Zgodnie z zaproponowaną definicją przez tereny budowlane rozumieć należy grunty, przeznaczone pod zabudowę zgodnie z miejscowym planem zagospodarowania przestrzennego, a w przypadku jego braku zgodnie z decyzją o warunkach zabudowy i zagospodarowania terenu (o ile taka została wydana).
Zgodnie z ustawą z dnia 27 marca 2003 r. o planowaniu i zagospodarowaniu przestrzennym (Dz. U. Nr 80, poz. 717, z późn. zm.) w przypadku braku miejscowego planu zagospodarowania przestrzennego określenie sposobów zagospodarowania i warunków zabudowy terenu następuje w drodze decyzji o warunkach zabudowy i zagospodarowania terenu, przy czym:
1) lokalizację inwestycji celu publicznego ustala się w drodze decyzji o lokalizacji inwestycji celu publicznego;
2) sposób zagospodarowania terenu i warunki zabudowy dla innych inwestycji ustala się w drodze decyzji o warunkach zabudowy.
Stąd decyzja o warunkach zabudowy i zagospodarowania terenu, o której mowa w projektowanej definicji, w zależności od rodzaju inwestycji, będzie dotyczyła decyzji o lokalizacji celu publicznego lub decyzji o warunkach zabudowy.
Po konsultacjach społecznych Ministerstwo Finansów zrezygnowało w projekcie z 10 sierpnia 2012 r. z proponowanego w projekcie z 25 maja 2012 r. zapisu, że gdy w momencie dostawy nie będzie uchwalony plan oraz nie wydano ww. decyzji - decydujące znaczenie będzie miało studium uwarunkowań i kierunków zagospodarowania przestrzennego gminy. Studium to nie będzie miało zatem znaczenia w tym zakresie.
Projektowane przepisy mają na celu dostosowanie do art. 12 ust. 3 dyrektywy 2006/112/WE, zgodnie z którym państwo członkowskie powinno określić grunt uznawany przez nie za teren budowlany, a także usunięcie rozbieżności pomiędzy organami podatkowymi a sądami administracyjnymi.
VAT 2013 - prezenty o małej wartości i próbki
VAT 2013 - nowelizacja ustawy o VAT, stawki VAT
Od 2013 roku będzie można wystawiać faktury uproszczone
W tej kwestii wypowiedział się m.in. Naczelny Sąd Administracyjny w składzie siedmiu sędziów w wyroku z dnia 17 stycznia 2011 r. sygn. akt I FPS 8/10).
Definicja ta umożliwi m.in. prawidłowe stosowanie zwolnienia od podatku, o którym mowa w art. 43 ust. 1 pkt 9 ustawy o VAT, w przypadku dostawy tych terenów.
Powyższa regulacja stanowi implementację art. 135 ust. 1 lit. k dyrektywy 2006/112/WE, zgodnie z którym państwa członkowskie zwalniają z VAT dostawy terenów niezabudowanych, inne niż dostawy terenów budowlanych, o których mowa w art. 12 ust. 1 lit. b dyrektywy.
Zgodnie natomiast z art. 12 ust. 3 dyrektywy „teren budowlany” oznacza każdy grunt nieuzbrojony lub uzbrojony, uznawany za teren budowlany przez państwa członkowskie.
Które usługi kulturalne są zwolnione z VAT?
Które usługi medyczne są zwolnione z VAT?
Zmiana ta pociąga za sobą konieczność nadania nowego brzmienia art. 43 ust. 1 pkt 9 ustawy o VAT, zgodnie z którym zwolnieniu z VAT podlegałaby dostawa terenów niezbudowanych innych niż tereny budowlane (w związku z dodaną w art. 2 definicją terenów budowlanych pominięto w przepisie tereny przeznaczone pod zabudowę, gdyż są one objęte już tą definicją).
Analogiczną zmianę (tj. pominięcie terenów przeznaczonych pod zabudowę) należy również wprowadzić w art. 113 ust. 13 pkt 1 lit. d w brzmieniu nadanym projektowaną ustawą.
Źródło: Projekt z 25 maja 2012 r. oraz projekt z 10 sierpnia 2012 r. ustawy o zmianie ustawy o podatku od towarów i usług oraz o zmianie niektórych innych ustaw.