Jak uniknąć odpowiedzialności karnoskarbowej

W przepisach prawa karnoskarbowego znajdziemy nie tylko zasady i warunki odpowiedzialności osób zajmujących się z sprawami gospodarczymi, ale też wskazówki, jak jej unikać poprzez naprawienie skutków popełnionych uprzednio czynów lub zaniechań.

Autopromocja

Nieprawidłowości w rozliczeniach podatkowych mogą wiązać się w praktyce z karnoskarbową odpowiedzialnością za przestępstwa lub wykroczenia skarbowe przeciwko obowiązkom podatkowym opisane w rozdziale 6 Kodeksu karnego skarbowego (dalej k.k.s.). W grę wchodzą tu m.in. takie czyny podlegające karze, jak: uchylanie się od obowiązku podatkowego (art. 54), podanie nieprawdziwych danych w deklaracji (art. 56), naruszenie terminu wpłaty podatku (art. 57), nieprowadzenie ksiąg (art. 60), nierzetelne prowadzenie ksiąg (art. 61), niewystawienie faktury lub rachunku (art. 62), wyłudzenie zwrotu podatku (art. 76) czy naruszenie obowiązków płatnika lub inkasenta (art. 77-78).

Odpowiedzialność osób zajmujących się sprawami gospodarczymi (w tym finansowymi) podatnika

W jednostkach gospodarczych za przestępstwa skarbowe lub wykroczenia skarbowe odpowiada jak sprawca także osoba zajmująca się sprawami gospodarczymi, w szczególności finansowymi, zgodnie z art. 9 § 3 k.k.s.

Wyższe kary za wykroczenia i przestępstwa skarbowe w 2013 r.

Autopromocja

Webinar:
KSeF 2.0 – co biuro rachunkowe musi wiedzieć przed wejściem w życie obowiązku?

Sprawdź

Co grozi za niewłaściwe koszty uzyskania przychodu?

Przepis ten służy wskazaniu osoby odpowiedzialnej w przypadkach, gdy w poszczególnych częściach k.k.s. jako sprawcę czynu zabronionego ustawodawca wskazuje podmiot określony nazwą zbiorową. Takimi nazwami zbiorowymi są np. „podatnik” (art. 54-57, 81), „płatnik” (art. 77-79, 81), „inkasent” (art. 77, 79), „importer” (art. 75) czy „rezydent” (art. 102-104). Określenia takie jak „podatnik”, „płatnik” czy „inkasent” w k.k.s. są użyte zgodnie z definicją nadaną im w Ordynacji podatkowej.

Co należy rozumieć przez zajmowanie się sprawami gospodarczymi?

Zajmowanie się sprawami gospodarczymi przedsiębiorcy oznacza m.in. prowadzenie rozliczeń podatkowych tego podmiotu. Przy czym należy pamiętać, że zajmowania się sprawami gospodarczymi nie można utożsamiać wyłącznie z prowadzeniem działalności gospodarczej. Należy w tym zakresie uwzględnić również np. czynności związane z doradztwem podatkowym czy prowadzeniem ksiąg rachunkowych. Co istotne, czynności te mogą być dokonywane poza strukturą podmiotu, np. na jego zlecenie. Z tego zaś wynika, że odpowiedzialność dotyczy nie tylko osób zajmujących się rozliczeniami podatkowymi w ramach struktury danego podmiotu (np. działu księgowości), ale również osób usługowo dokonujących tego typu czynności (np. pracowników biur rachunkowych). Jednocześnie należy podkreślić, że sformułowanie „zajmuje się” wskazuje na pewną swobodę w podejmowaniu decyzji i ich realizacji. Nie chodzi zatem wyłącznie o czynności wykonawcze, jakich z reguły dokonują szeregowi pracownicy przedsiębiorcy.

To jest tylko fragment artykułu. Pełna treść w Biuletynie Głównego Księgowego

Autopromocja

Konferencja: Kongres KSeF. Cyfrowa rewolucja w fakturowaniu

Sprawdź

Zamów prenumeratę Biuletynu Głównego Księgowego >>