Zmieniająca się bardzo szybko sytuacja gospodarcza, mody i trendy na zakup pewnych produktów, a czasem konieczność reakcji na działania konkurentów powodują, że przedsiębiorcy co pewien czas muszą zmieniać asortyment oferowanych przez siebie towarów lub uzupełniać go o kolejne pozycje. Wszystkie te czynniki pojawiły się w czasie epidemii COVID-19, kiedy to okazało się, że maseczki i rękawiczki jednorazowe oraz płyny dezynfekujące stały się towarami pierwszej potrzeby. Wkrótce można je było nabyć w każdym osiedlowym sklepie.
Należy jednak zauważyć, że oprócz korzyści czysto finansowych w postaci zysku zrealizowanego na sprzedaży towarów mających nas chronić w trakcie epidemii, u znacznej części sprzedawców mogły pojawić się ryzyka podatkowe. Dalej opisujemy najczęściej występujące i najbardziej prawdopodobne z nich, wynikające z niewłaściwego zastosowania przepisów ustawy z dnia 11 marca 2004 r. o podatku od towarów i usług (tekst jedn. Dz. U. z 2020 r. poz. 106, dalej: ustawa o VAT).
Polecamy: Nowa matryca stawek VAT
Mit 1: maseczki to zawsze 8% VAT
Pierwszym produktem, który najczęściej przychodzi na myśl w związku z epidemią COVID-19 są maseczki. Wielu przedsiębiorców wprowadziło je do swojego asortymentu, a niektórzy sprzedają maseczki szyte przez siebie lub swoich pracowników. Niestety w ustawie o VAT nie wskazano, że maseczki zawsze korzystają ze stawki 8% bez spełnienia dodatkowych warunków. Według natomiast poz. 105 załącznika nr 3 do ustawy o VAT stawkę 8% stosuje się do wyrobów medycznych w rozumieniu ustawy z dnia 20 maja 2010 r. o wyrobach medycznych (Dz. U. z 2020 r. poz. 186, dalej: ustawa o wyrobach medycznych), które zostały dopuszczone do obrotu na terytorium Rzeczypospolitej Polskiej – niezależnie od tego do jakiego grupowania PKWiU 2008 są one kwalifikowane.
Co natomiast wynika z ustawy o wyrobach medycznych?
Przede wszystkim wskazuje ona na szeroką definicję wyrobu medycznego, którym może być narzędzie, przyrząd, urządzenie, oprogramowanie, materiał lub inny artykuł, przeznaczony do stosowania u ludzi w celu np. zapobiegania i leczeniu chorób (art. 2 ust. 1 pkt 38 ustawy o wyrobach medycznych). Aby jednak dany towar mógł być sprzedawany jako wyrób medyczny, powinien generalnie spełnić szereg wymogów, takich jak:
- być oznaczony znakiem CE oraz oznakowania w formie zharmonizowanych symboli i instrukcje użytkowania w języku polskim (art. 11 i art. 14 ustawy o wyrobach medycznych),
- posiadać certyfikat zgodności (art. 10 ustawy o wyrobach medycznych),
- został zgłoszony do Prezesa Urzędu Rejestracji Produktów Leczniczych, Wyrobów Medycznych i Środków Biobójczych (dalej: Prezes URPL) przed wprowadzeniem do obrotu (art. 58 ustawy o wyrobach medycznych),
- a ponadto, jeśli ma stanowić środek ochrony indywidualnej, to musi również spełniać także zasadnicze wymagania odnoszące się do ochrony zdrowia i bezpieczeństwa, określone dla tego rodzaju wyrobów (art. 24 ustawy o wyrobach medycznych).
Jak więc widać, możliwe jest stosowanie stawki 8% VAT do sprzedaży maseczek, jednak tylko wówczas, gdy spełnią one szereg dodatkowych wymagań wynikających z ustawy o wyrobach medycznych i zostaną w przewidzianym w niej trybie dopuszczone do obrotu. Ze stawki 8% będą korzystały zarówno maseczki posiadające status wyrobów medycznych, jak również tzw. podwójny status, czyli będące jednocześnie wyrobami medycznymi i środkami ochrony indywidualnej, co potwierdza np. interpretacja indywidualna Dyrektora Krajowej Informacji Skarbowej (dalej: Dyrektor KIS) z 21 października 2019 r., sygn. 0115-KDIT1-1.4012.562.2019.2.EA.
We wszystkich innych wypadkach sprzedaż maseczek podlega podstawowej stawce VAT, czyli obecnie stawce 23%. W szczególności dotyczy to szytych maseczek.
Jak więc rozpoznać maseczki, co do których można stosować stawkę 8% VAT?
Należy sprawdzić, czy na ich opakowaniu widnieje oznaczenie CE oraz czy mają inne oznaczenia wskazujące na to, że są wyrobami medycznymi. Można również poprosić ich dostawcę o kopię certyfikatu zgodności, czy też dokumentów wskazujących na ich zgłoszenie do Prezesa URPL.
Sposób opodatkowania VAT maseczek nie ulegnie zmianie również po wejściu w życie przepisów wprowadzających tzw. nową matrycę stawek VAT od 1 lipca 2020 r. Od tego dnia podstawą prawną do stosowania 8% dla wyrobów medycznych dopuszczonych do obrotu na terytorium Rzeczypospolitej Polskiej będzie poz. 13 nowego załącznika nr 3 do ustawy o VAT. Nowy przepisy również wymaga, aby towary stanowiły wyroby medyczne w rozumieniu ustawy o wyrobach medycznych oraz wskazuje, że stawka obniżona nie będzie zależeć od klasyfikacji na gruncie CN (nomenklatury scalonej stosowanej do potrzeb celnych).
Mit 2: rękawiczki to również 8% VAT
Kolejnym produktem, który stał się masowo kupowany w trakcie epidemii są rękawiczki gumowe. Pojawia się więc pytanie, czy mogą one być objęte 8% stawką VAT. Ustawa o VAT nie zawiera przepisu wprowadzającego obniżoną stawkę dla wszystkich rękawiczek. Natomiast w poz. 91 załącznika nr 3 do ustawy o VAT wskazano, że stawka 8% VAT może być zastosowana do rękawic chirurgicznych, które mieszczą się w grupowaniu PKWiU 2008 ex. 22.19.60.0 „Odzież i dodatki odzieżowe z gumy innej niż ebonit”. Choć nie ma w tym wypadku wymogu zaliczenia ich do wyrobów medycznych, nie każde rękawiczki gumowe, czy też nitrylowe będą spełniały warunki do zastosowania stawki obniżonej.
Ponieważ istotne jest w tym wypadku zaklasyfikowanie do odpowiedniego grupowania PKWiU 2008, aby potwierdzić możliwość zastosowania stawki 8% VAT do sprzedaży rękawiczek wskazane jest żądanie od dostawcy opinii klasyfikacyjnej GUS potwierdzającej zaliczenie do grupowania PKWiU 2008 ex. 22.19.60.0, ewentualnie interpretacji indywidualnej. Przedsiębiorca może także sam wystąpić do GUS z wnioskiem o wydanie takiej opinii.
W większości więc wypadków do dostawy rękawiczek należy stosować stawkę 23% VAT.
Natomiast od 1 lipca 2020 r., w związku z wejściem w życie tzw. nowej matrycy stawek VAT przestanie obowiązywać obniżona stawka dla rękawic chirurgicznych, które nie będą wyrobami medycznymi. Może to się jednak zmienić, jeśli stawkę obniżoną wprowadzą przepisy rozporządzenia.
Mit 3: płyn do dezynfekcji to świetny interes
Kolejny masowo kupowanym produktem są płyny do dezynfekcji rąk i powierzchni. Również w tej sytuacji ustawa o VAT nie umożliwia sprzedaży każdego płynu do dezynfekcji z obniżoną stawką 8% VAT. Jedynie te z nich, które są objęte grupowaniem PKWiU 2008 ex 20.20.14.0 "Środki odkażające" i stanowią środki odkażające mogą korzystać z tej stawki na podstawie poz. 83 załącznika nr 3 do ustawy o VAT. Wymaga to jednak spełnienia dodatkowych warunków, a mianowicie:
- zaliczenia ich do preparatów odkażających,
- które posiadają właściwości bakteriobójcze, grzybobójcze i wirusobójcze,
- oraz mają zastosowanie w ochronie zdrowia,
- a ponadto na zostało na nie wydane pozwolenie tymczasowe albo dokonany wpis do rejestru produktów biobójczych w rozumieniu przepisów ustawy z dnia 9 października 2015 r. o produktach biobójczych (tekst jedn. Dz. U. z 2018 r. poz. 2231, dalej: ustawa o produktach biobójczych).
W przypadku produktów biobójczych udostępniane na rynku i stosowane na terytorium Rzeczypospolitej Polskiej jest możliwe tylko, gdy zostało na nie wydane pozwolenie albo zezwolenie na handel równoległy albo pozwolenie na obrót przez Prezesa URLP (art. 5 ustawy o produktach biobójczych). A ponadto, produkty biobójcze udostępniane na rynku podlegają również wpisowi do Wykazu Produktów Biobójczych (art. 7 ust. 1 ustawy o produktach biobójczych), który jest udostępniany na stronach internetowych Prezesa URLP. Natomiast art. 8 ustawy o produktach biobójczych wskazuje na możliwość uzyskania pozwolenia tymczasowego.
W interpretacjach indywidualnych potwierdzono przykładowo, że preparaty do higienicznej chirurgicznej dezynfekcji rąk w żalu oraz w płynie, których głównym składnikiem jest etanol, wpisane do Wykazu Produktów Biobójczych korzystają ze stawki 8% VAT (interpretacja indywidualna Dyrektora KIS z 22 marca 2017 r., sygn. 0114-KDIP4.4012.8.2017.1.PR). Organy podatkowe prezentują również jednolity pogląd, że „zastosowanie w ochronie zdrowia” oznacza, że preparaty te winny mieć za zadanie obronić daną jednostkę przed czymś co może stanowić zagrożenie dla jej zdrowia
Wydaje się więc, że większość płynów do dezynfekcji rąk powinna móc korzystać ze stawki 8% VAT. Niemniej jednak, ze względu na wymóg posiadania pozwolenia tymczasowego albo wpisu w rejestrze podatnik powinien zawsze żądać od dostawcy potwierdzenia prawa do zastosowania stawki obniżonej w postaci kopii pozwolenia tymczasowego albo też wydruku z rejestru. Ponieważ rejestr jest dostępny online można z łatwością przeprowadzić weryfikację we własnym zakresie.
Ponadto, od 25 marca 2020 r. obowiązuje rozporządzenie Ministra Finansów z dnia 25 marca 2020 r. w sprawie towarów i usług, dla których obniża się stawkę podatku od towarów i usług, oraz warunków stosowania stawek obniżonych (Dz. U. z 2020 r. poz. 527, dalej: Rozporządzenie). W § 10c Rozporządzenia wskazano, że do 30 czerwca 2020 r. stawkę 8% VAT stosuje się do dostawy środków odkażających o właściwościach bakteriobójczych, grzybobójczych i wirusobójczych, mających zastosowanie wyłącznie w ochronie zdrowia, na które zostało wydane pozwolenie tymczasowe albo dokonany wpis do rejestru produktów biobójczych. Różnica z warunkami stosowania poz. 83 załącznika nr 3 do ustawy o VAT sprowadza się do tego, że Rozporządzenie nie uzależnia stosowania stawki obniżonej od klasyfikacji PKWiU 2008.
Z kolei od 1 lipca 2020 r., po wejściu w życie tzw. nowej matrycy stawek VAT, stawka 8% VAT znajdzie zastosowanie pod analogicznymi warunkami jak wskazane w § 10c Rozporządzenia. Obniżona stawka będzie mogła być stosowana niezależnie od klasyfikacji w CN (poz. 15 nowego załącznika nr 3 do ustawy o VAT).
Fakt 1: Nowe sposoby potwierdzania stawek VAT
Zwracamy również uwagę, że od 1 lipca 2020 r. w celu potwierdzenia właściwej stawki VAT, a przy okazji klasyfikacji statystycznej CN / PKWiU 2015 nie będzie już możliwe uzyskanie interpretacji indywidualnej, jak również opinie statystyczne GUS staną się niewystarczające. Aby więc potwierdzić stosowanie stawki obniżonej w oparciu o przepisy obowiązujące od 1 lipca 2020 r. konieczne będzie wystąpienie z wnioskiem o wiążącą informację stawkową (WIS).
Z wnioskiem o WIS można wystąpić już teraz, choć będzie on dotyczył stanu prawnego obowiązującego od 1 lipca 2020 r. Natomiast w stanach prawnych sprzed tego dnia w dalszym ciągu można korzystać z otrzymanych interpretacji indywidualnych i opinii GUS.
Warto już rozważyć przygotowanie takiego wniosku, jeśli planuje się dalszą sprzedaż maseczek, rękawiczek i środków dezynfekcyjnych po 1 lipca 2020 r. W świetle przewidywań o potencjalnie możliwej kolejnej fali epidemii COVID-19 wydaje się, że niektórzy przedsiębiorcy nie wycofają tych towarów ze swojego asortymentu.
Polecamy: Instrukcje VAT
Polecamy: Biuletyn VAT
Fakt 2: Skutki zastosowania niewłaściwej stawki VAT dla sprzedawcy
W przypadku, gdy podmiot dokonuje dostaw maseczek, rękawiczek lub płynów dezynfekujących z zastosowaniem stawki 8% VAT, mimo iż nie spełnia warunków do jej zastosowania, np. maseczki nie są wyrobem medycznym, rękawiczki nie są chirurgiczne, płynu dezynfekujące nie zostały wpisane do rejestru produktów biobójczych, zaniża podatek należny, przez co mogą go spotkać negatywne konsekwencje podatkowe. Wiążą się one z powstaniem zaległości podatkowej w wysokości różnicy między podatkiem, który byłby należny przy zastosowaniu stawki 23% a wynikającym z zastosowania stawki obniżonej. Zaległość podatkowa oznacza również konieczność ich uiszczenia wraz z odsetkami podatkowymi (obecnie w stawce podstawowej 8% w skali roku).
Ponadto, ponieważ ma miejsce wykazanie w deklaracji VAT kwoty zobowiązania podatkowej niższe od należnej, organy podatkowe mogą nałożyć w drodze decyzji dodatkowe zobowiązanie podatkowe (tzw. sankcję VAT) w wysokości odpowiadającej 30% kwoty zaniżenia zobowiązania podatkowego (art. 112b ust. 1 pkt 1 ustawy o VAT). Co więcej, w niektórych przypadkach podatnik powinien liczyć z poniesieniem odpowiedzialności karnej skarbowej mogącej wyniknąć z zaniżenia podatku.
Zarówno jednak sankcji VAT jak i odpowiedzialności karnej skarbowej można uniknąć składając korektę deklaracji podatkowej oraz uiszczając zaległy podatek wraz z odsetkami za zwłokę. Wskazane byłoby również wystawienie faktur korygujących in plus zwiększających kwotę VAT, choć w niektórych sytuacjach posłużenie się nimi wymaga uwzględnienia zapisów umownych z kontrahentem np. zastrzeżenie ceny jako brutto uniemożliwia jej podniesienie mimo podwyższenia VAT.
Fakt 3: Stawka 0% VAT możliwa dla niektórych darowizn
Przez okres od 25 marca do 31 sierpnia 2020 r. § 10 Rozporządzenia umożliwia zastosowanie 0% stawki VAT do nieodpłatnej dostawy towarów, której przedmiotem są:
- wyroby medyczne oraz wyroby medyczne do diagnostyki in vitro,
- szkło laboratoryjne i aparatura laboratoryjna,
- produkty lecznicze oraz substancje czynne,
- produkty biobójcze,
- specjalistyczne testy diagnostyczne służące do analizy i wykrywania czynników patogennych w organizmie człowieka, wodzie, powietrzu i glebie,
- niektóre środki ochrony indywidualnej: maski, osłony/szyby ochronne na twarz, gogle, okulary ochronne, kombinezony, ochraniacze na buty, czepki i rękawice.
Dla zastosowania stawki zerowej konieczne jest spełnienie warunki co do celu przekazania, jakim mogą być cele związane ze zwalczaniem zakażenia, zapobieganiem rozprzestrzenianiu się, profilaktyką oraz zwalczaniem skutków choroby zakaźnej wywołanej wirusem SARS-CoV-2. Ponadto, otrzymującej te towary mogą być wyłącznie:
- Agencja Rezerw Materiałowych - na realizację zadań ustawowych,
- Centralna Bazy Rezerw Sanitarno-Przeciwepidemicznych - na realizację zadań statutowych,
- podmiotów wykonujących działalność leczniczą wpisanych do wykazu podmiotów udzielających świadczeń opieki zdrowotnej w związku z przeciwdziałaniem COVID-19,
- domów dla matek z małoletnimi dziećmi i kobiet w ciąży, noclegowni, schronisk dla osób bezdomnych w tym z usługami opiekuńczymi, ośrodków wsparcia, rodzinnych domów pomocy oraz domów pomocy społecznej.
Dodatkowym warunkiem stosowania stawki 0% VAT jest zawarcie pisemnej umowy darowizny między przekazującym towary a podmiotem obdarowanym. Musi z niej wynikać, że dostarczane towary będą wykorzystane na cele związane ze zwalczaniem COVID-19.
Mit 4: Zła stawka to problem z odliczeniem VAT
Można niekiedy zetknąć się z opinią, że jeśli sprzedawca zastosuje zbyt niską stawkę VAT np. 5% zamiast 23%, to nabywcy nie będzie przysługiwało prawo do odliczenia podatku naliczonego z faktur z zaniżonymi stawkami. Zwracamy jednak uwagę, że pogląd taki jest nieprawidłowy i nie znajduje oparcia w przepisach, ponieważ lista sytuacji w których może zostać zakwestionowane prawo do odliczenia stanowi katalog zamknięty. Są one w większości wskazane w art. 88 ustawy o VAT. O ile więc transakcja rzeczywiście miała miejsce, faktura nie została wystawiona przez podmiot nieistniejący, a transakcja nie byłą pozorna tudzież dotknięta sankcją nieważności – prawo do odliczenia nie może być kwestionowane. Jest ono bowiem podstawowym uprawnieniem podatnika VAT w każdej sytuacji, gdy dokonuje on zakupów związanych z jego sprzedażą opodatkowaną (art. 86 ust. 1 ustawy o VAT).
Mit 5: „przefakturowanie” to czysty zysk
W związku z wykreowaniem wysokiego popytu na zakup maseczek, rękawiczek i płynów dezynfekujących, przestrzegamy przed pozornie atrakcyjnymi ofertami „udziału” w łańcuchu transakcji, które polegają na wielokrotnej sprzedaży towarów, zmieniającej właściciela bez ich przemieszczania między kontrahentami. Takie okoliczności transakcji i wymaganie jedynie wystawienia faktury sprzedaży pod dyktando organizatorów takich transakcji na rzecz nieznanych wcześniej kontrahentów może oznaczać udział w tzw. karuzeli podatkowej.
Dotychczasowa praktyka postępowań podatkowych w sprawach, w których wystąpiło podejrzenie istnienia karuzeli podatkowej wskazuje na to, że może być kwestionowane zarówno prawo do odliczenia, jak również zarzucona może być fikcyjność sprzedaży. Oznaczać to może z jednej strony brak prawa do odliczenia VAT, a z drugiej konieczność uiszczenia podatku należnego w trybie przepisów o tzw. pustych fakturach (art. 108 ustawy o VAT).
Ewentualne możliwości obrony podatnika w takich sytuacjach są ograniczone, ponieważ wymagają wykazania braku świadomego udziału w oszustwie oraz zachowania należytej staranności w weryfikacji kontrahentów.
Polecamy: Przedsiębiorca w kryzysie (PDF)
Polecamy: Tarcza antykryzysowa – Podatki i prawo gospodarcze. Pakiet 5 ebooków
Promocja: INFORLEX Twój Biznes Jak w praktyce korzystać z tarczy antykryzysowej Zamów już od 98 zł
Mit 6: bony rozliczę później
Niektórzy przedsiębiorcy, w szczególności z branży gastronomicznej rozpoczęli sprzedaż bonów na swoje usługi, które będzie można zrealizować po wznowieniu przez nich działalności. Natomiast w odniesieniu do niektórych branż zasady wydawania voucherów zostały wprost uregulowane w ustawie z dnia 2 marca 2020 r. o szczególnych rozwiązaniach związanych z zapobieganiem, przeciwdziałaniem i zwalczaniem COVID-19, innych chorób zakaźnych oraz wywołanych nimi sytuacji kryzysowych (Dz. U. z 2020 r. poz. 374, dalej: ustawa antycovidowa).
Pierwsza z tych sytuacji została uregulowana w art. 15k ustawy antycovidowej, który wskazuje, że w odstąpienia przez podróżnego o odstąpieniu od umowy o organizację imprezy turystycznej lub rozwiązaniu umowy przez organizatora turystyki, jeśli miało związek z epidemią COVID-19, możliwe jest wydanie vouchera zamiast zwrotu pieniędzy. Wydanie vouchera wymaga wyrażenia zgody przez podróżnego. Natomiast sam voucher ma uprawniać do udziału w przyszłych imprezach turystycznych danego organizatora w ciągu roku od dnia, w którym miała się odbyć impreza turystyczna.
Druga zgodnie z art. 15 zp ustawy antycovidowej sytuacja dotyczy:
- organizatorów wystaw i kongresów,
- podmiotów udostępniających pomieszczenia i powierzchnie na imprezy targowe, szkolenia, konferencje, egzaminy,
- podmiotów prowadzących działalność kulturalną, rozrywkową, rekreacyjną i sportową lub organizujący wystawy tematyczne lub imprezy plenerowe,
- hoteli oraz rolników świadczących usługi hotelarskie (agroturystyka).
Również w tej sytuacji, jeśli rozwiązanie umowy z klientem pozostanie w bezpośrednim związku z negatywnymi skutkami COVID-19, możliwe jest wydanie vouchera zamiast zwrotu pieniędzy. Wydanie vouchera wymaga wyrażenia zgody oraz uprawnia go do udziału w przyszłych wydarzeniach w obszarze działalności przedsiębiorcy w ciągu roku od dnia, w którym miało się odbyć wydarzenie, za które zapłacił.
Należy w tym miejscu wskazać, że art. 2 pkt 41 ustawy o VAT definiuje bon jako instrument, z którym wiąże się obowiązek jego przyjęcia jako wynagrodzenia lub części wynagrodzenia za dostawę towarów lub świadczenie usług, w przypadku którego towary, które mają zostać dostarczone, lub usługi, które mają zostać wykonane, lub tożsamość potencjalnych dostawców lub usługodawców są wskazane w samym instrumencie lub ewentualnie w powiązanej z nim dokumentacji (np. regulaminie).
Dla potrzeb VAT wyróżnia się dwa rodzaje bonów, a każdy z nich wywołuje innego rodzaju skutki podatkowe.
Bony jednego przeznaczenia występują w sytuacji, gdy miejsce dostawy lub świadczenia jest znane oraz kwota należnego podatku z tytułu tych transakcji jest znana w momencie emisji tego bonu. Przykładem może być bon na nocleg w hotelu. Zgodnie z art. 8a ust. 1 i art. 19a ust. 1a ustawy o VAT opodatkowany jest transfer bonu jednego przeznaczenia. Transfer bonu oznacza zarówno jego emisję (pierwsze wprowadzenie do obrotu) oraz każde przekazanie tego bonu po jego emisji (art. 2 pkt 42 i 45 ustawy o VAT). Regulacja ta skutkuje opodatkowaniem bonu już w momencie jego wydania klientowi.
Z kolei bony różnego przeznaczenia są opodatkowane dopiero w momencie ich faktycznej realizacji, a ich transfery między pośrednikami nie są opodatkowane (art. 8b ust. 1 ustawy o VAT). Przeważnie bony różnego przeznaczenia charakteryzują się tym, że uprawniają do otrzymania świadczeń podlegających opodatkowaniu różnymi stawkami VAT. Przykładem będzie voucher uprawniający do wstępu na targi w Polsce (23%) oraz na posiłek w trakcie ich trwania (8%).
Podatnicy wydający klientom bony (vouchery) powinny więc przeanalizować ich skutki podatkowe, ponieważ jeśli spełnią warunki do uznania za bony jednego przeznaczenia, to powstanie konieczność opodatkowania ich VAT już w momencie przekazania,
Potencjalne kontrole w przyszłości
Biorąc pod uwagę, że stosowanie obniżonych stawek VAT wiąże się z koniecznością spełnienia dodatkowych warunków, naszym zdaniem przedsiębiorcy sprzedający towary na które popyt wzrósł w związku z epidemią COVID-19 powinni liczyć się ze zwiększonym ryzykiem wytypowania ich do kontroli podatkowej. Podobna sytuacja może mieć miejsce w stosunku do tych podatników, którzy postanowili skorzystać z możliwości wydania voucherów w trybie art. 15k i art. 15 zp ustawy antycovidowej – w tej sytuacji organy podatkowe mogą sprawdzić prawidłowość stosowania przepisów o bonach.
Oczywiście do części kontroli można się przygotować gromadząc opisane wcześniej przez nas dokumenty wykazujące prawo do stosowania stawek obniżonych, np. otrzymanych od dostawców, czy też wydruków z rejestru produktów biobójczych. Czasami wskazane będzie uzyskanie opinii klasyfikacyjnej GUS. W razie braku możliwości zgromadzenia dowodów na potwierdzenie prawa do stosowania stawki 8% niektórym podatnikom może pozostać jedynie złożenie korekt deklaracji i dopłacenie zaległego podatku.
Ponadto, podatnicy, którzy zamierzają kontynuować np. sprzedaż płynów dezynfekcyjnych po 1 lipca 2020 r. mogą również rozważyć uzyskanie wiążącej informacji stawkowej w celu potwierdzenia prawa do stosowania stawki obniżonej po zmianie przepisów.
Aleksandra Woś, doradca podatkowy
Marek Przybylski, doradca podatkowy