Z jakich środków sfinansować remont

Rozpatrując to zagadnienie, należy w pierwszej kolejności dokonać rozgraniczenia pojęć remontu i inwestycji.

Z inwestycją mamy do czynienia w momencie, gdy inwestujemy w:

1) nowe środki trwałe (rzeczowe aktywa trwałe o wartości początkowej powyżej 3500 zł i okresie użyteczności powyżej jednego roku),

2) ulepszenia, czyli:

• przebudowę - zmianę istniejącego stanu czegoś na inny, poprawę czegoś,

• rozbudowę - powiększenie, rozszerzenie budowli, dobudowanie nowych elementów, zwiększenie liczby składników czegoś, dodanie nowych jednostek, rozszerzenie, rozwinięcie,

• rekonstrukcję - odtworzenie, odbudowanie czegoś zniszczonego,

• adaptację - przystosowanie czegoś do innego użytku, przeróbka dla nadania czemuś jakiegoś charakteru,

• modernizację - unowocześnienie, uwspółcześnienie czegoś,

co powoduje, że wartość użytkowa środka po zakończeniu ulepszenia przewyższa wartość użytkową, którą środek posiadał przy przyjęciu go do używania.

O remoncie natomiast możemy mówić wtedy, gdy czynności podejmowane w ramach przedsięwzięcia mają na celu przywrócenie pierwotnego stanu technicznego i użytkowego środka trwałego, wraz z wymianą zużytych składników technicznych, a całość podjętych działań nie zmienia funkcji środka trwałego, wynikających z jego eksploatacji.

Kliknij aby zobaczyć ilustrację.

Przy interpretacji pojęcia „remont” należy brać pod uwagę zmieniającą się rzeczywistość gospodarczą i postęp techniczny, który ma duży wpływ na sposób oraz środki realizowania poszczególnych robót objętych pojęciem „remont”.

Podsumowując, można założyć, że podstawową różnicą między remontem a inwestycją jest to, że remont zmierza do podtrzymania, odtworzenia wartości użytkowej środków trwałych, a inwestycja - do rozszerzenia w drodze przebudowy, rozbudowy, rekonstrukcji, adaptacji lub modernizacji istotnych zmian cech użytkowych środka trwałego.

Z powyższego wynika, że w jednostce ma zostać przeprowadzony remont kapitalny toalet, na który będzie się składać zakup materiałów i wyposażenia w postaci armatury przewidzianej do wymiany (14 833 zł) wraz z robocizną (4500 zł). Oba te wydatki będą sfinansowane z planu wydatków bieżących jednostki:

• zakup materiałów i wyposażenia w ramach planu wydatków w § 421 „Zakup materiałów i wyposażenia”,

• robocizna z § 427 „Zakup usług remontowych”.

Odrębną sprawą są planowane roboty związane z wyłożeniem kostki polbruk. Ten wydatek z pewnością jest wydatkiem majątkowym, a zatem § 605 „Wydatki inwestycyjne jednostek budżetowych” będzie właściwym paragrafem do sfinansowania zakupu kostki oraz prac związanych z jej wyłożeniem. Wartość położonej kostki wraz z robotami związanymi z położeniem niewątpliwie należy zaliczyć do prac rekonstrukcyjnych, które podwyższają standard i wartość.

Obie planowane inwestycje, zarówno ta polegająca na remoncie toalet, jak i ta dotycząca zakupu i wyłożenia kostki polbruk, są działaniami, które mają w efekcie końcowym doprowadzić do podwyższenia wartości środków trwałych, czyli tych, których zgodnie z zapisami ustawy z 29 września 1994 r. o rachunkowości, okres użyteczności ekonomicznej wynosi więcej niż rok, są kompletne, zdatne do użytku i przeznaczone na potrzeby jednostki. Kwestią otwartą pozostaje jednak dookreślenie, czy jednostka budżetowa wykonuje uprawnienia właścicielskie w stosunku zarówno do budynku, jak i placu, czy tylko korzysta z majątku obcego.

Podstawy prawne

• Ustawa z 29 września 1994 r. o rachunkowości (j.t. Dz.U. z 2002 r. Nr 76, poz. 694; ost.zm. Dz.U. z 2008 r. Nr 63, poz. 393)

• Ustawa z 7 lipca 1994 r. - Prawo budowlane (j.t. Dz.U. z 2006 r. Nr 156, poz. 1118; ost.zm. Dz.U. z 2007 r. Nr 191, poz. 1373)

• Rozporządzenie Ministra Finansów z 14 czerwca 2006 r. w sprawie szczegółowej klasyfikacji dochodów, wydatków, przychodów i rozchodów oraz środków pochodzących ze źródeł zagranicznych (Dz.U. Nr 107, poz. 726; ost.zm. Dz.U. z 2007 r. Nr 234, poz. 1721)