Poruszając problematykę związaną z środkami trwałymi, na które podatnik otrzymał dotację, należy w pierwszej kolejności wskazać, że środki otrzymywane jako dotacja na pokrycie kosztów albo zwrot wydatków związanych z zakupem środków trwałych, co do zasady, stanowią przychód w momencie otrzymania, w oparciu o art. 12 ust. 1 pkt 1 ustawy o podatku dochodowym od osób prawnych (dalej jako ustawa o CIT). Niemiej jednak, co do zasady, przychód ten może jednak podlegać zwolnieniu z opodatkowania.
Stosownie bowiem do art. 17 ust. 1 pkt 21 ustawy o CIT, wolne od podatku są dotacje, subwencje, dopłaty i inne nieodpłatne świadczenia, z zastrzeżeniem pkt 14a, otrzymane na pokrycie kosztów albo jako zwrot wydatków związanych z otrzymaniem, zakupem albo wytworzeniem we własnym zakresie środków trwałych lub wartości niematerialnych i prawnych, od których dokonuje się odpisów amortyzacyjnych zgodnie z art. 16a-16m tej ustawy. Oznacza to, że podatnik który otrzymał pomoc finansową na zakup (lub otrzymał zwrot kosztów) środka trwałego (przy założeniu, że zakupiony środek trwały jest amortyzowany zgodnie z art. 16a-16, ustawy o CIT), może skorzystać ze zwolnienia na podstawie przywołanego powyżej przepisu.
Odnosząc się natomiast do rozliczenia sprzedaży środka trwałego sfinansowanego lub współfinansowanego dotacją – w przypadku gdy nie został on w pełni zamortyzowany należy odnieść się do przepisu art. 16 ust 1 pkt 1 lit. b ustawy o CIT, zgodnie z którym nie uważa się za koszty uzyskania przychodów wydatków na nabycie środków trwałych. Wydatki te, zaktualizowane zgodnie z odrębnymi przepisami, pomniejszone o sumę odpisów amortyzacyjnych, o których mowa w art. 16h ust. 1 pkt 1, są jednak kosztem uzyskania przychodów, w przypadku odpłatnego zbycia tych środków trwałych, bez względu na czas ich poniesienia.
Z powyższego przepisu wynika, że w przypadku, gdy sprzedaży podlega nie do końca zamortyzowany środek trwały, jego niezamortyzowana cześć wartości początkowej, co do zasady, będzie stanowiła koszt podatkowy, przy czym reguła ta dotyczy również środków trwałych, których zakup został sfinansowany dotacją, co zostało potwierdzone w utrwalonej praktyce interpretacyjnej organów podatkowych, zapoczątkowanej wydaniem przez Ministra Finansów interpretacji indywidualnej z 16.09.2016 r. (znak: DD9/033/491/JQP/SKT/2014/RD-70333).
Kosztem uzyskania przychodów ze sprzedaży środka trwałego sfinansowanego z dotacji, będzie zatem wartość, która odpowiada wydatkom poniesionym na jego zakup (niezależnie od źródła finansowania zakupu), tj. wartość początkowa wynikająca z ewidencji środków trwałych, pomniejszona o sumę dokonanych odpisów amortyzacyjnych, obejmującą zarówno odpisy zaliczone do kosztów uzyskania przychodów, jak i odpisy amortyzacyjne niestanowiące kosztów uzyskania przychodów, stosownie do art. 16 ust. 1 pkt 48 ustawy o CIT – przepis ten stanowi, że nie uważa się za koszty uzyskania przychodów odpisów amortyzacyjnych, od tej części ich wartości, która odpowiada poniesionym wydatkom na nabycie lub wytworzenie we własnym zakresie tych środków lub wartości niematerialnych i prawnych, odliczonym od podstawy opodatkowania podatkiem dochodowym albo zwróconym podatnikowi w jakiejkolwiek formie (zob. interpretację indywidualną Dyrektora Krajowej Informacji Skarbowej z 18.04.2017 r., znak: 1061-IPTPB1.4511.134.2017.1.RK; z 25.04.2018 r., znak: 0113-KDIPT2-3.4011.109.2018.2DS; z 1.08.2018 r., znak: 0113-KDIPT2-1.4011.296.2018.2.DJD; z 11.09.2018 r., znak: 0111-KDIB1-1.4010.284.2018.1.SG; z 5.11.2018 r., znak: 0111-KDIB1-3.4010.444.2018.1.MST; z 27.06.2019 r., znak: 0111-KDIB2-1.4010.275.2019.1.AR; z 24.01.2020 r., znak: 0111-KDIB1-1.4010.542.2019.1.AB).
Tym samym, kosztem uzyskania przychodów jest cała niezamortyzowana wartość środka trwałego (również w części sfinansowanej dotacją). Oznacza to, że przychód uzyskany ze sprzedaży takiego środka trwałego, co do zasady, należy pomniejszyć o jego niezamortyzowaną wartość.
Przemysław Szwed, konsultant podatkowy w ECDP TAX Żuk Komorniczak i Wspólnicy sp. k.
Polecamy: CIT 2020. Komentarz