Rozstrzygnięty spór wyłonił się w sprawie podatku od czynności cywilnoprawnych dotyczącej wysokości opodatkowania sprzedaży zorganizowanej części przedsiębiorstwa. Sąd nie zgodził się z przyjmowaną przez organ podatkowy wykładnią art. 7 ust. 3 pkt 1 ustawy o podatku od czynności cywilnoprawnych (ustawa o PCC). Zgodnie z nim podatek pobiera się według najwyższej stawki, jeżeli podatnik przenosząc własność, nie wyodrębnił jej elementów, do których stosuje się różne stawki, od ich łącznej wartości.
W zaskarżonej przez podatnika decyzji organ podatkowy uznał, że wyodrębnienie wartości poszczególnych elementów umowy sprzedaży musi być dokonane w jej treści. W związku z tym, że ich wartość została ujęta w odrębnych dokumentach (bilansie i wycenie), a nie w umowie, organ zastosował najwyższą sankcyjną stawkę podatkową w wysokości 2 proc.
Sąd ocenił działanie organu jako nieprawidłowe. Zwrócił uwagę, że z wykładni językowej art. 7 ust. 3 pkt 1 ustawy o PCC nie wynika obowiązek określenia wartości rzeczy bądź praw stanowiących element zorganizowanej części przedsiębiorstwa w samej umowie. Wystarczające jest wyodrębnienie wartości przez podatnika, np. w bilansie lub wycenie zorganizowanej części przedsiębiorstwa. Wg sądu przyjęta przez organ wykładnia ma charakter wykładni rozszerzającej, co nie powinno mieć miejsca w odniesieniu do przepisów o charakterze sankcyjnym, na płaszczyźnie których wymagana jest wykładnia ścisła i zawężająca. Dodatkowo Sąd podkreślił, że obowiązek wyodrębnienia kierowany jest do podatnika, a nie stron czynności cywilnoprawnej. Czynność wyodrębnienia ma charakter jednostronny, a umowa cywilnoprawna jest czynnością dwustronną.
W konsekwencji WSA we Wrocławiu uchylił decyzję organu podatkowego stwierdzając, że brak wyodrębnienia przez podatnika wartości rzeczy lub praw majątkowych w treści umowy nie stanowi podstawy do zastosowania sankcyjnej stawki PCC, o której mowa w art. 7 ust. 3 pkt 1 ustawy o PCC.
Stanowisko WSA jest istotne dla wszystkich podatników PCC zawierających transakcje sprzedaży przedsiębiorstwa lub inne zbiory rzeczy i praw majątkowych, które ze swojej natury podlegają opodatkowaniu różnymi stawkami PCC. Komentowany wyrok może również wpłynąć pozytywnie na praktykę obrotu gospodarczego, redukując czas oraz koszty związane z zawieraniem tego rodzaju umów cywilnoprawnych. Wyrok WSA we Wrocławiu jest przy tym precedensowy, ponieważ dotychczasowe orzeczenia przychylały się do profiskalnego podejścia. Tym razem, wyrok jest korzystny dla podatnika. Przyjęta przez Sąd wykładnia art. 7 ust. 3 pkt 1 ustawy o PCC będzie miała zatem istotne znaczenie w kontekście sporów podatkowych dotyczących stosowania przez organy sankcyjnej stawki w podatku od czynności cywilnoprawnych.
Pełnomocnikami w sprawie byli:
Marek Gizicki, adwokat, Partner, Lider Zespołu Postępowań Spornych w Deloitte oraz
Jakub Pachecka, doradca podatkowy, Menedżer w Zespole Postępowań Spornych w Deloitte
Polecamy: Prenumerata elektroniczna Dziennika Gazety Prawnej KUP TERAZ!
Polecamy: INFORLEX Biznes