PODATKI 2019 – komplet
Instrukcje księgowego. 65 praktycznych procedur z serwisem internetowym
Przeciwdziałanie praniu pieniędzy oraz finansowaniu terroryzmu - nowa proceduraRADA
Ustawa o rachunkowości nie precyzuje, w jaki sposób należy amortyzować zwierzęta. Możliwe jest zastosowanie liniowej metody amortyzacji wraz z ustaleniem dla nich indywidualnej stawki amortyzacyjnej liczonej w proporcji do okresu używania zwierząt jako środków trwałych. Zastosowanie ma tu formuła wyliczeniowa, którą prezentujemy w uzasadnieniu. W praktyce można również nie amortyzować zwierząt, lecz jedynie na koniec roku określać ich wartość na podstawie prawdopodobnej do osiągnięcia ceny sprzedaży.
UZASADNIENIE
Zwierzęta w firmie mogą zostać zakwalifikowane jako: materiał, towar, produkt lub środek trwały. Zaliczymy je do środków trwałych wtedy, kiedy są one wykorzystywane do świadczenia usług związanych z zakresem prowadzonej działalności i z tego tytułu firma osiąga zysk.
Wartość zwierząt bywa czasami bardzo wysoka. Jako składniki majątku firmy powinny być one objęte ewidencją zapewniającą ich właściwą kontrolę i wycenę. Jednak w zakresie ewidencji zwierząt wykorzystywanych w działalności gospodarczej mogą wystąpić pewne problemy. Wynikają one przede wszystkim z trudności w zakwalifikowaniu zwierząt w ten sam sposób według ustawy o rachunkowości i ustaw podatkowych.
Zgodnie z art. 3 ust. 1 pkt 15 lit. d ustawy o rachunkowości zwierzęta to inwentarz żywy, który możemy zaliczyć do środków trwałych. Dlatego też zwierzęta można amortyzować według ogólnej zasady określonej w art. 32 ust. 1 ustawy o rachunkowości. Natomiast w rozumieniu przepisów ustaw podatkowych zwierzęta nie są środkami trwałymi i ich amortyzacja nie jest uznawana za koszt uzyskania przychodu. Kosztem będzie jedynie wydatek na zakup zwierzęcia w momencie jego poniesienia.
W związku z tym, że przepisy nie określają jednoznacznie, jak ewidencjonować, wyceniać i ustalać stawki i metody amortyzacyjne dla zwierząt wykorzystywanych w działalności gospodarczej – zasady te musi ustalić i opisać w zakładowym planie kont (zgodnie z art. 10 ustawy o rachunkowości) kierownik jednostki.
Przykład
Zapis taki może wyglądać następująco:
Zwierzęta kwalifikujące się do środków trwałych ujmuje się odrębnie na koncie syntetycznym 01 „Środki trwałe” i prowadzi się dla nich ewidencję ilościowo-wartościową. Prowadzi się również ewidencję szczegółową z podziałem na grupy i rodzaje zwierząt. Wykazuje się je również jako składnik majątku trwałego w wierszu A.II.5 aktywów bilansu. Konto 01 „Środki trwałe” obciąża się wartością zwierząt pochodzących z zakupu – po cenach nabycia (zakupu). Zwierzęta pochodzące z własnej hodowli wycenia się po kosztach wytworzenia, a w przypadku braku takiego kosztu – w cenie sprzedaży netto.
