Ustawa z dnia 7 lipca 2017 r. o zmianie ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych oraz ustawy o podatku dochodowym od osób prawnych (Dz.U. rok 2017, poz. 1448) weszła w życie 12 sierpnia br.
Nakłady szybciej pójdą w koszty
Nowelizacja wprowadza zmiany w ustawie z dnia 26 lipca 1991 r. o podatku dochodowym od osób fizycznych (PIT) oraz ustawie z dnia 15 lutego 1992 r. o podatku dochodowym od osób prawnych (CIT). Głównym celem zmian jest stworzenie mechanizmu pozwalającego na stymulację inwestycji dokonywanych przez przedsiębiorców. Ta tzw. ustawa o robotyzacji wprowadza nowe rozwiązania w zakresie możliwości jednorazowego rozliczenia nakładów na wybrane środki trwałe do wskazanego limitu (przy jednoczesnym minimalnym nakładzie inwestycji) oraz bezpośredniego zaliczenia do kosztów uzyskania przychodów zaliczek na takie nabycie środków trwałych.
Ustawa wprowadza mechanizm jednorazowego rozliczania nakładów inwestycyjnych do kwoty 100 000 zł rocznie, przez ich uwzględnienie w kosztach uzyskania przychodów w wyniku dokonanych odpisów amortyzacyjnych. Po zmianach podatnicy prowadzący działalność gospodarczą mogą dokonywać jednorazowo odpisów amortyzacyjnych od wartości początkowej nabytych fabrycznie nowych środków trwałych zaliczonych do grupy 3-6 i 8 Klasyfikacji Środków Trwałych w roku podatkowym, w którym środki te zostały wprowadzone do ewidencji środków trwałych oraz wartości niematerialnych i prawnych, do wartości nieprzekraczającej w roku podatkowym kwoty 100 000 zł. Mechanizm przyspieszonej amortyzacji będzie miał zastosowanie pod warunkiem, że wartość początkowa jednego środka trwałego nabytego w roku podatkowym wynosi co najmniej 10 000 zł lub łączna wartość początkowa co najmniej dwóch środków trwałych nabytych w roku podatkowym wynosi co najmniej 10 000 zł, a wartość początkowa każdego z nich nie przekracza 3 500 zł.
Podatnicy PIT i CIT mogą więc dokonywać jednorazowo odpisów amortyzacyjnych w przypadku nabycia fabrycznie nowych maszyn i urządzeń (poza możliwością takiego odliczenia pozostają nieruchomości i środki transportu). Według bowiem tej klasyfikacji wyodrębnia się na pierwszym szczeblu podziału klasyfikacyjnego 10 następujących jednocyfrowych grup środków trwałych:
0 - GRUNTY
1 - BUDYNKI I LOKALE ORAZ SPÓŁDZIELCZE PRAWO DO LOKALU UŻYTKOWEGO I SPÓŁDZIELCZE WŁASNOŚCIOWE PRAWO DO LOKALU MIESZKALNEGO
2 - OBIEKTY INŻYNIERII LĄDOWEJ I WODNEJ
3 - KOTŁY I MASZYNY ENERGETYCZNE
4 - MASZYNY, URZĄDZENIA I APARATY OGÓLNEGO ZASTOSOWANIA
5 - MASZYNY, URZĄDZENIA I APARATY SPECJALISTYCZNE
6 - URZĄDZENIA TECHNICZNE
7 - ŚRODKI TRANSPORTU
8 - NARZĘDZIA, PRZYRZĄDY, RUCHOMOŚCI I WYPOSAŻENIE, GDZIE INDZIEJ NIESKLASYFIKOWANE
9 - INWENTARZ ŻYWY
Zaliczenie to jest możliwe w roku podatkowym, w którym środki te zostały wprowadzone do ewidencji środków trwałych oraz wartości niematerialnych i prawnych. Wysokość takich odpisów nie może przekroczyć w roku podatkowym kwoty 100 tys. zł, a wartość inwestycji w środek trwały powinna wynosić co najmniej 10 tys. zł. Przepisy dopuszczają uwzględnienie w limicie 10 tys. zł wartości kilku środków trwałych, przy czym wartość każdego z tych środków musi być wyższa niż 3,5 tys. zł.
Znowelizowane przepisy umożliwiają także zaliczenie bezpośrednio do kosztów uzyskania przychodów (do wysokości 100 tys. zł) dokonanych wpłat (zaliczek) na poczet nabycia środków trwałych (z grup 3–6 i 8 Klasyfikacji Środków Trwałych, o wartości co najmniej 10 tys. zł), które zostaną dostarczone w latach kolejnych. Dotychczasowa metoda jednorazowej amortyzacji na to nie pozwalała, co stanowiło barierę inwestycyjną dla najmniejszych przedsiębiorców.
Sprawdź: INFORLEX SUPERPREMIUM
Wskazany w ustawie limit 100 tys. zł obejmuje sumę wpłat zarówno na poczet nabycia środków trwałych (zaliczek), jak i dokonanych odpisów amortyzacyjnych od nabytych środków trwałych (zaliczka zostanie uwzględniona przez pomniejszenie kwoty jednorazowych odpisów amortyzacyjnych). W przypadku spółki niebędącej osobą prawną limit 100 tys. zł odnosi się łącznie do wszystkich wspólników tej spółki. Ustawa określa także zasady pomniejszania kwoty jednorazowego odpisu amortyzacyjnego o wysokość zaliczonej do kosztów uzyskania przychodów wpłaty na poczet nabycia środka trwałego, którego dostawa zostanie wykonana w następnych okresach sprawozdawczych.
Znowelizowane przepisy ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych oraz ustawy o podatku dochodowym od osób prawnych mają zastosowanie do środków trwałych nabytych od dnia 1 stycznia 2017 r. i dokonanych od tego dnia wpłat na poczet nabycia tych środków. Podatnicy podatku dochodowego od osób prawnych, których rok podatkowy jest inny niż kalendarzowy i zakończył się po dniu 31 grudnia 2016 r., a przed dniem wejścia w życie ustawy, stosują przepisy w nowym brzmieniu do środków trwałych nabytych od dnia 1 stycznia 2017 r. i dokonanych od tego dnia wpłat na poczet nabycia tych środków.
"Uprawnienia do skorzystania z nowej ulgi zyskało właśnie ponad 1,3 miliona przedsiębiorców, z czego zdecydowaną większość stanowią małe i średnie firmy finansujące inwestycje głównie ze środków własnych. W ich wypadku taki jednorazowy odpis to realny zastrzyk finansowy zachęcający do inwestowania" - tłumaczyła wiceminister rozwoju Jadwiga Emilewicz.
Szacunki Ministerstwa Rozwoju wskazują, że z programu skorzysta w skali roku ok. 150 tysięcy przedsiębiorstw. Korzyść dla właściciela firmy (podatnika CIT lub 19% PIT), który wykorzysta w danym roku podatkowym odpis w pełnej wysokości, wyniesie nawet 17,7 tys. zł.
"Niski stopień robotyzacji to jedna z kluczowych słabości polskiego sektora MŚP – odpowiada on za 69% zatrudnienia, a posiada tylko 32% maszyn. Jesteśmy przekonani, że wprowadzana właśnie zmiana pozwoli poprawić te proporcje, przyczyniając się do wzrostu produktywności pracy, jakości produktów i konkurencyjności polskich przedsiębiorstw" – wyjaśniła wiceminister rozwoju Jadwiga Emilewicz.
Dotychczasowe prawo przewidywało możliwość skorzystania przez małych podatników (osiągających do 1,2 mln euro przychodu rocznego) z jednorazowej amortyzacji do kwoty 50 tysięcy euro. Wymagało to jednak, w odróżnieniu od nowego rozwiązania, wystąpienia o pomoc de minimis, co w praktyce oznaczało konieczność wypełnienia dodatkowych formularzy, a także podlegało ograniczeniom co do wartości (200 tysięcy euro w ciągu 3 lat). Wykorzystanie limitu pomocy de minimis może zaś np. uniemożliwić przedsiębiorcy skorzystanie z dystrybuowanych w tej formule środków z funduszy UE.
Zakup biletów u zagranicznych przewoźników lotniczych
Zmiany dotyczą też zasad opodatkowania dochodów uzyskiwanych na terytorium Polski przez zagraniczne przedsiębiorstwa żeglugi powietrznej. W wyniku nowelizacji pobór 10% zryczałtowanego podatku z tytułu przychodów uzyskanych na terytorium Polski przez zagraniczne przedsiębiorstwa żeglugi powietrznej jest wyłączony w zakresie przychodów uzyskiwanych z lotniczego rozkładowego przewozu pasażerskiego, skorzystanie z którego wymaga posiadania biletu lotniczego przez pasażera (dochody te będą podlegać opodatkowaniu na ogólnych zasadach).
Autor: A. Jeleńska