Sporne kwestie przy zaliczeniu do kosztów szkoleń pracowników

Interpretacja indywidualna Dyrektora Izby Skarbowej w Poznaniu z 31 grudnia 2008 r. (nr ILPB3/423W-89/08-2/BN)

Stan faktyczny

Spółka, prowadząc działalność w zakresie zaawansowanych technologii teleinformatycznych, zatrudnia pracowników posiadających specjalistyczną wiedzę w zakresie technologii, ich wdrażania, sprzedaży czy rozliczania transakcji wykonywanych. Ponadto realizuje w tym zakresie aktywną politykę szkoleniową. Przedmiotowe szkolenia organizowane są w formach pozaszkolnych w następujących zakresach:

1) szkolenia obowiązkowe, np. szkolenia bhp;

2) szkolenia przynoszące usprawnienia biznesowe - techniczne, informatyczne, z zakresu obsługi klienta, posprzedażowe, czy projektowe, pozwalające na zdobywanie wiedzy i umiejętności fachowych w powyższych dziedzinach, podnoszące kompetencje pracowników w związku z wykonywanymi przez nich zadaniami; często powiązane z umowami zawieranymi przez spółkę, z kontrahentami dostarczającymi podatnikowi oprogramowanie, sprzęt itp.;

3) szkolenia podnoszące usprawnienia korporacyjne, w szczególności:

a) szkolenia ściśle powiązane z zadaniami wykonywanymi lub planowanymi dla danego pracownika, w tym specjalistyczne kursy branżowe z dziedzin innych niż wcześniej wymienione, szkolenia z obsługi specjalistycznego oprogramowania używanego na danym stanowisku, podnoszące kompetencje kadry zarządzającej, trenerów wewnętrznych itp.,

b) szkolenia podnoszące wiedzę ogólną z zakresu przydatnego z punktu widzenia pracy danego pracownika u podatnika, w tym studia podyplomowe (także MBA), kursy językowe, szkolenia informatyczne z powszechnie stosowanego oprogramowania, menadżerskie, aplikacyjne itp.,

c) podnoszące wiedzę i umiejętności w zakresie komunikacji wewnętrznej w firmie.

Spółka kierując pracownika na ww. szkolenia prowadzi wnikliwą analizę celowościową odbycia szkolenia oraz finansową. Ponadto nadmienia, iż przedmiotowe szkolenia są finansowane w całości albo jedynie współfinansowane przez nią, a zakres ich finansowania zależny jest m.in. od umiejętności i wiedzy zdobytej w ramach danego szkolenia oraz od tego, jakie jest zapotrzebowanie w spółce na dane umiejętności i w jakim stopniu służy ono pracownikowi.

Strona wskazuje, iż po odbyciu niektórych szkoleń pracownicy przystępują do egzaminów potwierdzających zdobytą wiedzę. Egzaminy te mają dwojaki walor - po pierwsze, pozwalają wnioskodawcy na rzetelną weryfikację efektywności samego szkolenia i umiejętności zdobytych podczas szkoleń, a po drugie - w przypadku szkoleń dotyczących uprawnień elektrycznych - umożliwiają uzyskanie uprawnień niezbędnych do wykonywania niektórych prac związanych z działalnością podatnika.

Spółka finansuje lub współfinansuje koszty ww. egzaminu, jeśli uzyskanie tych uprawnień lub potwierdzenie wiedzy danego pracownika jest celowe i przydatne z ww. powodów.

Pytanie

Czy koszty finansowania lub współfinansowania szkoleń pracowników i egzaminów potwierdzających zdobytą przez nich wiedzę, ponoszone przez wnioskodawcę, stanowią dla niego koszt uzyskania przychodu, o którym mowa w art. 15 ust. 1 u.p.d.o.p.?

Stanowisko podatnika

Spółka wyraziła pogląd, iż wydatki związane z przeprowadzeniem przedmiotowych szkoleń - w myśl art. 15 ust. 1 ustawy stanowią koszty uzyskania przychodów. W szczególności wskazano, iż ma ona możliwość zaliczenia do kosztów uzyskania przychodów wydatków dotyczących szkoleń mających ścisły związek z prowadzoną działalnością gospodarczą oraz tych, które dają pracownikowi wiedzę wykraczającą poza wymogi jego pracy. Zdaniem strony „nie sposób bowiem przyjąć, że przez fakt zwiększenia zakresu szkolenia, odpada jego związek z przychodem spółki ...”. Ponadto, analogicznie należy traktować egzaminy potwierdzające umiejętności zdobyte podczas szkoleń.

Stanowisko organu podatkowego

W wydanej 17 listopada 2008 r. interpretacji indywidualnej Dyrektor Izby Skarbowej w Poznaniu - działając w imieniu Ministra Finansów - uznał stanowisko wnioskodawcy za nieprawidłowe.

Strona nie zgadza się z wydaną interpretacją i wzywa do usunięcia naruszenia prawa przez zmianę błędnie zastosowanej wykładni art. 15 ust. 1 ustawy z 15 lutego 1992 r. (...)