Objaśnienie podatkowe dotyczące stosowania ustawy o STIR (część I)

Objaśnienie podatkowe Ministerstwa Finansów z 6 kwietnia 2018 r.

STOSOWANIE PRZEPISÓW WPROWADZONYCH USTAWĄ Z DNIA 24 LISTOPADA 2017 R. O ZMIANIE NIEKTÓRYCH USTAW W CELU PRZECIWDZIAŁANIA WYKORZYSTYWANIU SEKTORA FINANSOWEGO DO WYŁUDZEŃ SKARBOWYCH^[1]

1. Kontekst i cele ustawy STIR

Działania legislacyjne, ukierunkowane na uszczelnienie systemu podatkowego, służą zagwarantowaniu bezpieczeństwa ekonomicznego państwa i dochodów budżetowych. Zgodnie z raportem opracowanym dla Komisji Europejskiej Polska w 2014 r. była na 21. miejscu spośród 27 krajów Unii Europejskiej, z luką VAT na poziomie 24,08% (wobec 25,38% w 2013 r.). Średnio w Unii Europejskiej luka VAT wyniosła 14,06% (wobec 14,78% w 2013 r.). Z danych przedstawionych w raporcie wynika, że pozycja Polski w rankingu krajów europejskich corocznie się obniżała. Według szacunków Ministerstwa Finansów w 2016 r. po raz pierwszy odnotowano istotny wzrost ściągalności podatków, zwłaszcza podatku VAT.

Najważniejszym celem ustawy jest ograniczenie luki w podatku VAT spowodowanej wyłudzeniami. Ustawa wprowadza system eliminujący z obrotu gospodarczego podstawione firmy oszukujące uczciwych przedsiębiorców i przez to wzmacnia bezpieczeństwo podatników VAT w obrocie gospodarczym. W rezultacie przywrócona zostanie uczciwa konkurencja na rynku i poprawią się warunki prowadzenia działalności gospodarczej dla wszystkich podatników.

Informacje dotyczące potrzeby i celu ustawy znaleźć można w uzasadnieniu oraz

Ocenie Skutków Regulacji do rządowego projektu ustawy o zmianie niektórych ustaw w celu przeciwdziałania wykorzystywaniu sektora finansowego do wyłudzeń skarbowych^[2].

2. Elementy regulacji

2.1. Podstawowe założenia

Szef Krajowej Administracji Skarbowej (dalej „Szef KAS”) codziennie otrzymuje za pośrednictwem STIR informacje o rachunkach podmiotów kwalifikowanych, prowadzonych przez banki i spółdzielcze kasy oszczędnościowo-kredytowe (dalej „SKOK”), oraz transakcjach na tych rachunkach w celu dokonania analizy ryzyka wystąpienia wyłudzenia skarbowego. Dane dotyczące transakcji osób fizycznych niebędących podmiotami kwalifikowanymi, uznających lub obciążających rachunki podmiotów kwalifikowanych, są natomiast przekazywane jako dane zagregowane, co oznacza, że Szef KAS nie otrzymuje danych dotyczących poszczególnych transakcji, z wyjątkiem uzasadnionego wniosku w indywidualnych przypadkach. Dane do analizy są przekazywane tak szybko, że Szef KAS może przeciwdziałać wyłudzeniom VAT praktycznie natychmiastowo.

Analiza jest dwutorowa. Izba rozliczeniowa analizuje dane z banków i SKOK-ów przy pomocy algorytmów uwzględniających najlepsze praktyki sektora bankowego i SKOKów w zakresie przeciwdziałania wykorzystywania ich działalności do przestępstw oraz przestępstw skarbowych. Szef KAS dodatkowo analizuje, przy pomocy własnych algorytmów, dane z banków i SKOK-ów, a także wskaźnik ryzyka ustalony przez izbę rozliczeniową oraz dane podatkowe posiadane w systemach Szefa KAS.

System analizy ryzyka jest oparty na oprogramowaniu i algorytmach. Ingerencja człowieka następuje na etapie podejmowania rozstrzygnięcia przez Szefa KAS na podstawie już wstępnie przeanalizowanych danych. Dane są przesyłane i analizowane automatycznie. Żądania Szefa KAS dotyczące blokady rachunków podmiotów kwalifikowanych również są przetwarzane i wysyłane elektronicznie. Zapewnia to szybkość i adekwatność reakcji.

W rezultacie analizy możliwe jest szybkie stwierdzenie, które podmioty gospodarcze działają fikcyjnie i uczestniczą w karuzelach VAT. Tym podmiotom można w trybie pilnym zablokować rachunek na okres do  72 godz. w celu dokładnego sprawdzenia, czy wykorzystują działalność banków lub SKOK-ów do celów mających związek z wyłudzeniami skarbowymi lub do czynności zmierzających do wyłudzenia skarbowego. W uzasadnionych przypadkach Szef KAS może przedłużyć blokadę na okres do 3 miesięcy.

Zebrane dane są przechowywane przez 5 lat i po tym okresie, poza wyjątkowymi przypadkami, są usuwane^[3].

Ustawa z dnia 11 marca 2004 r. o podatku od towarów i usług (Dz. U. z 2017 r. poz. 1221 i 2491 oraz z 2018 r. poz. 62 i 86), zwana dalej „ustawą o VAT”, zmieniona ustawą STIR, przewiduje także publikację danych podmiotów wykreślonych z rejestru podatników VAT na liście dostępnej na stronach internetowych MF. Zapewnia to ochronę uczciwych podatników przed zawieraniem transakcji z podatnikami wykreślonymi z rejestru.

Ustawa STIR weszła w życie 13 stycznia 2018 r.

2.2. Przepisy przejściowe i okresy dostosowawcze

i.  Banki i spółdzielcze kasy oszczędnościowo-kredytowe

a. Rozpoczęcie przekazywania informacji o rachunkach podmiotów kwalifikowanych

Banki, z wyjątkiem banków spółdzielczych – nie później niż 12 lutego 2018 r. (30. dzień od dnia wejścia w życie ustawy)^[4].

Banki spółdzielcze oraz SKOK-i – nie później niż 14 marca 2018 r. (60. dzień od dnia wejścia w życie ustawy)^[5].

Pierwsze przekazanie informacji o rachunkach podmiotów kwalifikowanych obejmuje informacje o:

1) rachunkach otwartych przed 13 stycznia 2018 r., ale prowadzonych na ten dzień,

2) rachunkach otwartych od 13 stycznia 2018 r. do dnia poprzedzającego dzień przekazania informacji^[6].

b. Rozpoczęcie przekazywania informacji o rachunkach (numerów rachunków) innych niż rachunki podmiotów kwalifikowanych

Analogicznie jak w lit. a, przy czym pierwsze przekazanie informacji o rachunkach (numerach rachunków) innych niż rachunki podmiotów kwalifikowanych (tj. rachunkach oszczędnościowych, oszczędnościowo rozliczeniowych prowadzonych dla osób fizycznych i rachunkach członków SKOK niebędących rachunkami podmiotów kwalifikowanych) banki obejmuje również informacje o rachunkach zamkniętych w okresie od 1 stycznia 2016 r. do 13 stycznia 2018 r.^[7]

c. Rozpoczęcie przekazywania dziennych zestawień transakcji (pierwsze przekazanie zestawień transakcji)

Banki, z wyjątkiem banków spółdzielczych – nie później niż 13 lipca 2018 r. (ostatni dzień 6. miesiąca od dnia wejścia w życie ustawy)^[8].

Banki spółdzielcze oraz SKOK-i – nie później niż 13 września 2018 r. (ostatni dzień 8. miesiąca od dnia wejścia w życie ustawy)^[9].

Pierwsze przekazanie zestawień transakcji dotyczących:

1. rachunków otwartych przed 13 stycznia 2018 r. i prowadzonych na ten dzień,

2. rachunków otwartych od 13 stycznia 2018 r. do dnia poprzedzającego dzień przekazania zestawienia

obejmuje dane uzyskane od 1 stycznia 2016 r. do dnia poprzedzającego dzień ich przekazania^[10].

d. Dane w formie uniemożliwiającej ich automatyczne przetwarzanie

W przypadku informacji i zestawień zawierających dane uzyskane przed 13 stycznia 2018 r., które znajdują się w formie uniemożliwiającej ich automatyczne przetwarzanie w systemach teleinformatycznych banków oraz SKOK-ów, ich przekazywanie rozpoczyna się nie później niż 13 października 2018 r (ostatni dzień 9. miesiąca od dnia wejścia w życie ustawy)^[11].

Przez formę uniemożliwiają automatyczne przetwarzanie danych rozumie się zarówno postać papierową (np. dane archiwalne, które nie zostały zdigitalizowane) jak i postać elektroniczną, jeżeli nie pozwala ona na zautomatyzowane przenoszenie danych do struktury logicznej służącej przekazywaniu danych (np. niektóre skany dokumentów papierowych). Nie można jednak uznać za formę uniemożliwiającą automatyczne przetwarzanie danych postaci elektronicznej, która obiektywnie może zostać automatycznie przeniesiona do struktury logicznej, ale dana instytucja np. nie zakupiła odpowiedniego oprogramowania.

W przypadku uzupełnienia, zmiany lub przeniesienia danych do formy umożliwiającej automatyczne przetwarzanie danych przed 13 października 2018 r., dane te przekazywane są niezwłocznie na ogólnych zasadach^[12].

e. Przedłużenie terminu rozpoczęcia przekazywania danych

Bank lub SKOK może złożyć do Szefa KAS wniosek o przedłużenie terminu rozpoczęcia przekazywania danej kategorii danych ze względu na techniczne nieprzygotowanie do przekazywania danych. Wniosek należy złożyć nie później niż 14 dni przed upływem danego terminu^[13]. Wniosek powinien wskazywać przyczyny techniczne braku przygotowania do przekazywania danych, opis działań podjętych w celu przygotowania do przekazywania danych oraz termin rozpoczęcia przekazywania danych^[14]. Szef KAS rozpoznaje wniosek niezwłocznie, nie później niż w terminie 7 dni od dnia jego wpływu^[15].

Przez techniczne nieprzygotowanie do przekazywania danych należy rozumieć rzeczywistą niemożliwość technicznego przystosowania systemu teleinformatycznego danej instytucji do przekazywania danych w ustawowym terminie, np. z uwagi na czasochłonność tego procesu w danej instytucji czy awarie techniczne niewynikające z winy tej instytucji. Nie jest natomiast przyczyną techniczną zbyt późne rozpoczęcie przygotowań do przekazywania danych. Zakłada się, że obowiązane instytucje powinny były rozpocząć te przygotowania co najmniej po wejściu w życie ustawy STIR.

Polecamy: VAT 2018. Komentarz

Wniosek w imieniu banków spółdzielczych lub SKOK-ów może być złożony zbiorczo, odpowiednio za pośrednictwem banku zrzeszającego lub Krajowej Spółdzielczej Kasy Oszczędnościowo-Kredytowej^[16].

f. Ograniczenie zakresu danych podlegających przekazaniu

Bank lub SKOK może złożyć do Szefa KAS wniosek o ograniczenie zakresu podlegających przekazaniu danych objętych dziennymi zestawieniami transakcji. Jedyną przesłanką takiego wniosku jest obiektywna niemożliwość przekazania określonego zakresu danych. Wniosek należy złożyć nie później niż 14 dni przed upływem danego terminu^[17]. Wniosek powinien wskazywać przyczyny obiektywnej niemożliwości przekazania danych^[18]. Szef KAS rozpoznaje wniosek niezwłocznie, nie później niż w terminie 7 dni od dnia jego wpływu^[19].

Sytuacja, w której istnieje obiektywna niemożliwość przekazania określonego zakresu danych może występować w części instytucji, w szczególności po przejęciach innych banków lub spółdzielczych kasach oszczędnościowokredytowych. Przez obiektywną niemożliwość należy przy tym rozumieć jedynie niemożliwość wynikającą z okoliczności niezależnych od instytucji, a nie np. z braku jej przygotowania.

Wniosek w imieniu banków spółdzielczych lub SKOK-ów może być złożony zbiorczo, odpowiednio za pośrednictwem banku zrzeszającego lub Krajowej Spółdzielczej Kasy Oszczędnościowo-Kredytowej^[20].

____________________

[1] Dz. U. poz. 2491, zwanej dalej „ustawą” lub „ustawą STIR”

[2] Druk sejmowy nr 1880, http://www.sejm.gov.pl/Sejm8.nsf/druk.xsp?nr=1880.

[3] Art. 119zu § 3 i 4 OP.

[4] Art. 14 ust. 1 pkt 1 ustawy.

[5] Art. 14 ust. 1 pkt 2 ustawy.

[6] Art. 14 ust. 2 zd. 1 ustawy.

[7] Art. 14 ust. 2 zd. 2 ustawy.

[8] Art. 14 ust. 3 pkt 1 ustawy.

[9] Art. 14 ust. 3 pkt 2 ustawy.

[10] Art. 14 ust. 4 ustawy.

[11] Art. 15 ust. 1 ustawy.

[12] Art. 15 ust. 2 ustawy.

[13] Art. 16 ust. 1 pkt 1 ustawy.

[14] Art. 16 ust. 2 pkt 1 ustawy.

^[15] Art. 16 ust. 4 ustawy.

[16] Art. 16 ust. 3 ustawy.

[17] Art. 16 ust. 1 pkt 2 ustawy.

[18] Art. 16 ust. 2 pkt 2 ustawy.

[19] Art. 16 ust. 4 ustawy.

[20] Art. 16 ust. 3 ustawy.

ii. Izba rozliczeniowa

a. Rozpoczęcie przekazywania żądań Szefa KAS za pośrednictwem STIR

W okresie do 14 marca 2018 r. (60 dni od dnia wejścia w życie ustawy) żądania Szefa KAS nie mogły być przekazywane za pośrednictwem STIR^[21]. Pierwszym dniem, w którym te żądania (z wyjątkiem żądań dotyczących blokad) mogły być przekazywane za pośrednictwem STIR, był dzień 15 marca 2018 r. Żądania Szefa KAS dotyczące blokad będą przekazywane za pośrednictwem STIR od dnia wejścia w życie przepisów o blokadach, tj. od 30 kwietnia 2018 r.^[22]

b. Rozpoczęcie ustalania wskaźnika ryzyka

Ustalanie wskaźnika ryzyka powinno rozpocząć się w okresie do 14 marca 2018 r. (60 dni od dnia wejścia w życie ustawy)^[23]. Z uwagi na fakt, że termin pierwszego ustalenia wskaźnika ryzyka jest wcześniejszy niż termin pierwszego przekazania dziennych zestawień transakcji, pierwsze wskaźniki ryzyka będą sporządzone w oparciu o informacje o rachunkach i dane z Centralnego Rejestru Podmiotów – Krajowej Ewidencji Podatników.

iii. Organy Krajowej Administracji Skarbowej

a. Blokada rachunku (Szef KAS)

Przepisy ustawy dotyczące blokady rachunku wchodzą w życie 30 kwietnia 2018 r. (po upływie 4 miesięcy od dnia ogłoszenia ustawy)^[24]. Do tego dnia nie jest zatem możliwe kierowanie żądań blokady przez Szefa KAS.

b. Kontrola blokad (Minister Finansów)

Minister Finansów przeprowadzi pierwszą kontrolę przestrzegania przez Szefa KAS przepisów o blokadzie rachunku na okres do 72 godzin nie wcześniej niż 14 października 2018 r. (po upływie 9 miesięcy od dnia wejścia w życie ustawy)^[25].

c.   Wykazy podmiotów skreślonych lub przywróconych do rejestru VAT (Szef KAS)

Wykazy podmiotów, którym odmówiono rejestracji VAT lub które skreślono z rejestru VAT oraz podmiotów przywróconych do rejestru VAT, obejmuje podmioty w stosunku do których zdarzenia te nastąpiły od 1 stycznia 2017 r.^[26]

Ponadto, wykaz podmiotów, dla których nie dokonano rejestracji lub które skreślono z rejestru VAT, obejmuje również podmioty wykreślone przez naczelnika urzędu skarbowego od 1 stycznia 2015 r. do 31 grudnia 2016 r., jeżeli dane dotyczące tych podmiotów znajdują się w Centralnym Rejestrze Podmiotów - Krajowej Ewidencji Podatników^[27].

d. Niedokonanie rejestracji VAT w związku z ryzykiem wyłudzeń (naczelnik US)

Naczelnik urzędu skarbowego nie dokonuje rejestracji podmiotu jako podatnika VAT bez konieczności zawiadamiania tego podmiotu, jeśli z posiadanych informacji wynika, że podatnik może prowadzić działania z zamiarem wykorzystania działalności banków lub SKOK-ów do celów mających związek z wyłudzeniami skarbowymi^[28]. Dotyczy to także  zgłoszeń rejestracyjnych złożonych przed 13 stycznia 2018 r., jeżeli podatnik nie został zarejestrowany przed tym dniem^[29].

2.3. Podstawowe pojęcia

i. Wyłudzenia skarbowe

Czyny stanowiące wyłudzenia skarbowe obejmują wyłącznie umyślne przestępstwa i przestępstwa skarbowe (a nie wykroczenia). Katalog przestępstw stanowiących wyłudzenia skarbowe ma charakter zamknięty. Tworzą go trzy kategorie przestępstw:

a. Przestępstwa skarbowe^[30]

• uchylanie się od opodatkowania (art. 54 § 1 i 2 KKS^[31]),

• posługiwanie się firmą innego podmiotu (art. 55 § 1 i 2 KKS),

• podanie nieprawdziwych danych podatkowych (art. 56 § 1 i 2 KKS),

• niewystawienie faktury lub wystawienie wadliwej (art. 62 § 1-2a KKS),

• wyłudzenie nienależnego zwrotu podatku (art. 76 § 1 i 2 KKS).

Powyższe przestępstwa skarbowe mają bezpośredni związek z procederem wyłudzeń, w szczególności podatku VAT. Można je popełnić wyłącznie umyślnie, a ponadto – z wyjątkiem niewystawienia faktury – musi być także spełniona przesłanka narażenia podatku na uszczuplenie. Z definicji wyłudzeń skarbowych wyłączone są także łagodniejsze formy czynów zabronionych stanowiących wykroczenia skarbowe.

b. Przestępstwa z kodeksu karnego^[32]

• podrobienie faktury lub posługiwanie się nią (art. 270a § 1 i 2 KK^[33]),

• wystawienie faktury poświadczającej nieprawdę (art. 271a § 1 i 2 KK),

• popełnienie tych czynów przy wartości należności powyżej 10 mln zł (art. 277a § 1 KK).

Powyższe przestępstwa są w oczywisty sposób związane z wyłudzeniami skarbowymi, w szczególności podatku VAT. Można je popełnić wyłącznie umyślnie, a ponadto musi być także spełniona przesłanka znaczenia dla określenia wysokości podatku lub jego zwrotu. Z definicji wyłudzeń skarbowych wyłączone są przypadki mniejszej wagi.

c. Przestępczość zorganizowana^[34]

Przestępstwa udziału w zorganizowanej grupie lub związku oraz ich zakładania i kierowania nimi (art. 258 § 1-3 KK), mające na celu popełnienie przestępstw skarbowych i przestępstw wymienionych powyżej.

Wyłudzenia skarbowe mają zazwyczaj charakter zorganizowany, dlatego zasadne jest uwzględnienie także przestępstw „mafijnych” mających na celu ich popełnianie.

Można je popełnić wyłącznie umyślnie.

ii. Wskaźnik ryzyka

Wskaźnik ryzyka dotyczy wykorzystywania działalności banków i SKOK-ów do celów mających związek z wyłudzeniami skarbowymi. Izba rozliczeniowa ustala wskaźnik ryzyka automatycznie w STIR, nie rzadziej niż raz dziennie^[35].

Wskaźnik ryzyka służy jako komponent do dokonywania przez Szefa KAS analizy ryzyka^[36]. Dzięki niemu wyniki analizy ryzyka Szefa KAS są bardziej precyzyjne i pozwalają na niezwłoczne zastosowanie przewidzianych ustawą środków.

Informacja o wskaźniku ryzyka jest także przekazywana bankom oraz SKOK-om, w odniesieniu do klientów będących podmiotami kwalifikowanymi, dla których prowadzą lub zamierzają otworzyć rachunek^[37]. Jest to instrument oceny ryzyka sektorowego, tj. wykorzystuje informacje pochodzące z całego sektora banków i SKOK-ów, a nie – jak dotychczas w tego rodzaju analizach – wyłącznie z jednej, konkretnej instytucji. Banki oraz SKOK-i mogą go wykorzystywać do wykonywania wyłącznie ściśle określonych w ustawie STIR uprawnień lub obowiązków z zakresu przeciwdziałania praniu pieniędzy oraz innym przestępstwom^[38].

Wskaźnik ryzyka jest ustalany w odniesieniu do podmiotu kwalifikowanego na podstawie algorytmów opracowanych przez izbę rozliczeniową^[39]. Algorytmy uwzględniają:

a. Najlepsze praktyki sektora^[40]

Banki oraz SKOK-i są instytucjami zaufania publicznego, działającymi w określonym otoczeniu regulacyjnym. Są one zobowiązane m.in. do przeciwdziałania praniu pieniędzy. W ramach tych obowiązków instytucje te analizują transakcje i stosunki gospodarcze z klientem także pod kątem przestępstw podatkowych, które stanowią działalność przestępczą w rozumieniu dyrektywy UE z tego zakresu^[41]. Wyłudzenia skarbowe często stanowią tzw. przestępstwo bazowe do prania pieniędzy, tj. podmiot, których wyłudził środki kosztem Skarbu Państwa, następnie stara się je wprowadzić do legalnego obrotu. Ponadto, banki i SKOK-i są uprawnione do zablokowania z własnej inicjatywy środków na rachunku w przypadku uzasadnionego podejrzenia, że pochodzą one z przestępstwa, w tym przestępstwa skarbowego^[42].

NOWOŚĆ na Infor.pl: Prenumerata elektroniczna Dziennika Gazety Prawnej KUP TERAZ!

Dlatego najlepsze praktyki banków i SKOK-ów bazujące na ich doświadczeniach w przeciwdziałaniu wykorzystywaniu ich działalności do różnego rodzaju przestępstw, w tym do wyłudzeń skarbowych, stanowią istotny i cenny wkład do wypracowania przez izbę rozliczeniową algorytmów. Opracowanie  algorytmów odpowiadających przepisom i celowi ustawy należy wyłącznie do kompetencji izby rozliczeniowej, ale powinny one uwzględniać najlepsze praktyki sektora bankowego i SKOK-ów w zakresie przeciwdziałania wykorzystywaniu ich działalności do przestępstw skarbowych^[43].

Najlepsze praktyki mogą być zgłaszane izbie rozliczeniowej przez banki i SKOKi wskazane odpowiednio przez bankowe izby gospodarcze oraz Krajową Spółdzielczą Kasę Oszczędnościowo-Kredytową^[44].

b. Kryteria

• kryteria ekonomiczne - polegające na ocenie dokonywanej przez podmiot kwalifikowany transakcji za pomocą rachunku podmiotu kwalifikowanego w otoczeniu gospodarczym, w szczególności pod względem celu prowadzonej przez niego działalności gospodarczej, lub dokonywaniu transakcji nieuzasadnionych charakterem prowadzonej działalności;

• kryteria geograficzne - polegające na dokonywaniu transakcji z podmiotami z państw, w których występuje wysokie zagrożenie wyłudzeń skarbowych;

• kryteria przedmiotowe - polegające na prowadzeniu przez podmiot kwalifikowany działalności gospodarczej wysokiego ryzyka z punktu widzenia podatności na wyłudzenia skarbowe;

• kryteria behawioralne - polegające na nietypowym, w danej sytuacji, zachowaniu podmiotu kwalifikowanego;

• kryteria powiązań - polegające na istnieniu powiązań podmiotu kwalifikowanego z podmiotami, co do których występuje ryzyko, że uczestniczą w działaniach mających związek z wyłudzeniami skarbowymi lub organizują takie działania.

Powyższe grupy kryteriów, co do zasady, bazują na kryteriach dokonywania analizy ryzyka prania pieniędzy i finansowania terroryzmu^[45]. Są one adekwatne także do analizowania ryzyka wyłudzeń skarbowych – w tym zakresie zostały one uzupełnione o ostatnią grupę (kryteria powiązań), ponieważ wyłudzenia skarbowe z natury wymagają współdziałania większej grupy osób.

___________________

[21] Art. 17 ustawy.

[22] Art. 27 pkt 2 ustawy.

[23] Art. 18 ustawy.

[24] Art. 27 pkt 2 ustawy.

[25] Art. 19 ustawy.

[26] Art. 20 ust. 1 ustawy.

[27] Art. 20 ust. 2 ustawy.

[28] Art. 96 ust. 4a pkt 5 ustawy o VAT

[29] Art. 21 ustawy.

[30] Art. 119zg pkt 9 lit. a OP.

[31] Ustawa z dnia 10 września 1999 r. Kodeks karny skarbowy (Dz. U. z 2017 r. poz. 2226), zwany dalej „KKS”.

[32] Art. 119zg pkt 9 lit. b OP.

[33] Ustawa z dnia 6 czerwca 1997 r. Kodeks karny (Dz. U. z 2017 r. poz. 2204 i z 2018 r. poz. 20), zwany dalej „KK”.

[34] Art. 119zg pkt 9 lit. c OP.

[35] Art. 119zn § 2 OP.

[36] Art. 119zn § 1 OP.

[37] Art. 119zo § 1 pkt 2 OP.

[38] Zgodnie z art. 119zo § 5 OP powyższe nie ogranicza uprawnień banków i SKOK-ów do wykorzystywania w innych obszarach ich działalności rezultatów procedur dotyczących wykonywania uprawnień lub obowiązków wymienionych w art. 119zo § 4 OP.

[39] Art. 119zn § 3 OP.

[40] Art. 119zn § 3 OP.

[41] Dyrektywa Parlamentu Europejskiego i Rady (UE) 2015/849 z dnia 20 maja 2015 r. w sprawie zapobiegania wykorzystywaniu systemu finansowego do prania pieniędzy lub finansowania terroryzmu, zmieniającą rozporządzenie Parlamentu Europejskiego i Rady (UE) nr 648/2012 i uchylającą dyrektywę Parlamentu Europejskiego i Rady 2005/60/WE oraz dyrektywę Komisji 2006/70/WE (Dz. Urz. UE L 141 z 05.06.2015, str. 73).

[42] Art. 106a ust. 3 ustawy z dnia 29 sierpnia 1997 r. – Prawo bankowe (Dz. U. z 2017 r. poz. 1876 i 2491 oraz z 2018 r. poz. 106 i 138), zwana dalej „Prawem bankowym”, art. 16 ust. 3 ustawy z dnia 5 listopada 2009 r. o spółdzielczych kasach oszczędnościowo-kredytowych (Dz. U. z 2017 r. poz. 2065 i 2491 oraz z 2018 r. poz. 106 i 138), zwana dalej „ustawą o SKOK”.

[43] Art. 119zn § 3 OP.

[44] Art. 119zn § 4 OP.

[45] Art. 10a ust. 3 ustawy z dnia 16 listopada 2000 r. o przeciwdziałaniu praniu pieniędzy oraz finansowaniu terroryzmu (Dz. U. z 2017 r. poz. 1049).