Ze względu na wejście w życie nowych przepisów RODO zmieniliśmy sposób
logowania do produktu i sklepu internetowego, w taki sposób aby chronić dane
osobowe zgodnie z najwyższymi standardami.
Prosimy o zmianę dotychczasowego loginu na taki, który będzie adresem
e-mail.
Wojewódzki sąd administracyjny słusznie nakazał organom podatkowym zbadać, czy wierzytelności, które spółka sprzedawała bankowi, w ogóle istniały.
Sprawa, którą zajął się Naczelny Sąd Administracyjny, dotyczyła zawyżenia kosztów uzyskania przychodów jednej ze spółek za lata 1999 i 2000. W tym czasie spółka zawarła z jednym z banków kilka umów faktoringowych. Na ich podstawie bank kupował kłopotliwe do zwindykowania faktury. W konsekwencji obrotu wierzytelnościami, za które bank płacił określoną cenę, spółka generowała koszty uzyskania przychodów. Organy podatkowe zainteresowały się rozliczeniami spółki i nie uznały prawa do kosztów. Powodem „wyrzucenia z kosztów” różnic związanych ze sprzedażą wierzytelności było to, że spółka nie księgowała ich jako przychodu należnego.
Sprawa trafiła na wokandę wojewódzkiego sądu administracyjnego. Sąd decyzję uchylił, ale nie przyznał racji skarżącej spółce. Wątpliwości sądu wzbudził sam fakt istnienia wierzytelności. W wyroku WSA nakazał więc organom podatkowym zbadanie, czy wierzytelności sprzedawane bankowi w ogóle istniały. A przynajmniej, czy faktury przedstawiane bankowi odpowiadały realnym wierzytelnościom.
Z takim wyrokiem nie zgodziła się izba skarbowa. Jej pełnomocnik przekonywał, że organom podatkowym wystarczyły faktury. Wierzytelności istniały, ale spółka sama sobie zawiniła, bo skorygowała faktury do 0 i nie mogła już wykazać przychodu należnego. Nie spełniła więc podstawowego warunku do zaliczenia strat z odpłatnego zbycia wierzytelności do kosztów uzyskania przychodów.
Dla Naczelnego Sądu Administracyjnego sprawa nie wyglądała jednak tak prosto. Oddalając skargę, sąd podzielił wątpliwości sądu I instancji. Przede wszystkim organy podatkowe w tej sytuacji powinny sprawdzić, czy spółka miała coś do sprzedania. Tym samym, czy nie był to obrót pustymi fakturami. Zdaniem sądu wątpliwości budzi fakt, że organy nie zainteresowały się tą kwestią, podczas gdy przez dwa lata bank płacił miliony za wierzytelności, które później były redukowane do 0. Co więcej, bank nic z tą sytuacją nie zrobił – dziwił się NSA.
Wyrok jest prawomocny.
Sygn. akt FSK 2493-2494/04
Aleksandra Tarka
Zapisz się na newsletter
Chcesz uniknąć błędów? Być na czasie z najnowszymi zmianami w podatkach? Zapisz się na nasz newsletter i otrzymuj rzetelne informacje prosto na swoją skrzynkę.
Zapisując się na newsletter wyrażasz zgodę na otrzymywanie treści reklam również podmiotów trzecich
Administratorem danych osobowych jest INFOR PL S.A. Dane są przetwarzane w celu wysyłki newslettera. Po więcej informacji
kliknij tutaj.
Potwierdź zapis
Sprawdź maila, żeby potwierdzić swój zapis na newsletter. Jeśli nie widzisz wiadomości, sprawdź folder SPAM w swojej skrzynce.
