Podatek u źródła 2019 – poradnik

Pobór podatku u źródła po przekroczeniu limitu 2 mln zł

Od 1 stycznia 2019 r. co do zasady ograniczeniu w zakresie możliwości niepobrania podatku u źródła (tj. brak zastosowania zwolnień lub preferencyjnego opodatkowania na podstawie przepisów szczególnych lub umów o unikaniu podwójnego opodatkowania) podlegają wypłaty należności dokonane w 2019 r. na rzecz tego samego podatnika w wysokości przekraczającej w ciągu roku podatkowego płatnika kwotę 2 mln. zł. Jeżeli rok podatkowy płatnika jest dłuższy albo krótszy niż 12 miesięcy, limit oblicza się jako iloczyn 1/12 kwoty 2 000 000 zł i liczby rozpoczętych miesięcy roku podatkowego.

To oznacza, że po przekroczeniu powyższego limitu (liczonego dla wszystkich tytułów objętych podatkiem u źródła – np. należności licencyjne, usługi niematerialne, dywidendy), od ów nadwyżki płatnik ma obowiązek obliczyć, pobrać oraz wpłacić podatek stosując stawki określone w przepisach krajowych. Wypłata, która powoduje przekroczenie limitu podlegać będzie natomiast dwóm sposobom rozliczania podatku u źródła.

Powyższe ograniczenie nie będzie miało zastosowania w przypadku:

• złożenia przez płatnika oświadczenia, w którym potwierdzi on iż:
  • posiada dokumenty wymagane przez przepisy prawa podatkowego do zastosowania preferencyjnych zasad opodatkowania (obniżonej stawki podatku, zwolnienia lub niepobrania podatku), wynikających z przepisów szczególnych lub umów o unikaniu podwójnego opodatkowania,
  • po przeprowadzenia z należytą starannością weryfikacji, nie posiada on wiedzy uzasadniającej przypuszczenie, że istnieją okoliczności wykluczające możliwość zastosowania regulacji zmniejszających zobowiązanie podatkowe;
• uzyskania przez płatnika opinii o stosowaniu zwolnienia z poboru podatku u źródła od wypłat dokonywanych tytułem należności licencyjnych, odsetek oraz dywidend.

Oświadczenie płatnika:

• oświadczenie składane jest przez kierownika jednostki w rozumieniu ustawy o rachunkowości, z podaniem pełnionej przez ten podmiot funkcji; jeżeli jest to kilka osób – każda z nich musi złożyć oświadczenie;
• brak możliwości złożenia oświadczenia przez pełnomocnika;
• oświadczenie składane jest w formie elektronicznej;
• oświadczenie musi zostać złożone najpóźniej w dniu dokonania wypłaty należności;

W przypadku gdy płatnik po złożeniu przedmiotowego oświadczenia nadal będzie dokonywał na rzecz podatnika, którego ów oświadczenie dotyczy, dalszych płatności objętych podatkiem u źródła, płatnik taki będzie uprawniony do niestosowanie ograniczeń w zakresie tego podatku do momentu upływu drugiego miesiąca następującego po miesiącu, w którym oświadczenie zostało złożone.

W sytuacji zaś dokonywania dalszych wypłat w ww. okresie dwóch miesięcy – po jego upływie, w terminie 7 dni, należy złożyć kolejne oświadczenie.

Opinia o stosowaniu zwolnienia z poboru podatku u źródła:

• opinia dotyczy wyłącznie tzw. należności licencyjnych, odsetek oraz dywidend;
• opinia wydawana jest na wniosek podatnika lub płatnika, składany w formie elektronicznej;
• opłata od wniosku o wydanie opinii wynosi 2.000 zł;
• termin wydania opinii – opinia wydawana jest bez zbędnej zwłoki, nie później jednak niż w terminie 6 miesięcy;
• opinię można stosować:
  • w okresie 36 miesięcy od jej wydania,
  • do końca miesiąca następującego po miesiącu, w którym upłynął termin (14 dni) na poinformowanie o zmianie okoliczności mogących mieć wpływ na zastosowanie zwolnienia, a jeżeli organ podatkowy nie został o tym poinformowany – do dnia, w którym przestały być spełnione warunki do zastosowania zwolnienia; podatnik o zmianie okoliczności musi również poinformować płatnika;
• opinii nie można zastosować, jeżeli z informacji posiadanej przez płatnika, w tym z dokumentu, w szczególności z faktury lub z umowy, wynika, że podatnik, którego dotyczy opinia, nie spełnia warunków do zastosowania zwolnienia lub rzeczywisty stan faktyczny jest inny niż przedstawiony w opinii.

Wybór, czy wystąpić o opinię, czy może złożyć oświadczenie, zależy od przyjętych między stronami transakcji relacji biznesowych oraz rodzaju wypłacanych należności, a także od oceny pewnego ryzyka biznesowego.

Co ważne, niezależnie od wartości płatności, znowelizowane przepisy wprowadzają obowiązek dochowania należytej staranności przy weryfikacji przez płatnika warunków zastosowania stawki obniżonej lub zwolnienia z podatku uregulowanych w odrębnych przepisach. Przy ocenie dochowania należytej staranności uwzględnia się charakter oraz skalę działalności prowadzonej przez płatnika.

Wraz z nowymi regulacjami w zakresie poboru podatku u źródła, wprowadzona została zasada domniemania przekroczenia limitu, zgodnie z którą, w sytuacji gdy nie jest możliwe ustalenie wysokości należności wypłaconych na rzecz tego samego podatnika, domniemywa się, że przekroczyła ona kwotę limitu. Stąd też, treść nowych przepisów postuluje do płatników o dochowanie należytej staranności przy weryfikacji warunków zastosowania obniżonej stawki podatku albo zwolnienia lub warunków niepobrania podatku, wynikających z przepisów prawa podatkowego.

Płatnik, który zgodnie ze znowelizowanymi przepisami pobrał podatek u źródła od nadwyżki ponad 2 mln. zł według stawek krajowych, może następnie wnioskować o zwrot tego podatku.

Wniosek o zwrot podatku

Wnioskować o ów zwrot mogą:

• podatnik (w tym nierezydent), który w związku z uzyskaniem należności, od której został pobrany podatek, osiąga przychód podlegający opodatkowaniu podatkowi CIT;
• płatnik, jeżeli wpłacił podatek z własnych środków i poniósł ekonomiczny ciężar podatku.

Wniosek zawiera oświadczenie co do zgodności z prawdą faktów przedstawionych we wniosku oraz co do zgodności z oryginałem dokumentacji załączonej do wniosku. Obowiązek złożenia oświadczenia istnieje także na dalszym etapie postępowania w odniesieniu do przedstawianych kolejnych faktów oraz przekazywanej uzupełniającej dokumentacji. Do wniosku dołącza się także dokumentację pozwalającą na ustalenie jego zasadności.

Wniosek należy złożyć w postaci elektronicznej.

Zwrot podatku następuje w drodze decyzji, chyba, że wniosek o jego zwrot nie budzi wątpliwości.

Zwrot podatku następuje bez zbędnej zwłoki, nie później jednak niż w terminie 6 miesięcy, przy czym przepisy przewidują możliwość przedłużenia tego terminu (w przypadku gdy posiadane informacje wskazują na wysokie prawdopodobieństwo niezasadności zwrotu).

Polecamy: INFORLEX Księgowość

Polecamy: INFORLEX Ekspert

Możliwość posługiwania się kopią certyfikatu rezydencji

Wprowadzenie od 2019 r. możliwości udokumentowania miejsca siedziby podatnika dla celów podatkowych kopią certyfikatu rezydencji niewątpliwie powinna ucieszyć płatników i podatników.

Takie uproszczenie będzie miało jednak zastosowanie wyłącznie do tzw. usług niematerialnych (m.in. usługi prawne, doradcze, księgowe), jeżeli:

• kwota wypłacanych na rzecz tego samego podmiotu należności nie przekracza 10 000 zł w roku kalendarzowym, a

• informacje wynikające z przedłożonej kopii certyfikatu rezydencji nie budzą uzasadnionych wątpliwości co do zgodności ze stanem faktycznym.

Zmiana definicji rzeczywistego właściciela należności

Aby móc zastosować preferencyjne warunki opodatkowania wypłacanych należności, odbiorca płatności musi być ich rzeczywistym właścicielem. Od 1 stycznia 2019 r. zmianie uległa również dotychczasowa definicja rzeczywistego właściciela należności, którym jest podmiot, spełniający łącznie następujące warunki:

• otrzymuje należność dla własnej korzyści, w tym decyduje samodzielnie o jej przeznaczeniu i ponosi ryzyko ekonomiczne związane z utratą tej należności lub jej części;
• nie jest pośrednikiem, przedstawicielem, powiernikiem lub innym podmiotem zobowiązanym prawnie lub faktycznie do przekazania całości lub części należności innemu podmiotowi;
• prowadzi rzeczywistą działalność gospodarczą w kraju siedziby, jeżeli należności uzyskiwane są w związku z prowadzoną działalnością gospodarczą.

Rozporządzenie MF w sprawie wyłączenia lub czasowego ograniczenia stosowania niektórych przepisów w zakresie podatku u źródła

Zgodnie z treścią Rozporządzenia Ministra Finansów z dnia 31 grudnia 2018 r., stosowanie znowelizowanych przepisów w zakresie podatku u źródła zostało w pewnych przypadkach wyłączone lub odroczone w czasie. Rozporządzenie przewiduje bowiem m.in.: czasowe (tj. do 30 czerwca 2019 r.) wyłączenie obowiązku poboru podatku u źródła po przekroczeniu limitu 2 mln. zł wg stawki krajowej m.in. od wypłat należności dokonywanych na rzecz polskich rezydentów podatkowych z tytułu dywidend i innych przychodów (dochodów) z udziału w zyskach osób prawnych.

Czasowe wyłączenie stosowania nowych przepisów (np. w odniesieniu do dywidend) nie oznacza jednak, że próg 2 mln. zł będzie miał zastosowanie wyłącznie do płatności dokonanych w drugim półroczu 2019 r. Monitorując zatem przekroczenie ww. progu płatności dokonanych na rzecz tego samego podatnika, płatnicy będą zobligowani do uwzględniania w analizie również wypłat należności dokonanych w pierwszym półroczu 2019 r. (tj. bez względu na fakt, iż w tym okresie korzystały one z czasowego odroczenia w stosowaniu).

Co istotne, pomimo odroczenia w czasie stosowania części znowelizowanych przepisów, od 1 stycznia 2019 r. płatnicy mają obowiązek weryfikacji, czy odbiorca należności jest ich rzeczywistym właścicielem, dochowując jednocześnie należytej staranności.

Podstawa prawna:

- art. 26, 26b, 28b ustawy z dnia 15 lutego 1992 r. o podatku dochodowym od osób prawnych (t.j. Dz. U. z 2018 r., poz. 1036 z późń.zm.)

- Rozporządzenie Ministra Finansów z dnia 31 grudnia 2018 r. w sprawie wyłączenia lub ograniczenia stosowania art. 26 ust. 2e ustawy o podatku dochodowym od osób prawnych

Autor:

Magdalena Chodorek, konsultant ds. podatków
m.chodorek@impel.pl

Business Tax Professionals sp. z o.o. sp. k.

Grupa Impel