Okres amortyzacji dla potrzeb bilansowych a przepisy podatkowe
REKLAMA
W jaki sposób wyznaczać długość okresu amortyzacji dla potrzeb bilansowych, nie sugerując się stawkami narzuconymi przez przepisy podatkowe?
Odpowiedź
Dowolność w obliczaniu stawek, która wynika z ustawy o rachunkowości, nie ma przełożenia na przepisy podatkowe, które są o wiele bardziej restrykcyjne w stosunku do odpisów amortyzacyjnych stanowiących koszt uzyskania przychodu w świetle ustaw podatkowych. Zasady określania długości okresu amortyzacji opisujemy w uzasadnieniu.
Uzasadnienie
Ustawa o rachunkowości jako podstawę wyznaczania odpisów amortyzacyjnych ustala okres amortyzacji. Okres ten powinien uwzględniać przede wszystkim ekonomiczną użyteczność środka trwałego dla prowadzonej przez organizację działalności.
W świetle przytoczonych w tabeli punktów widać wyraźnie, że kierownik organizacji przy ustalaniu stawki amortyzacji musi mieć wiedzę na temat sposobu oraz intensywności wykorzystania środka trwałego w swojej jednostce.
Jeżeli organizacja zamierza sprzedać po pewnym okresie użytkowania środek trwały, to przy ustalaniu stawki amortyzacji należy również uwzględnić przewidywaną cenę sprzedaży tego składnika majątku.
PRZYKŁAD
Organizacja kupiła maszynę produkcyjną, której cena nabycia wynosi 7500 zł. Po trzyletnim okresie użytkowania jednostka zamierza ją sprzedać. Przewidywana cena sprzedaży netto to 2300 zł.
Sposób obliczenia miesięcznej stawki amortyzacyjnej:
Cena nabycia – cena sprzedaży = 7500 – 2300 = 5200 zł.
Kwota podlegająca amortyzacji wynosi 5200 zł na trzy lata.
Miesięczna stawka amortyzacji = 5200/36 = 144,44 zł.
Nadrzędną zasadą przy ustalaniu stawki amortyzacji jest art. 32 ust. 1 stanowiący, że „Odpisów amortyzacyjnych lub umorzeniowych od środka trwałego dokonuje się drogą systematycznego, planowego rozłożenia jego wartości początkowej na ustalony okres amortyzacji”.
Użycie słowa „planowy” oznacza konieczność zaplanowania odpisów amortyzacyjnych na cały rok obrachunkowy, niezależnie od przyjętego sposobu amortyzacji. Ustawa nie precyzuje sposobu obliczania stawki amortyzacyjnej, w związku z tym domniemywać można, że są możliwe dwa sposoby amortyzacji:
• liniowy (równomierne rozłożenie wartości środka trwałego na cały okres użytkowania);
• degresywny (na początku amortyzacji stawka określona poprzez przemnożenie stawki podstawowej-liniowej przez wskaźnik podwyższający. Następnie równomierny spadek wysokości odpisów od momentu zrównania tej stawki ze stawką liniową).
Należy jednak pamiętać, że dowolność w obliczaniu stawek, wynikająca z ustawy o rachunkowości, nie ma przełożenia na przepisy podatkowe, które są o wiele bardziej restrykcyjne w stosunku do odpisów amortyzacyjnych stanowiących koszt uzyskania przychodu w świetle ustaw podatkowych.
Aleksander Zawadzki
Pytania: www.infor.pl/pytanianonprofit
Podstawa prawna
• ustawa z 29 września 1994 r. o rachunkowości (j.t. Dz.U. z 2002 r. Nr 76, poz. 694; ost.zm. Dz.U. z 2005 r. Nr 10, poz. 66)
Potwierdź zapis
Sprawdź maila, żeby potwierdzić swój zapis na newsletter. Jeśli nie widzisz wiadomości, sprawdź folder SPAM w swojej skrzynce.
Coś poszło nie tak
Autopromocja
REKLAMA
REKLAMA