Jak rozliczyć nieściągalne wierzytelności

Wierzytelności odpisane jako nieściągalne można uznać za koszt podatkowy pod pewnymi warunkami. Przede wszystkim dług powinien zostać uprzednio zarachowany jako przychód należny. Nieściągalność musi też zostać udokumentowana w określony ustawą sposób, np. postanowieniem o nieściągalności wydanym przez komornika.

Jeżeli jednak przewidywane koszty procesowe i egzekucyjne dochodzenia byłyby równe albo wyższe niż wartość wierzytelności, podatnik może sam udokumentować jej nieściągalność, sporządzając stosowny protokół. Odpisując wierzytelność jako nieściągalną, możemy ponadto skorygować należny VAT, o ile spełnione zostaną określone w ustawie o VAT dodatkowe wymogi dokumentacyjne (np. zawiadomienia o odpisaniu wierzytelności oraz o korekcie podatku należnego) – wyjaśnił Hubert Cichoń, radca prawny, menedżer w zespole CIT firmy Deloitte. Na V Ogólnopolskim Kongresie „GP” Rachunkowość i Podatki 2006 r. omówi on zagadnienia związane z rozliczeniem rocznego zeznania CIT.

Jednocześnie Hubert Cichoń podkreśla, że łatwiej uznać za koszt podatkowy odpisy aktualizujące wartość złych długów zaliczonych wcześniej do przychodów należnych firmy. Wystarczy uprawdopodobnić (a nie udowodnić), że należność jest nieściągalna. Przepisy podają tylko przykładową listę okoliczności uprawdopodabniających (takich jak postawienie dłużnika w stan likwidacji czy kwestionowanie przez niego naszej wierzytelności w sądzie).

– Niemniej jednak podatnik może wskazać inne przyczyny, które powodują, że nieściągalność długu jest wysoce prawdopodobna – pod warunkiem, że będą one miały podobny do wymienionych w ustawie charakter – argumentował ekspert Deloitte.

Więcej o aspektach złych długów można będzie usłyszeć na kongresie 8 grudnia.

 Ewa Matyszewska