Dieta za nocleg ze śniadaniem

W tym przypadku wolna od podatku dochodowego od osób fizycznych jest dieta w pełnej wysokości, określonej w rozporządzeniu o podróżach zagranicznych. Dietę obniża się o kwotę 15 proc. tylko w sytuacji, gdy z rachunku (rachunków) przedłożonych przez pracownika wynika, że śniadanie jest usługą świadczoną na rzecz pracownika przez hotel niezależnie od noclegu. W praktyce dotyczy to sytuacji, gdy - w razie rezygnacji ze śniadania przez pracownika - cena za nocleg uległaby obniżeniu.

Pracownikowi wykonującemu na polecenie pracodawcy zadanie służbowe poza miejscowością, w której znajduje się siedziba pracodawcy lub poza stałym miejscem pracy, przysługują należności na pokrycie kosztów związanych z podróżą służbową.

Podróżą służbową poza granice kraju jest wykonywanie zadania określonego przez pracodawcę poza miejscowością, w której znajduje się stałe miejsce pracy pracownika (por. wyrok SN z 30 maja 2001 r., sygn. akt I PKN 424/00; OSNP 2003/7/172). Co istotne - postanowienia układu zbiorowego pracy, regulaminu wynagradzania lub umowy o pracę nie mogą ustalać diety za dobę podróży służbowej poza granicami kraju w wysokości niższej niż dieta z tytułu podróży służbowej na obszarze kraju określona dla pracownika w rozporządzeniu o podróżach krajowych.

Zgodnie z ogólną regułą, przychodami ze stosunku służbowego, stosunku pracy są m.in. wszelkiego rodzaju wypłaty pieniężne oraz wartość pieniężna świadczeń w naturze bądź ich ekwiwalenty, a ponadto świadczenia pieniężne ponoszone za pracownika, jak również wartość innych nieodpłatnych świadczeń lub świadczeń częściowo odpłatnych.

Wyliczenie w ustawie świadczeń zaliczonych do przychodów ze stosunku pracy i stosunków pokrewnych jest tylko przykładowe - praktycznie każda wypłata, którą pracownik otrzymuje z tytułu stosunku pracy, stanowi jego przychody z tego źródła i dochód ten podlega opodatkowaniu podatkiem dochodowym. Wyjątkiem są świadczenia zwolnione od podatku na mocy odrębnego przepisu, np. właśnie należności związane z podróżą służbową pracownika (por. wyrok NSA z 9 maja 2006 r., sygn. akt II FSK 758/05).

I tak, na podstawie art. 21 ust. 1 pkt 16 lit. a u.p.d.o.f., wolne od podatku są diety i inne należności za czas podróży służbowej pracownika - do wysokości określonej w odrębnych ustawach lub przepisach wydanych przez ministra właściwego do spraw pracy w sprawie wysokości oraz warunków ustalania należności przysługujących pracownikowi zatrudnionemu w państwowej lub samorządowej jednostce sfery budżetowej z tytułu podróży służbowej na obszarze kraju oraz poza granicami kraju.

Powierzenie pracownikowi przez pracodawcę wykonania określonego zadania służbowego poza stałym miejscem pracy wymaga odpowiedniego udokumentowania. Takim dokumentem najczęściej jest polecenie wyjazdu służbowego, czyli delegacja (por. wyrok WSA we Wrocławiu, sygn. akt I SA/Wr 1332/06). Przy czym, w art. 77⁵ k.p. i rozporządzeniach wykonawczych wydanych na jego podstawie (a takim aktem jest m.in. rozporządzenie o podróżach zagranicznych) ustawodawca nie uzależnił wypłaty ryczałtu za noclegi od przedstawienia dowodów, że koszty te pracownik rzeczywiście poniósł (por. wyrok SN z 19 lutego 2007 r., sygn. akt I PK 232/06).

Pracownikowi z tytułu podróży odbywanej w terminie i w państwie określonym przez pracodawcę przysługują diety, a także zwrot kosztów: przejazdów i dojazdów, noclegów oraz innych wydatków określonych przez pracodawcę odpowiednio do uzasadnionych potrzeb.

Pamiętać należy, że dieta przysługuje w wysokości obowiązującej dla docelowego państwa podróży i zgodnie z § 4 ust. 4 rozporządzenia o podróżach zagranicznych oblicza się ją w sposób następujący:

Ponadto, pracownikowi, który otrzymuje za granicą częściowe wyżywienie - zgodnie z § 5 ust. 2 rozporządzenia o podróżach zagranicznych - przysługuje odpowiednio na:

• śniadanie: 15 proc. diety,

• obiad: 30 proc. diety,

• kolację: 30 proc. diety,

• inne wydatki: 25 proc. diety.

 

Jeżeli cena śniadania jest zawarta w cenie noclegu, należy przyjąć, że płacąc za nocleg, pracownik opłaca zarazem cenę śniadania. Wprawdzie zwracając pracownikowi należność za nocleg, pracodawca pokrywa w ten sposób również koszt śniadania, jednak w omawianej tutaj sytuacji nie znajduje zastosowania § 5 ust. 2 rozporządzenia o podróżach zagranicznych. Śniadanie wliczone w cenę noclegu jest bowiem usługą świadczoną na rzecz pracownika przez hotel niezależnie od faktu jej wykorzystania. Wynika to stąd, że w tym konkretnym przypadku w razie rezygnacji przez pracownika ze śniadania cena za nocleg nie ulega obniżeniu.

Kliknij aby zobaczyć ilustrację.

Przykład

Pracownik przebywał 3 dni w zagranicznej podróży służbowej. W hotelu zrezygnował ze śniadań, przez co cena za nocleg udokumentowana fakturą została obniżona.

W takim przypadku pracodawca obniża dietę wypłacaną pracownikowi z tytułu tej podróży o 15 proc. Z rachunku przedłożonego przez pracownika wynika bowiem, że śniadanie było usługą świadczoną na rzecz pracownika przez hotel, niezależnie od noclegu. Cena za nocleg została obniżona, ponieważ pracownik zrezygnował ze śniadania.

Joanna Nowicka

Podstawa prawna:

• ustawa z 26 lipca 1991 r. o podatku dochodowym od osób fizycznych (j.t. Dz.U. z 2000 r. Nr 14, poz. 176 z późn.zm.),

• ustawa z 26 czerwca 1974 r. - Kodeks pracy (j.t. Dz.U. z 1998 r. Nr 21, poz. 94 z późn.zm.),

• rozporządzenie Ministra Pracy i Polityki Społecznej z 19 grudnia 2002 r. w sprawie wysokości oraz warunków ustalania należności przysługujących pracownikowi zatrudnionemu w państwowej lub samorządowej jednostce sfery budżetowej z tytułu podróży służbowej poza granicami kraju (Dz.U. Nr 236, poz. 1991 z późn.zm.).