Przekazanie odpisu obowiązkowe

Pracodawcy muszą pamiętać, że wysokość odpisów jest niezależna od ich sytuacji finansowej oraz wysokości średniej płacy w firmie lub wynagrodzeń osiąganych przez poszczególnych pracowników. Zgodnie z ustawą o zakładowym funduszu świadczeń socjalnych z dnia 4 marca 1994 r. (Dz.U. z 1996 r. nr 70, poz. 335 z późn. zm.) oraz wskaźnikami wynagrodzeń Głównego Urzędu Statystycznego, odpis podstawowy w br. wyniesie:

Autopromocja

• na jednego zatrudnionego – 37,5 proc. podstawy naliczania (czyli 1955,32 zł x 37,5 proc. = 733,24 zł),
• na jednego pracownika zatrudnionego w szczególnie uciążliwych warunkach pracy – 50 proc. podstawy naliczania (czyli 1955,32 x 50 proc. = 977,66 zł),
• na jednego pracownika młodocianego: w pierwszym roku nauki – 5 proc. podstawy naliczania (czyli 1955,32 x 5 proc. = 97,77 zł), w drugim roku nauki – 6 proc. podstawy naliczania (tj. 1955,32 x 6 proc. = 117,32 zł) i w trzecim roku nauki – 7 proc. podstawy naliczania (czyli 1955,32 x 7 proc. = 136,87 zł).

Zasady ustalania liczby zatrudnionych, które mają wpływ na wysokość funduszu u pracodawców, określa rozporządzenie ministra pracy i polityki socjalnej z dnia 14 marca 1994 r. (Dz.U. nr 43, poz. 168 z późn. zm.).

Wysokość odpisu podstawowego, zgodnie z ustawą o ZFŚS, może być zwiększona o 6,25 proc. przeciętnego wynagrodzenia miesięcznego, na każdą zatrudnioną osobę, w stosunku do której orzeczono znaczny lub umiarkowany stopień niepełnosprawności. W br. stanowi to kwotę 122,21 zł (6,25 proc. z kwoty 1955,32 zł).

Autopromocja

Webinar:
KSeF 2.0 – co biuro rachunkowe musi wiedzieć przed wejściem w życie obowiązku?

Sprawdź

Również pracodawcy sprawujący opiekę socjalną nad emerytami i rencistami, w tym także ze zlikwidowanych zakładów pracy, mogą zwiększyć fundusz o 6,25 proc. przeciętnego wynagrodzenia miesięcznego (czyli o 122,21 zł) na każdego emeryta i rencistę uprawnionego do tej opieki, nawet jeżeli nie korzystają oni z pomocy byłego pracodawcy.