Jak rozliczyć zapłatę przyjętą w walucie obcej

Czy można przyjąć zapłatę w walucie obcej

Przyjmowanie zapłaty w walucie obcej jest dopuszczalne na zasadzie swobody umów. Dopuszczalne jest też przyjmowanie zapłaty w walucie obcej, a wydawanie reszty w złotówkach. Sprzedawca może dowolnie (umownie) określić również przelicznik waluty obcej na złote. Jeżeli tego nie zrobi, do przeliczenia powinien przyjąć kurs średni ogłaszany przez NBP z dnia wymagalności roszczenia, czyli w sytuacji sklepów czy pubów najczęściej z dnia zawarcia transakcji (art. 358 § 2 Kodeksu cywilnego).

Jeżeli sprzedawca określił cenę w walucie obcej z zastrzeżeniem zapłaty w niej, kupujący powinien zapłacić w walucie obcej. Jeżeli sprzedawca nie zastrzegł zapłaty w walucie obcej, kupujący ma prawo wyboru. Może zapłacić albo w złotówkach, albo w walucie obcej. Możliwe jest również przyjęcie zapłaty w walucie obcej, nawet gdy sprzedawca nie określił ceny w walucie obcej. Strony umowy powinny jednak wówczas uzgodnić rodzaj waluty, przelicznik waluty na złote oraz sposób wydania reszty (w walucie czy w złotych). Przelicznik waluty ustalony do przeliczenia ceny należy również zastosować do przeliczenia ewentualnej reszty.

Jak informować o cenach

Bardzo istotnym obowiązkiem polskich przedsiębiorców jest uwidacznianie cen jednostkowych towarów i usług. Otóż przepisy o cenach (art. 12 ust. 1-2 ustawy o cenach) nakazują w miejscach sprzedaży detalicznej i miejscach świadczenia usług uwidaczniać ceny jednostkowe towarów i usług w sposób zapewniający prostą i niebudzącą wątpliwości informację o ich wysokości. Warto dodać, że szczegółowe zasady uwidoczniania cen regulują przepisy wykonawcze wydane na podstawie art. 12 ust. 3 ustawy o cenach. Wymagania te dotyczą również sytuacji, gdy zapłata przyjmowana jest w walucie obcej. W tym przypadku konieczne jest uwidocznienie (oprócz cen wyrażonych w złotówkach) co najmniej aktualnego kursu wymiany waluty obcej (albo cen wyrażonych w walucie obcej).

Czy prawo dewizowe nakłada ograniczenia na zapłatę w walucie

Jedyne ograniczenie transakcji gotówkowych w walucie obcej wynika z art. 25 ust. 1 Prawa dewizowego. Przepis ten ogranicza dokonywanie w kraju rozliczeń gotówkowych w obrocie dewizowym do równowartości 15 000 euro.

Jak przeliczyć przychody i podatek dochodowy

Uzyskane przychody w walutach obcych należy przeliczać na złote według kursu średniego ogłaszanego przez Narodowy Bank Polski z ostatniego dnia roboczego poprzedzającego dzień uzyskania przychodu (zgodnie z art. 12 ust. 2 updop i art. 11a ust. 1 updof).

Więcej na ten temat znajdziesz w Internetowym Serwisie Księgowego w artykule Jak rozliczyć zapłatę przyjętą w walucie obcej

Marta Wysocka-Fronczek

konsultant podatkowy