Nieograniczony obowiązek podatkowy
Osoby fizyczne, jeżeli mają miejsce zamieszkania na terytorium Polski, podlegają obowiązkowi podatkowemu od całości swoich dochodów (przychodów) – wszelkich, za wyjątkiem tych, które zostały wymienione w art. 21, 52, 52a, 52c ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych oraz dochodów, od których na gruncie przepisów Ordynacji podatkowej podatek nie jest pobierany.
Miejsce położenia źródeł przychodów nie ma dla tej regulacji znaczenia. Natomiast za osobę mającą miejsce zamieszkania na terytorium Rzeczpospolitej uważa się osobę, która albo posiada na terytorium Rzeczypospolitej Polskiej centrum interesów osobistych lub gospodarczych (czyli tak zwany ośrodek interesów życiowych), albo przebywa na terytorium Rzeczypospolitej Polskiej dłużej niż 183 dni w roku podatkowym.
Przepisy te znajdują zastosowanie po uwzględnieniu zawartych przez Rzeczpospolitą umów dotyczących unikania podwójnego opodatkowania. Przychody, które podatnik otrzymuje w walucie obcej przeliczane są na złote według kursu średniego walut obcych ogłaszanego przez Narodowy Bank Polski z ostatniego dnia roboczego poprzedzającego na dzień uzyskania przychodu.
Należności licencyjne
Dochody mające swoje źródło w aplikacji mobilnej należy definiować, a także rozliczać jako przychody z praw autorskich. Jeśli licencja udzielana jest podmiotowi zagranicznemu, warto w tej sytuacji prześledzić kwestię dotyczącą umów o unikaniu podwójnego opodatkowania (o ile Rzeczpospolita posiada taką z państwem licencjobiorcy) pod kątem regulacji dotyczących należności licencyjnych.
Sprawdź: INFORLEX SUPERPREMIUM
Poszczególne umowy mogą zawierać odmienne regulacje zarówno przy samej definicji „należności licencyjnych”, jak i miejsca i sposobu ich rozliczenia. W prawie polskim należności licencyjne definiuje się jako przychód z praw autorskich lub praw pokrewnych, z praw do projektów wynalazczych, znaków towarowych i wzorów zdobniczych, w tym również ze sprzedaży tych praw, z należności za udostępnienie tajemnicy receptury lub procesu produkcyjnego, za użytkowanie lub prawo do użytkowania urządzenia przemysłowego, w tym także środka transportu, urządzenia handlowego lub naukowego, za informacje związane ze zdobytym doświadczeniem w dziedzinie przemysłowej, handlowej lub naukowej (know-how). Definicja ta pokrywa się z w większości przypadków z definicjami umów międzynarodowych. Co do zasady są to stosunki prawne nawiązywane w oparciu o przepisy kodeksu cywilnego, przy zastosowaniu regulacji ustawy o prawie autorskim i prawach pokrewnych oraz ustawy prawo wolności przemysłowej.
Nie ulega wątpliwości, iż na gruncie polskich przepisów program komputerowy jest przedmiotem ochrony praw autorskich, znajdującym się w kategorii utworów wyrażonych słowem, symbolami matematycznymi, znakami graficznymi.
Warto jednak zauważyć, iż dotyczy to jedynie sytuacji, gdy twórca udziela licencji podmiotowi, który ma daną aplikację dystrybuować. Jeśli umowa między owymi podmiotami dotyczy jedynie umożliwienia udostępniania aplikacji i jej używania, zastosowanie znajdują ogólne zasady opodatkowania.
Sposób opodatkowania
Dochód uzyskany z tytułu należności licencyjnych z aplikacji mobilnych, stanowiący przychód pomniejszony o koszty uzyskania przychodu, podlega opodatkowaniu podatkiem dochodowym w tym roku kalendarzowym, w którym został on uzyskany. Jeśli licencję otrzymał podmiot zagraniczny, dochód ten rozliczony powinien zostać jako dochód zagraniczny. W owej sytuacji podatnik ma obowiązek wykazania w zeznaniu rocznym PIT-36, które składane jest za rok uzyskania danego dochodu, oraz załączyć formularz PIT/ZG, w której wykaże dochody z zagranicy i zapłacony od nich podatek.
W praktyce podatnicy często zastanawiają się, czy istnieje potrzeba założenia działalności gospodarczej oraz opodatkowania dochodu z omawianego tytułu w ramach jej prowadzenia. Jest to jednak zbędne, jeśli tworzenie aplikacji nie będzie wykonywane przez podatnika w sposób zorganizowany i ciągły.