Stosownie do art. 33a ust. 1 ustawy o podatku od towarów i usług (dalej jako ustawa o VAT), w przypadku gdy towary zostaną objęte na terytorium kraju uproszczeniem, o którym mowa w art. 166 oraz art. 182 unijnego kodeksu celnego, którego realizacja jest uzależniona od wcześniejszego wydania pozwolenia i w którym okresem rozliczeniowym jest miesiąc kalendarzowy, podatnik może rozliczyć kwotę podatku należnego z tytułu importu towarów w deklaracji podatkowej składanej za okres, w którym powstał obowiązek podatkowy z tytułu importu tych towarów.
Powyższe uprawnienie przysługuje podatnikowi po spełnieniu warunków określonych w art. 33a ust. 2 ustawy o VAT, a także pod warunkiem przedstawienia naczelnikowi urzędu celno-skarbowego dokumentów potwierdzających rozliczenie kwoty podatku należnego z tytułu importu towarów w deklaracji podatkowej w terminie 4 miesięcy po miesiącu, w którym powstał obowiązek podatkowy z tytułu importu towarów (art. 33a ust. 6 ustawy o VAT).
Jednocześnie, jeśli podatnik nie przedstawi ww. dokumentu w terminie 4 miesięcy to zobowiązany jest do zapłaty podatku należnego wraz z odsetkami (art. 33a ust. 7 ustawy o VAT). Powyższy obowiązek zapłaty, zgodnie z art. 33a ust. 8 ustawy o VAT, solidarnie spoczywa na podatniku i przedstawicielu pośrednim.
Polecamy: Biuletyn VAT
Polecamy: VAT 2019. Komentarz
Wątpliwości dotyczą prawa do odliczenia podatku naliczonego w sytuacji, gdy to przedstawiciel pośredni uiści zaległy podatek. Zgodnie z art. 86 ust. 1 ustawy o VAT, w zakresie w jakim towary i usługi są wykorzystywane do wykonywania czynności opodatkowanych, podatnikowi przysługuje prawo do obniżenia kwoty podatku należnego o kwotę podatku naliczonego. Prawo do odliczenia podatku naliczonego przysługuje zatem podatnikowi, o ile dane zakupy są wykorzystywane na potrzeby transakcji podlegających opodatkowaniu podatkiem VAT. W konsekwencji część podatników stoi na stanowisku, iż mają prawo do dokonania odliczenia podatku naliczonego uznając, iż zapłata należności podatkowej z tytułu solidarnej odpowiedzialności ma ścisły związek z ich działalnością gospodarczą.
Powyższego poglądu nie uznają jednak organy podatkowe, które odmawiają przedstawicielom pośrednim prawa do odliczenia podatku naliczonego. Wskazują bowiem, iż przedstawiciel pośredni nie nabywa własności towaru, który jest przedmiotem importu. W konsekwencji nie dochodzi do skonsumowania ww. towaru. Stanowisko takie wskazał m.in. Dyrektor Izby Skarbowej w Warszawie w interpretacji indywidualnej z 20.12.2016 r., znak: 1462-IPPP3.4512.678.2016.2.KT, który stwierdził: „Ponieważ zatem importowane towary nie są „konsumowane” przez Wnioskodawcę w ramach prowadzonej działalności usługowej, a wartość importowanych towarów nie stanowi części kosztów składających się na wynagrodzenie Spółki, przesłanki zastosowania art. 86 ust. 1 oraz art. 86 ust. 8 ustawy o VAT nie zostały spełnione.” Tożsame stanowisko Dyrektor Izby Skarbowej w Warszawie przedstawił w interpretacji indywidualnej z 6.02.2017 r., znak: 1462-IPPP3.4512.910.2016.1.JF.
Powyższe interpretacje odzwierciedlają także stanowisko jakie w tej materii zajął Trybunał Sprawiedliwości Unii Europejskiej w wyroku z 25.06.2015 r. w sprawie C-187/14. TSUE dopuścił możliwość odmowy przyznania prawa do odliczenia podatku VAT „związanego z przywozem, do zapłaty którego zobowiązany jest przewoźnik, który nie jest ani importerem, ani właścicielem towarów, o których mowa, lecz który jedynie zapewnił wykonanie transportu i odprawę celną w ramach swej działalności przewozowej podlegającej podatkowi VAT”. W konsekwencji należy stwierdzić, że podmiotowi, który nie jest właścicielem importowanego towaru, w ogóle nie przysługuje prawo do odliczenia podatku naliczonego.
Niemniej należy wskazać, że w określonej sytuacji organy podatkowe dopuszczają możliwość odliczenia podatku naliczonego przez importera, który wykonał usługi na towarze niebędącym jego własnością. Powyższe potwierdził Dyrektor Krajowej Informacji Skarbowej w interpretacji indywidualnej z 5.03.2019 r., znak: 0113-KDIPT1-2.4012.908.2018.2.PRP. Należy podkreślić, że prawo do odliczenia powstaje jedynie w ściśle określonej sytuacji. Nie dotyczy podmiotów, które nie wykonują żadnych usług na importowanym towarze.
W konsekwencji należy zauważyć, że przedstawicielom pośrednim nie przysługuje prawo do odliczenia podatku naliczonego. Nie dochodzi bowiem do konsumpcji określonego towaru. W konsekwencji przedstawiciel pośredni nie może dokonać stosownego odliczenia, nawet jeśli zapłaci należny podatek VAT z tytułu dokonanego importu towarów.
Tobiasz Olczak, młodszy konsultant podatkowy w ECDP Tax Mazur i Wspólnicy Sp. k.