Praktykę zawodową w księgowości można nabyć w dowolnej firmie
REKLAMA
REKLAMA
Praktyka w księgowości, konieczna do uzyskania certyfikatu księgowego, nie musi być zdobyta w biurze rachunkowym. Wątpliwości w tym zakresie wzbudził obowiązujący od 1 stycznia 2009 r. art. 76b ust. 2 ustawy o rachunkowości. Zgodnie z tym przepisem za praktykę uważa się wykonywanie określonych czynności - na podstawie stosunku pracy w wymiarze czasu pracy nie mniejszym niż pół etatu, odpłatnej umowy cywilnoprawnej zawartej z przedsiębiorcą świadczącym usługi w zakresie usługowego prowadzenia ksiąg rachunkowych i umowy spółki. Księgowy może też zdobyć doświadczenie prowadząc własną działalność gospodarczą.
- Na podstawie ustawy o rachunkowości, aby zaliczyć np. dwuletnią praktykę w księgowości, dana osoba może pozostawać w stosunku pracy przez okres co najmniej dwóch lat w dowolnym przedsiębiorstwie - wyjaśnia Roman Seredyński, biegły rewident, prezes zarządu Europejskiego Centrum Audytu.
Dodaje, że wystarczy, że jest to praca na pół etatu w jakiejkolwiek firmie w dziale księgowości. W takim przypadku nie jest tylko honorowane wykonywanie czynności na podstawie umowy cywilnoprawnej, np. umowy zlecenia.
Ekspert zwraca też uwagę na zakres obowiązków praktykanta, tj. faktycznie wykonywanych czynności, które powodują zaliczenie praktyki. Należą do niego prowadzenie, na podstawie dowodów księgowych, ksiąg rachunkowych lub wycena aktywów i pasywów oraz ustalanie wyniku finansowego. Kandydat może też sporządzać sprawozdania finansowe lub badać je pod nadzorem biegłego rewidenta.
Roman Seredyński podkreśla, że w przepisie ustawodawca, wymieniając te czynności, zastosował spójnik lub. Dopuszcza więc zaliczenie praktyki w księgowości na podstawie wykonywania przynajmniej jednej z nich.
REKLAMA
- Czytaj artykuły
- Rozwiązuj testy
- Zdobądź certyfikat