Takie stanowisko zajął Dyrektor Izby Skarbowej w Warszawie w interpretacja indywidualna z 17 października 2016 r., sygn. IPPB1/4511-957/16-2/AM.
W rozpatrywanej przez organ podatkowy sprawie podatniczka wskazała, że prowadzi jednoosobową działalność gospodarczą, w ramach której udziela lekcji z języków obcych (angielski, niemiecki, rosyjski). Oprócz indywidualnych spotkań z klientami, tworzy też treści zamieszczane w Internecie: publikuje artykuły na blogu, dotyczące nauki języków obcych, prowadzi swój fanpage na Facebooku oraz wysyła informacje na temat swoich działań do osób zainteresowanych nauką języków obcych, które do tej pory nie były jej klientami.
Zamierza natomiast uruchomić kurs angielskiego online, by dotrzeć do szerszej grupy odbiorców, m. in. do potencjalnych klientów, z którymi obecnie ma kontakt wirtualny. By przedsięwzięcie to odniosło sukces, musi zadbać o dobry marketing kursu. W związku z tym chciałaby przejść szkolenie z zakresu storytellingu, który jest nowoczesną formą prowadzenia marketingu, która poprzez opowiadanie historii związanych z firmą i ciekawą narracją, skutecznie angażuje klienta i na dłużej łączy go z marką.
Podatniczka chciałaby lepiej zapoznać się z tą techniką, by poprzez jej stosowanie zapewnić dalsze sprawne działanie jej firmie. W związku z tym, że buduje markę opartą na jej osobie, bardzo ważne jest, aby przekaz reklamowy był autentyczny, dlatego też nie chce zlecać wykonania usług marketingowych firmie zewnętrznej. Traktuje to jako oszczędność w budżecie firmy. Kurs, którym jest zainteresowana, kosztuje 450 zł, podczas gdy usługi firm marketingowych są dużo droższe, tym bardziej że kurs to wydatek jednorazowy.
Polecamy: Opłaty zaliczane do kosztów podatkowych (PDF)
W związku z powyższym, podatniczka chciała się dowiedzieć, czy w tej sytuacji będzie mogła zaliczyć wydatek związany z odbyciem kursu na temat technik marketingowych, które potencjalnie zwiększą dochody jej firmy i poprawią kontakt z klientami, jako koszt bezpośrednio związany z prowadzoną działalnością. Sama bowiem uważa, że szkolenie z zakresu marketingu jest bezpośrednio związane z zakresem prowadzonej działalności.
Dyrektor warszawskiej izby skarbowej przychylił się do jej stanowiska, udzielając poniższych wyjaśnień.
Zgodnie z art. 22 ust. 1 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych kosztami uzyskania przychodów są koszty poniesione w celu osiągnięcia przychodów lub zachowania albo zabezpieczenia źródła przychodów, z wyjątkiem kosztów wymienionych w art. 23.
Wyrażenie „w celu osiągnięcia przychodu” zawarte we wskazanym przepisie art. 22 ust. 1 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych oznacza, że nie wszystkie wydatki ponoszone przez podatnika w związku z osiąganiem przychodów z tytułu działalności gospodarczej podatnika podlegają odliczeniu od podstawy opodatkowania. Zauważyć należy, iż przez sformułowanie „w celu” należy rozumieć dążenie do osiągnięcia jakiegoś stanu rzeczy (przychodu), a dążenie podatnika ma przymiot „celowości”, jeżeli na podstawie dostępnej wiedzy o związkach przyczynowo-skutkowych można zasadnie uznać, że poniesiony koszt może przynieść oczekiwane następstwo (przychód).
Przez pojęcie „zachować" należy rozumieć „dochować coś w stanie niezmienionym, nienaruszonym, utrzymać”. Natomiast „zabezpieczyć” oznacza „uczynić bezpiecznym, niezagrożonym, dać ochronę”. Można więc przyjąć, że koszty poniesione na zachowanie źródła przychodu to takie, które poniesione zostały, aby przychody z danego źródła przychodów w dalszym ciągu występowały w nienaruszonym stanie oraz aby takie źródło w ogóle dalej istniało. Natomiast jako zabezpieczenie źródła przychodów powinno się przyjmować koszty poniesione na ochronę istniejącego źródła przychodów, które umożliwią dalsze funkcjonowanie źródła. Kosztami podatkowymi są zarówno koszty, które pozostają w bezpośrednim związku przyczynowo - skutkowym z przychodami podatkowymi, jak również koszty pośrednie, których powiązanie z konkretnym przychodem nie jest możliwe, jednak dla prawidłowego funkcjonowania przedsiębiorstwa poniesienie ich jest uzasadnione.
Zatem kosztem uzyskania przychodów nie są wszystkie wydatki, ale tylko takie, które nie są wymienione w art. 23 i których poniesienie pozostaje w związku przyczynowo - skutkowym z uzyskaniem (zwiększeniem) przychodu z danego źródła, bądź też zachowaniem lub zabezpieczeniem źródła przychodów. Jednakże ciężar wskazania owego związku spoczywa na podatniku, który wywodzi z tego określone skutki prawne.
Kosztami uzyskania przychodu są zatem wszelkie racjonalne i gospodarczo uzasadnione wydatki związane z prowadzoną działalnością gospodarczą. Z oceny związku z prowadzoną działalnością winno wynikać, iż poniesiony wydatek obiektywnie może się przyczynić do osiągnięcia przychodów z danego źródła. Aby zatem wydatek mógł być uznany za koszt uzyskania przychodu winien, w myśl powołanego przepisu spełniać łącznie następujące warunki:
- pozostawać w związku przyczynowo - skutkowym z przychodem lub źródłem przychodu i być poniesiony w celu osiągnięcia przychodu lub zachowania albo zabezpieczenia źródła przychodu,
- nie znajdować się na liście kosztów nieuznawanych za koszty uzyskania przychodów, wymienionych w art. 23 ust. 1 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych,
- być właściwie udokumentowany.
Zobacz także: Koszty
Do stwierdzenia, czy wydatek poniesiony przez podatniczkę w związku z udziałem w kursie z zakresu technik marketingowych może zostać zaliczony do kosztów uzyskania przychodów z tytułu prowadzonej przez Nią działalności gospodarczej, istotnym jest ustalenie:
- czy taki wydatek związany jest z podnoszeniem kwalifikacji zawodowych, zdobywaniem wiedzy i umiejętności, które są potrzebne w prowadzonej działalności gospodarczej i które mają z nią związek,
- czy taki wydatek służy tylko podnoszeniu ogólnego poziomu wiedzy i wykształcenia nie związanego z działalnością, a więc który co do zasady ma charakter osobisty.
Ostatecznie Dyrektor Izby Skarbowej w Warszawie uznał, że wydatki poniesione w związku z udziałem podatniczki w kursie z zakresu technik marketingowych, choć trudno je przypisać konkretnym przychodom, to jako mające związek z prowadzoną działalnością gospodarczą, faktycznie poniesione i właściwie udokumentowane mogą stanowić koszty uzyskania przychodów prowadzonej pozarolniczej działalności gospodarczej.
Przy czym, jak podkreślił organ podatkowy, że ciężar wykazania związku poniesionych wydatków z działalnością gospodarczą oraz ich wpływu na wysokość osiągniętych przychodów spoczywa na podatniku, zwłaszcza w sytuacji wystąpienia sporu w tej kwestii.
Komentarz redakcji
Wydatki ponoszone w związku z udziałem w kursie z zakresu technik marketingowych, a konkretnie z zakresu storytellingu, nie zostały wymienione w katalogu zawartym w art. 23 ustawy o podatku od osób fizycznych, czyli nie widnieją na liście kosztów, które nie są uznawane za koszty uzyskania przychodów. W przypadku tych wydatków mamy dodatkowo, zgodnie z interpretacją urzędu, spełnione pozostałe warunki wynikające z ustawy, które pozwalają zaliczyć je do kosztów uzyskania przychodów.
Skończenie takiego kursu, stosowanie do wyjaśnień podatniczki, ma zapewnić dalsze sprawne działanie jej przedsiębiorstwa. Nie został jednak wskazany bezpośredni związek z przychodami, choć ustawa o podatku dochodowym od osób fizycznych definiuje, że kosztami uzyskania przychodów są koszty poniesione w celu osiągnięcia przychodów lub zachowania albo zabezpieczenia źródła przychodów. Sam dyrektor warszawskiej izby skarbowej podkreślił, że ten wydatek na kurs trudno jest przypisać konkretnym przychodom, mimo to przychylił się do stanowiska podatniczki, co należy uznać za stanowisko korzystne dla podatników.