Ulga tylko dla mieszkańców wsi

Wynajem lokali letnikom w miastach jest zawsze opodatkowany, czy to w ramach działalności gospodarczej czy poza nią. Natomiast na wsi jest inaczej. Agroturystyka korzysta z preferencji. Zwolnione z podatku są dochody uzyskane z tytułu wynajmu pokoi gościnnych, w budynkach mieszkalnych położonych na terenach wiejskich w gospodarstwie rolnym, osobom przebywającym na wypoczynku oraz dochody uzyskane z tytułu wyżywienia tych osób, jeżeli liczba wynajmowanych pokoi nie przekracza pięciu. Emeryci i renciści na wsi nie muszą się martwić, że wynajmując nawet pięć pokoi stracą prawo do renty lub emerytury. Częste są też przypadki, że w tej samej okolicy jedni płacą podatek za wynajem (bo mieszkają w granicach miasteczka), a inni już nie (bo formalnie należą do gminy wiejskiej).

Innego rodzaju problemy pojawiają się w związku z traktowaniem letniego wynajmu jako prowadzenia działalności gospodarczej. Urzędy skarbowe z północnej Polski stoją na stanowisku, że wynajem w sezonie letnim pokoi letnikom to prowadzenie działalności gospodarczej kwalifikowane do tzw. usług świadczonych przez pozostałe miejsca krótkotrwałego zakwaterowania.

Do wynajmu poza działalnością gospodarczą kwalifikują się natomiast usługi wynajmowania lub dzierżawy nieruchomości o charakterze mieszkalnym stanowiącym majątek własny. Taka definicja według organów podatkowych nie może być zastosowana do wynajmu sezonowego.

– Taka interpretacja nie wydaje się być do końca słuszna. W szczególności wydaje się, że rozpatrując kwestię najmu domków letniskowych czy też pokoi gościnnych turystom i wczasowiczom należałoby bardziej skupić się na analizie sposobu prowadzenia takiej działalności pod kątem definicji pozarolniczej działalności gospodarczej wynikającej z przepisów prawa podatkowego – zauważa Paweł Kowalski, radca prawny z kancelarii prawniczej Rachelski & Wspólnicy.

POSTULUJEMY

Zakwalifikowanie wynajmu sezonowego (sporadycznego) do działalności gospodarczej ma swoje następstwa przy opodatkowaniu. Ryczałt płacony przy wynajmie traktowanym jako usługi krótkotrwałego zakwaterowania (działalność gospodarcza) opodatkowany jest według 17-proc. stawki. Tymczasem ryczałt od wynajmu prowadzonego poza taką działalnością to 8,5 proc. do kwoty przychodów 4000 euro, a ponad tę kwotę – 20 proc. Jest to korzystne, gdyż w większości z takiego wynajmu osoby nie uzyskują przychodu ponad 4000 euro. Ponadto najem jako działalność gospodarcza może być opodatkowana kartą podatkową lub na zasadach ogólnych według skali albo 19-proc. podatkiem liniowym.