Jak rozliczyć remont i modernizację gabinetu lekarskiego

Ponieważ granica między modernizacją a remontem jest dość płynna, kwestia ta budzi ciągłe spory między podatnikami a fiskusem.

Według oficjalnych interpretacji fiskalnych, przez modernizację obiektu budowlanego rozumie się wykonanie w istniejącym obiekcie robót budowlanych, w wyniku których uzyskuje się przynajmniej jeden z niżej wymienionych efektów: zmianę charakteru (przeznaczenia) modernizowanego obiektu, przystosowanie do zmienionych warunków użytkowania, obniżenie kosztów eksploatacji lub poprawę jakości usług czy procesów produkcyjnych prowadzonych w tym obiekcie.

Natomiast przez remont obiektu budowlanego rozumie się wykonanie robót budowlanych polegających na odtwarzaniu (przywracaniu) pierwotnego stanu (technicznego i użytkowego), wykraczających poza zakres konserwacji, niepowodujących jednak zmian w użytkowaniu, przeznaczeniu i konstrukcji tego obiektu. Obejmuje on również demontaż i ponowny montaż maszyn i urządzeń trwale umiejscowionych. Remont obiektu budowlanego ma na celu doprowadzenie elementów istniejącego obiektu budowlanego, zużytych w czasie użytkowania tego obiektu, do odpowiedniego stanu technicznego, zgodnie z dotychczasowym przeznaczeniem lub wymianę tych elementów na inne dla przywrócenia warunków użytkowania tego obiektu.

Jeśli nakłady miały charakter odtworzeniowy, a nie były wydatkami na wytworzenie środka trwałego we własnym zakresie, to wydatki te stanowią jako koszt remontu koszt uzyskania przychodu, niezależnie od wysokości takich wydatków.

Oczywiście w praktyce często trudno jest we własnym zakresie jednoznacznie rozstrzygnąć, czy zakres przeprowadzonych prac da się zakwalifikować jako remont, czy trzeba je uznać za modernizację.

Z interpretacji urzędów skarbowych wynika, iż w kwestiach, w których wymagana jest niewątpliwie wiedza specjalistyczna (np. techniczna), istotny wpływ na decyzję powinna mieć opinia właściwej jednostki specjalistycznej, bo o kwalifikacji robót (remont czy inwestycja) decydują wyłącznie kryteria rzeczowe, a nie finansowe. Oznacza to, że przed rozliczeniem wydatków w koszty możemy wystąpić o ekspertyzę specjalistyczną. Koszt takiej ekspertyzy będzie oczywiście także kosztem uzyskania przychodu.

Jeśli nakłady miały charakter odtworzeniowy, a nie były wydatkami na wytworzenie środka trwałego we własnym zakresie, to wydatki te stanowią jako koszt remontu koszt uzyskania przychodu w pełnej wysokości.

Natomiast jeżeli wydatki miały charakter modernizacji (ulepszenia, rozbudowy), dla sposobu rozliczania w koszty decydujące znaczenie będą miały kryteria finansowe. Trzeba w tym przypadku mieć na uwadze przepis art. 22g ust. 17 ustawy o PIT. Zgodnie z nim, jeżeli środki trwałe uległy ulepszeniu w wyniku przebudowy, rozbudowy, rekonstrukcji, adaptacji lub modernizacji, wartość początkową tych środków powiększa się o sumę wydatków na ich ulepszenie, w tym także o wydatki na nabycie części składowych lub peryferyjnych, których jednostkowa cena nabycia przekracza 3, 5 tys. zł. Środki trwałe uważa się za ulepszone, gdy suma wydatków poniesionych na ich przebudowę, rozbudowę, rekonstrukcję, adaptację lub modernizację w danym roku podatkowym przekracza 3,5 tys. zł i wydatki te powodują wzrost wartości użytkowej w stosunku do wartości z dnia przyjęcia środków trwałych do używania, mierzonej w szczególności okresem używania, zdolnością wytwórczą, jakością produktów uzyskiwanych za pomocą ulepszonych środków trwałych i kosztami ich eksploatacji.

Oznacza to, że jednostkowe wydatki o wartości do 3,5 tys. zł można wliczyć od razu w koszty, nawet gdy mają one charakter modernizacji. Natomiast, gdy przekraczają tę granicę, wyłącznie poprzez uaktualnienie wartości środka trwałego, a w konsekwencji podwyższenie wysokości odpisów amortyzacyjnych.

JAK TO ZROBIĆ...

Amortyzacja gabinetu po modernizacji

PROBLEM: Lekarz prowadzący prywatną praktykę wyremontował i zmodernizował lokal, który jest wykorzystywany na gabinet lekarski. Chce to zdarzenie gospodarcze rozliczyć prawidłowo od strony podatkowej.

ROZWIĄZANIE: Podatnik musi zaktualizować wartość nieruchomości (środka trwałego) o wydatki poniesione na modernizację. Załóżmy, że amortyzuje lokal użytkowy przeznaczony na gabinet lekarski o wartości początkowej 200 tys. zł według stawki amortyzacji 2,5 proc., dokonując odpisów w koszty miesięcznie. W lipcu 2008 r. lokal zmodernizował: zainstalował klimatyzację oraz instalację alarmową, wydatkując na ten cel 40 tys. zł. Miesięczny odpis amortyzacyjny do sierpnia 2008 r. wynosił 416,70 zł (200 tys. zł razy 0,025 podzielone przez 12), od sierpnia 2008 r. zaś wynosił będzie 500 zł (zaktualizowana wartość początkowa 240 tys. zł razy 0,025 podzielone przez 12).

EDYTA DOBROWOLSKA

gp@infor.pl