym miesiącu uzyskał łącznie 14 000 zł, z czego z umowy o pracę 8 000 zł a z umowy zlecenia 6 000 zł. Czy w tej sytuacji płatnik stosuje rozporządzenie, skoro miesięczny limit przychów pracownika został przekroczony? Czy może powinien oddzielić te przychody i stosować rozporządzenie?
Przychód ze stosunku pracy i przychód z umowy zlecenia stanowią dwa różne źródła, z odrębnym limitem przychodów z rozporządzenia. Nie ma przy tym znaczenia fakt, że obie umowy zostały zawarte z tym samym płatnikiem. Zatem płatnik stosuje rozporządzenie, gdyż przychody z obydwu umów liczone odrębnie nie przekraczają limitu 12 800 zł.

Przykład 12
We wrześniu po raz pierwszy u podatnika wystąpiła ujemna różnica i płatnik miał możliwość pobrania części nadwyżki z poprzednich miesięcy. Pozostała nadwyżka, która nie mogła być pobrana we wrześniu przeszła na kolejne miesiące. W październiku podatnik otrzymał wynagrodzenie za pracę i nagrodę jubileuszową, łącznie w kwocie 13 200 zł. Przy czym płatnik od wynagrodzenia (7 000 zł) wypłaconego 10 października pobrał zaliczkę, zgodnie z rozporządzeniem, w tym pobrał część nierozliczonej we wrześniu nadwyżki, gdyż powstała ujemna różnica. Co zrobić, skoro miesięczny przychód podatnika przekroczył limit? Co zrobić z pobraną wcześniej częścią nadwyżki?
Skoro miesięczny przychód ze stosunku pracy (bo nagroda jubileuszowa też jest przychodem z tego źródła) przekroczył miesięczny limit z rozporządzenia, to oznacza, że rozporządzenia nie stosuje się przy obliczaniu miesięcznej zaliczki. W konsekwencji, nie pobiera się też nierozliczonej we wrześniu części nadwyżki. Należy ponownie obliczyć zaliczkę od całego przychodu z października według Polskiego Ładu. Od tak obliczonej zaliczki miesięcznej należy odjąć wcześniej pobraną zaliczkę (przed jej zwiększeniem o część nierozliczonej we wrześniu nadwyżki) i różnicę przekazać do urzędu skarbowego. Część nierozliczonej nadwyżki z września przechodzi na kolejne miesiące, w których wystąpi ujemna różnica.

Przykład 13
Płatnik przestał stosować u podatnika rozporządzenie od 1 sierpnia 2022 r., gdyż pod koniec lipca podatnik „wycofał” od pracodawcy PIT-2 i złożył mu wniosek o nie przedłużanie terminów poboru i przekazania zaliczek na podatek ze stosunku pracy. Jednak w czerwcu, w którym pierwszy raz wystąpiła ujemna różnica, płatnik zaczął pobierać nadwyżkę z poprzednich miesięcy. Przy czym w lipcu nie mógł już tego zrobić, gdyż podatnik uzyskał przychód ze stosunku pracy w wysokości 13 700 zł, tj. przekraczającej limit z rozporządzenia. Co płatnik ma zrobić z niepobraną kwotą nadwyżki z okresu od lutego do maja?

Podatnik miał prawo zrezygnować ze stosowania rozporządzenia, skoro zrezygnował z odliczania przez płatnika 1/12 kwoty zmniejszającej podatek. Zatem od sierpnia płatnik będzie pobierał od podatnika zaliczki według Polskiego Ładu. W tej sytuacji nadwyżki nierozliczone przez płatnika zostaną rozliczone przez podatnika w zeznaniu rocznym.

Przykład 14
Na ostatni dzień roku kwota nierozliczonej nadwyżki u podatnika (1000 zł) jest wyższa niż kwota przychodu, z której może być pobrana (200 zł). Czy należy rozumieć, że w tej sytuacji płatnik pobiera jedynie 200 (nie pobierze 800 zł), a 800 zł podatnik rozliczy w zeznaniu?
Termin poboru nadwyżki zaliczki jest odroczony do 31 grudnia 2022 r. Nie oznacza to jednak, że w przypadku gdy do końca tego dnia nie wystąpi ujemna różnica w pełni pokrywająca niepobraną wcześniej część zaliczki, płatnik ma potrącić z wynagrodzenia podatnika lub w inny sposób zabezpieczyć pobór odroczonej części zaliczki. Rozporządzenie „dopuszcza” pobór niepobranej części zaliczki tylko w sytuacji wystąpienia ujemnej różnicy. W przypadku niepobrania nadwyżki zaliczki do końca roku lub rozwiązania umowy o pracę płatnik nie będzie obowiązany do jej poboru. Ostatecznie kwoty niepobrane zostaną rozliczone przez podatnika w zeznaniu za 2022 r.

Przykład 15
Czy płatnik może pobrać nadwyżkę (1000 zł) z przychodów, które nie podlegają opodatkowaniu? Chodzi o sytuację, gdy podatnik otrzymał w danym miesiącu przychód niepieniężny o wysokiej wartości (podlegający opodatkowaniu) oraz zapomogę pieniężną (wolną od podatku).
Zgodnie z rozporządzeniem niepobraną nadwyżkę zaliczki można pobrać wyłącznie w miesiącu wystąpienia ujemnej różnicy. Rozporządzenie nie zmienia ustawowych zasad poboru zaliczek na podatek, zatem zaliczkę płatnik pobiera z przychodów podlejących opodatkowaniu.

5. Zaliczka obliczona za styczeń 2022 r.

Płatnik, który w styczniu 2022 r. pobrał od podatnika zaliczkę z Polskiego Ładu, tj. z nadwyżką i nie przekazał tej zaliczki na rachunek urzędu skarbowego, jest obowiązany do niezwłocznego zwrotu tej nadwyżki podatnikowi. Przy czym zwrot „niezwłocznie” należy rozumieć w ten sposób, że płatnik ma tego dokonać w najkrótszym możliwym do realizacji terminie.

Przykład 16
Jeśli 5 stycznia 2022 r. płatnik pobrał zaliczkę od umowy zlecenia według Polskiego Ładu (łącznie z nadwyżką w wysokości 100 zł) a podatnik 20 stycznia złożył płatnikowi wniosek o nieprzedłużanie terminów poboru zaliczek, to czy wniosek podatnika działa również wstecz i zwalnia płatnika z obowiązku niezwłocznego zwrotu nadwyżki ze stycznia?
Tak. Rozporządzenie ma zastosowanie do dochodów (przychodów) uzyskanych od 1 stycznia 2022 r. Można zatem przyjąć, że podatnik, który w styczniu zrezygnował ze stosowania przez płatnika rozporządzenia, jednocześnie „zwolnił” płatnika z obowiązku zwrotu nadwyżki pobranej w styczniowej zaliczce na podatek.

6. Czy podatnik może zrezygnować ze stosowania rozporządzenia

Rozporządzenie obliguje płatników do jego stosowania, pod wyżej wymienionymi warunkami. Jednak część podatników może zrezygnować z płacenia niższych zaliczek w trakcie roku i złożyć płatnikowi wniosek o nieprzedłużanie terminów poboru zaliczek, wynikający z rozporządzenia. Rezygnację mogą złożyć podatnicy, którym płatnik przy poborze zaliczek na podatek nie stosuje 1/12 kwoty zmniejszającej podatek, czyli np. zleceniobiorcy, czy „wieloetatowcy” uzyskujący przychody od kilku pracodawców lub pracownicy, którzy nie złożyli pracodawcy bądź „wycofali” oświadczenie PIT-2.

Rezygnacja musi mieć postać wniosku złożonego na piśmie płatnikowi o nieprzedłużanie terminów poboru zaliczek na podatek. Płatnik nie będzie stosował rozporządzenia najpóźniej od następnego miesiąca, po otrzymaniu wniosku. Możliwe jest również uwzględnienie wniosku już miesiącu jego złożenia (płatnik jeszcze tym miesiącu wypłaca świadczenie podlegające opodatkowaniu), a jeśli tak się nie stanie, to płatnik nie zastosuje rozporządzenia począwszy od następnego miesiąca. Podatnik może również zmienić zdanie w trakcie roku i odwołać rezygnację ze stosowania rozporządzenia. W takim przypadku płatnik ponownie zacznie je stosować, na warunkach określonych w rozporządzeniu.

Źródło: Ministerstwo Finansów